HPV شایعترین بیماری مقاربتی است. انواع مختلفی از HPV وجود دارد. در حالی که اکثر آنها هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نمیکنند، برخی از انواع آن میتوانند باعث زگیل تناسلی و سرطان شوند. واکسنها میتوانند از بروز این مشکلات سلامتی جلوگیری کنند. HPV ویروسی متفاوت از HIV و HSV (هرپس) است.
علائم و نشانهها
چطور بفهمم که به HPV مبتلا هستم؟
HPV تناسلی اغلب هیچ علامتی ندارد، اما حتی بدون علامت نیز میتواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند.
اکثر افراد مبتلا به HPV هرگز علائم یا مشکلات سلامتی ناشی از آن را تجربه نمیکنند.
در بیشتر موارد (۹ مورد از ۱۰ مورد)، HPV ظرف دو سال بدون ایجاد مشکل برای سلامتی، خود به خود از بین میرود. وقتی HPV از بین نرود، میتواند باعث مشکلات سلامتی مانند زگیل تناسلی و سرطان شود. انواع HPV که باعث ایجاد زگیل میشوند، باعث سرطان نمیشوند.
اگر متوجه هر یک از موارد زیر در ناحیه تناسلی، دهان یا گلوی خود شدید، با پزشک خود مشورت کنید:
زگیل
رشد غیرمعمول
تودهها
زخمها
علائم زگیل تناسلی چیست؟
زگیلهای تناسلی معمولاً به صورت یک برآمدگی کوچک یا گروهی از برآمدگیها در ناحیه تناسلی ظاهر میشوند. آنها میتوانند کوچک یا بزرگ، برجسته یا صاف یا به شکل گل کلم باشند. زگیلها ممکن است از بین بروند، به همان شکل باقی بمانند یا از نظر اندازه یا تعداد رشد کنند. پزشک معمولاً میتواند با نگاه کردن به زگیلهای تناسلی، آنها را تشخیص دهد. زگیلهای تناسلی حتی پس از درمان نیز میتوانند دوباره عود کنند.
عوامل خطر
آیا من در معرض خطر ابتلا به HPV هستم؟
شما میتوانید با داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با کسی که ویروس دارد، به HPV مبتلا شوید. فرد مبتلا به HPV میتواند عفونت را به کسی منتقل کند، حتی زمانی که هیچ علامت یا نشانهای ندارد.
اگر از نظر جنسی فعال هستید، حتی اگر فقط با یک نفر رابطه جنسی داشته باشید، میتوانید به HPV مبتلا شوید. همچنین ممکن است سالها پس از رابطه جنسی با کسی که به این عفونت مبتلا است، علائم آن را بروز دهید. این امر تشخیص زمان ابتلا به آن را دشوار میکند.
چگونه شیوع پیدا میکند
اچ پی وی چگونه پخش میشود؟
HPV معمولاً از طریق رابطه جنسی واژینال یا مقعدی منتقل میشود. همچنین از طریق تماس نزدیک پوست به پوست در طول رابطه جنسی نیز منتقل میشود. فرد مبتلا به HPV میتواند عفونت را به فرد دیگری منتقل کند، حتی زمانی که هیچ علامت یا نشانهای ندارد.
پیشگیری
چگونه میتوانم از HPV و مشکلات سلامتی ناشی از آن جلوگیری کنم؟
شما میتوانید چندین کار انجام دهید تا احتمال ابتلا به HPV را کاهش دهید و از مشکلات سلامتی ناشی از آن جلوگیری کنید.
واکسینه شوید . واکسن HPV ایمن و مؤثر است. این واکسن میتواند در صورت تزریق در گروههای سنی توصیهشده، از بیماریهای ناشی از HPV (از جمله سرطانها) محافظت کند.
غربالگری سرطان دهانه رحم انجام دهید . غربالگری روتین برای زنان ۲۱ تا ۶۵ ساله میتواند از سرطان دهانه رحم جلوگیری کند.
اگر از نظر جنسی فعال هستید:
هر بار که رابطه جنسی دارید، از کاندوم به روش صحیح استفاده کنید . این میتواند احتمال ابتلا به HPV را کاهش دهد. اما HPV میتواند نواحیای را که کاندوم پوشش نمیدهد، آلوده کند. بنابراین، کاندوم ممکن است به طور کامل از ابتلا به HPV محافظت نکند.
در یک رابطه تکهمسری باشید یا فقط با کسی رابطه جنسی داشته باشید که او هم فقط با شما رابطه جنسی داشته باشد.
اگر شما یا شریک زندگیتان زگیل تناسلی دارید، تا زمانی که دیگر زگیلی نداشته باشید، از رابطه جنسی خودداری کنید. ما نمیدانیم که یک فرد پس از از بین رفتن زگیلها چه مدت قادر به انتقال HPV است.
من باردار هستم. آیا ابتلا به HPV بر بارداری من تأثیر میگذارد؟
زنان باردار مبتلا به HPV میتوانند به زگیل تناسلی مبتلا شوند یا تغییرات سلولی غیرطبیعی در دهانه رحم ایجاد کنند. غربالگری منظم سرطان دهانه رحم میتواند به یافتن تغییرات سلولی غیرطبیعی کمک کند. شما باید حتی در دوران بارداری نیز غربالگری منظم سرطان دهانه رحم را انجام دهید.
عفونتهای واژن میتوانند توسط باکتریها، قارچها، انگلها یا ویروسها ایجاد شوند. برخی از این موجودات معمولاً بدون ایجاد هیچ مشکلی در واژن شما زندگی میکنند. اما گاهی اوقات میتوانند از کنترل خارج شوند و باعث عفونت در واژن و فرج (ناحیه اطراف واژن) شما شوند. مواردی که میتوانند این عفونت را تحریک کنند یا خطر ابتلا را افزایش دهند عبارتند از:
فعال بودن از نظر جنسی، به خصوص اگر اخیراً شریک زندگی خود را تغییر دادهاید
استفاده از محصولات بهداشتی واژن مانند دوش واژینال، صابون، حمام کف، دئودورانتها، شویندههای واژن و دستمال مرطوب
مصرف آنتیبیوتیک
برخی از انواع روشهای پیشگیری از بارداری، از جمله دستگاه داخل رحمی مسی (IUD)
داشتن یک بیماری که بر سیستم ایمنی بدن شما تأثیر میگذارد، مانند دیابت یا HIV
مصرف طولانی مدت داروهای استروئیدی
برخی از عفونتهای واژن شایع، عفونتهای مقاربتی (STI) هستند . این بدان معناست که اگر با فرد آلوده رابطه جنسی محافظت نشده داشته باشید، میتوانید به آنها مبتلا شوید.
عفونت واژن با عفونت دستگاه ادراری (UTI) یا سیستیت (التهاب مثانه) متفاوت است . عفونت دستگاه ادراری بر مثانه یا لولههایی که ادرار را از بدن خارج میکنند، تأثیر میگذارد. واژن بخشی از سیستم تولید مثل شماست. این سیستم از مثانه و دستگاه ادراری شما جداست.
واژینوز باکتریایی این شایعترین عفونت واژن است. این اتفاق زمانی میافتد که باکتریهایی که به طور معمول در واژن شما زندگی میکنند، از کنترل خارج شوند. این بیماری از طریق رابطه جنسی منتقل نمیشود، اما با فعالیت جنسی مرتبط است. علائم واژینوز باکتریایی شامل ترشحات واژن رقیق خاکستری یا سفید با بوی ماهی است.
کلامیدیا . این بیماری شایعترین بیماری مقاربتی در بریتانیا است. این بیماری توسط نوعی باکتری ایجاد میشود. علائم رایج آن شامل افزایش ترشحات، خونریزی بین دورههای قاعدگی یا بعد از رابطه جنسی و درد هنگام ادرار کردن یا در طول رابطه جنسی است.
تبخال تناسلی. این بیماری توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد میشود و از طریق تماس جنسی منتقل میشود. زگیلها در اطراف فرج، دهانه رحم، واژن یا مقعد ظاهر میشوند.
زگیل تناسلی . این زگیلها توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد میشوند و از طریق تماس جنسی منتقل میشوند. زگیلها در اطراف فرج، دهانه رحم، واژن یا مقعد شما ظاهر میشوند.
سوزاک . سوزاک یک بیماری مقاربتی ناشی از باکتری است که میتواند باعث افزایش ترشحات و درد در اطراف ناحیه تحتانی شکم شود. ممکن است هنگام ادرار کردن درد داشته باشید و بین دورههای قاعدگی خونریزی داشته باشید.
برفک واژن . این یک عفونت قارچی شایع است. علائم رایج برفک واژن شامل خارش یا درد در اطراف فرج و گاهی اوقات ترشحات غلیظ و سفید واژن (کمی شبیه پنیر دلمه) است.
تریکومونیازیس. این یک بیماری مقاربتی است که توسط یک انگل (یک ارگانیسم کوچک که روی بدن شما زندگی میکند) ایجاد میشود. اگر تریکومونیازیس دارید، ممکن است ترشحات واژن زرد-سبز، بدبو و احتمالاً کفآلود داشته باشید.
ممکن است همزمان بیش از یک عفونت داشته باشید. برای مثال، اگر واژینوز باکتریایی دارید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کلامیدیا، سوزاک، تبخال تناسلی و تریکومونیازیس هستید.
ممکن است علائم واژن مانند خارش را بدون عفونت داشته باشید. همچنین داشتن مقداری ترشح از واژن طبیعی و سالم است. میزان و غلظت این ترشحات میتواند در زمانهای مختلف تغییر کند. این موارد شامل چرخه قاعدگی، افزایش سن، مصرف قرص ضدبارداری یا بارداری میشود. اما تغییر غیرطبیعی در ترشحات واژن، به خصوص اگر علائم دیگری نیز داشته باشید، میتواند نشانه عفونت باشد.
اگر فکر میکنید ممکن است عفونت واژن داشته باشید، به پزشک عمومی خود مراجعه کنید. اگر فکر میکنید ممکن است به بیماریهای مقاربتی مبتلا باشید، میتوانید مستقیماً با یک متخصص بیماریهای دستگاه تناسلی-ادراری (GUM) یا کلینیک سلامت جنسی وقت ملاقات بگیرید. پزشک عمومی شما نیز در صورت مشکوک بودن به بیماریهای مقاربتی، ممکن است شما را به اینجا ارجاع دهد.
اگر تلقیح داخل رحمی (IUI) را به عنوان یک درمان باروری در نظر دارید ، احتمالاً در مورد میزان موفقیت IUI کاملاً کنجکاو هستید. IUI که به عنوان تلقیح مصنوعی نیز شناخته میشود ، واژن و دهانه رحم را دور میزند تا اسپرم غلیظ را مستقیماً به داخل رحم، جایی که به تخمک نزدیکتر است، بریزد. اما چقدر احتمال دارد که این "شروع سریع" شما را باردار کند ؟ مانند اکثر پاسخها در مورد درمانهای باروری، میزان موفقیت IUI به عوامل مختلفی بستگی دارد. در این مقاله، تقریباً هر آنچه را که باید در مورد میزان موفقیت IUI بدانید، نحوه بهبود میزان موفقیت IUI و تقویت قدرت مثبت اندیشی از طریق به اشتراک گذاشتن برخی از داستانهای موفقیت IUI به اشتراک خواهیم گذاشت. اما ابتدا، قبل از اینکه عمیقتر شویم، بیایید با یک مرور کلی خوب شروع کنیم.
حقایق سریع در مورد میزان موفقیت IUI
در تمام انواع بیماران، چرخههای IUI میزان تولد زنده در هر چرخه بین ۵ تا ۱۵ درصد دارند. اما میزان موفقیت گزارش شده از مطالعهای به مطالعه دیگر بسیار متفاوت است. برخی مطالعات تنها ۸ درصد میزان موفقیت (با استفاده از داروهای باروری و IUI) را نشان میدهند، در حالی که مطالعات دیگر میزان موفقیت را بیش از ۲۰ درصد میدانند. موفقیت به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله اینکه آیا از داروهای باروری استفاده شده است، کدام داروها استفاده شدهاند و سن زن. در ادامه بیشتر در مورد همه این متغیرها صحبت خواهیم کرد.
تکرار نیز در موفقیت کلی استفاده از IUI نقش دارد. هرچه تعداد چرخههای IUI بیشتری داشته باشید، شانس بارداری شما بیشتر میشود. با این حال، مطالعات متعدد نشان میدهد که اکثریت قریب به اتفاق (90-95٪) از IUI های موفق در عرض 3-4 بار تلاش اتفاق میافتند.
از آنجا که IUI فقط به عنوان کمکی برای لقاح طبیعی عمل میکند (در این روش اسپرم هنوز باید از لوله فالوپ بالا برود، تخمک را بارور کند و سپس دوباره در رحم لانهگزینی کند)، تشخیصهای زیادی وجود دارد که انجام IUI را منع میکند. اگر کسی صرف نظر از این موارد، IUI را امتحان کند، میزان موفقیت آن نزدیک به صفر خواهد بود.
روشهای زیادی برای تعریف «موفقیت آییوآی» وجود دارد، از جمله میزان بارداری، میزان تولد زنده و احتمال چندقلوزایی.
از آنجا که میزان موفقیت از بیماری به بیمار دیگر و از رویکرد درمانی به رویکرد درمانی دیگر بسیار متفاوت است، مشورت با یک متخصص باروری قبل از هرگونه اقدامی مهم است .
با این اوصاف، بیایید مستقیماً به سراغ بخش عمیق ماجرا برویم.
میزان موفقیت IUI بر اساس تشخیص و جمعیتشناسی بیمار
بر اساس سن:
جدا از برخی تشخیصهای خاص باروری، سن مهمترین عامل در تعیین احتمال موفقیت IUI است. از آنجا که با افزایش سن زن، میزان لقاح به دلیل کیفیت تخمک به طور قابل توجهی کاهش مییابد و/یا برای بارداری به چرخههای مکرر IUI نیاز است، اکثر متخصصان باروری، IUI را به زنانی که در سن ۴۰ سالگی یا بالاتر قصد بارداری دارند، توصیه نمیکنند . در حالی که کاندیداهای ایدهآل زیر ۳۵ سال، ۱۵ تا ۲۰ درصد در هر چرخه شانس موفقیت دارند، زنان ۳۵ تا ۴۰ سال حدود ۱۰ درصد شانس دارند و زنان بالای ۴۰ سال فقط ۵ درصد یا کمتر در هر چرخه شانس موفقیت دارند . مطالعات دیگر حتی شانس کمتری را پیشبینی میکنند.
برای بیماران مبتلا به مشکلات تخمک گذاری یا سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
زنانی که تخمکگذاری نمیکنند (عدم تخمکگذاری)، چرخههای قاعدگی نامنظم یا فقدان تخمکگذاری دارند، یا به سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) مبتلا هستند ، که شایعترین اختلال تخمکگذاری است و از هر ده زن، یک نفر را تحت تأثیر قرار میدهد، اغلب برای بارداری به دارو نیاز دارند. در حالی که لتروزول داروی ترجیحی برای سندرم تخمدان پلیکیستیک است، بر اساس یک مطالعه تصادفی دوسوکور (بهویژه برای زنانی که BMI بالای 30 کیلوگرم بر متر مربع دارند)، برخی از زنان با کلومید موفقیت بهتری دارند، در حالی که برخی دیگر به لتروزول و کلومید مقاوم هستند و برای تخمکگذاری به گنادوتروپین نیاز دارند.[5]
آی یو آی (IUI) تنها در صورتی در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) موثر خواهد بود که بیمار واقعاً تخمک گذاری کند. اضافه کردن آی یو آی به یک دوره دارویی کلومید یا لتروزول، افزایش جزئی در میزان لقاح ایجاد میکند و منطقی است، به خصوص اگر ناباروری خفیف با عامل مردانه وجود داشته باشد و حرکت اسپرم ایدهآل نباشد. اگر سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید و به گنادوتروپین نیاز دارید، نشان داده شده است که آی یو آی احتمال لقاح را به طور قابل توجهی بهبود میبخشد.
برای بیماران مبتلا به ناباروری با عامل مردانه
مردانی که ناباروری خفیف مردانه دارند و همسرانشان میتوانند از IUI بهرهمند شوند، اما مردانی که مشکلات شدید اسپرم دارند، معمولاً از این روش بهرهمند نمیشوند. دلیل این امر این است که IUI در واقع تسهیلکننده لقاح طبیعی است. اگرچه IUI با قرار دادن اسپرم در رحم، زمینه را برای شروع لقاح فراهم میکند، اما همچنان به اسپرم نیاز دارد تا به تنهایی به تخمک برسد و آن را بارور کند. اگر تعداد اسپرمهای مرد کم باشد، احتمال رسیدن اسپرم به تخمک بسیار کم است. در بیشتر موارد، پزشک IVF با ICSI را برای ناباروری شدید مردانه توصیه میکند. اگر اسپرمی در انزال وجود نداشته باشد، حتی ممکن است جراحی برای بازیابی اسپرم از داخل دستگاه تناسلی مرد امکانپذیر باشد.
بنابراین، چه چیزی خفیف و چه چیزی شدید در نظر گرفته میشود؟ هر مرکز باروری پارامترهای متفاوتی دارد. در CNY Fertility، ما معمولاً IUI را به بیمارانی که تعداد کل اسپرم متحرک آنها کمتر از 7 میلیون است توصیه نمیکنیم. یک مطالعه گذشتهنگر در سال 2015 بر روی بیش از 47500 چرخه IUI، تعداد کل اسپرم متحرک تازه پس از شستشو (که میتواند تا 30٪ کمتر از تعداد قبل از شستشو باشد) و میزان لقاح مرتبط با آن را بررسی کرد. محققان دریافتند زوجهایی که تعداد کل اسپرم متحرک پس از شستشو حداقل 9 میلیون بود، میزان بارداری برای یک چرخه IUI 16.9٪ داشتند. اگر تعداد اسپرم پس از شستشو بالای 9 میلیون بود، همان شانس موفقیت مشاهده شد و افزایش نیافت. با این حال، برای بیمارانی که تعداد اسپرم کمتر از 9 میلیون داشتند، میزان موفقیت به طور پیوسته کاهش یافت.
ماستکتومی، اوفورکتومی و هیسترکتومی معمولاً منجر به تغییرات جسمی و عاطفی قابل توجهی برای زنان و همسرانشان میشود. اگرچه متخصصان پزشکی تمایل دارند بیشتر بر روی مراحل فیزیکی تمرکز کنند، اما تغییرات عاطفی نیز به همان اندازه شایسته توجه هستند.
بهبودی جسمی و روحی از این جراحیها میتواند چالشبرانگیز باشد. علاوه بر مشکلات معمول بهبودی پس از عمل، زنانی که با سرطان نیز روبرو هستند، ممکن است با یک رژیم درمانی طاقتفرسا نیز روبرو شوند. بسیاری از زنان از نظر عاطفی با این جراحیها دست و پنجه نرم میکنند، که به نظر میرسد به هسته هویت زنانه آسیب میرساند.
زوجها باید بدانند که منابع حمایتی برای گذر از این گذارها وجود دارد، به عنوان مثال، منابع ذکر شده در اینجا . برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چالشهای مربوط به تصویر بدن و صمیمیت پس از جراحی و برخی ایدههای اولیه برای رسیدگی به آنها، ادامه مطلب را بخوانید.
تصویر بدن
حتی قبل از جراحی، بسیاری از زنان روابط پیچیدهای با بدن خود دارند. این جراحیها ممکن است به این پیچیدگی بیفزایند.
زنان ممکن است احساس کنند که اعضایی از بدنشان را که نقش کلیدی در زنانه بودن آنها دارند، از دست دادهاند و زنانگی و تمایلات جنسی آنها به طور برگشتناپذیری تغییر کرده است. حتی با اینکه از جراحی بالقوه نجاتبخش سپاسگزارند، ممکن است لازم باشد برای از دست دادن این اعضای بدن سوگواری کنند و یاد بگیرند که تغییرات بدن خود را بپذیرند.
پس از ماستکتومی، سینه یک زن متفاوت به نظر میرسد و او مقداری، اگر نگوییم همه، حس خود را در محل جراحی از دست میدهد. این موضوع چه زن تحت عمل جراحی بسته شدن کامل سینه قرار گیرد و چه تحت عمل بازسازی سینه، صادق است. وقتی سینه نه تنها متفاوت به نظر میرسد، بلکه حس خود را نیز از دست داده است، پذیرش آن برای زن دشوارتر خواهد بود. ریزش مو همچنین میتواند تأثیر منفی بر تصویر ذهنی یک زن از خود داشته باشد. فرآیند پذیرش بدن جدید او میتواند از نظر احساسی بسیار پرفشار باشد و معمولاً زمان میبرد.
زنی که برای کمک به احساس زیبایی خود به شوهرش روی میآورد، ممکن است ناخواسته باعث شود که شوهرش احساس کند برای جذب شدن به بدن جدیدش تحت فشار است، سریعتر از آنکه بتواند خود را وفق دهد. این ممکن است در ترس او از اینکه دیگر برای مرد جذاب نیست، نقش داشته باشد.
برای یک شوهر مهم است که به همسرش اطمینان دهد که او را دوست دارد و از نظر او، او همیشه زیبا خواهد بود. او باید بداند که هیچ چیز تعهد و عشق او به او را تغییر نخواهد داد. در عین حال، یک زن باید درک کند که همانطور که ممکن است در آغوش گرفتن فوری بدن جدیدش برای او دشوار باشد، شوهرش نیز ممکن است. برای آنها مهم است که اعتماد داشته باشند که پذیرش و عشق به موقع از راه خواهد رسید.
برای یک زن مفید است که گامهایی برای ساختن تصویر بدنی خود بردارد و روی نکات مثبت تمرکز کند. یک زن میتواند زمانی را برای فکر کردن به آنچه که میخواهد یا نمیخواهد در معرض نمایش قرار دهد و چگونگی آن اختصاص دهد. او ممکن است بازسازی را در نظر بگیرد یا در مورد آن تجدید نظر کند. او ممکن است سرمایهگذاری روی لباسها و لباسهای زیری را که باعث میشوند احساس خوبی نسبت به بدن جدیدش داشته باشد، مفید بداند. درمان همچنین میتواند به زن کمک کند تا بر این مسائل غلبه کند.
جنبههای فیزیکی صمیمیت
پس از جراحی، معمولاً زنان طیف وسیعی از تغییرات جسمی را تجربه میکنند که میتواند بر تمام جنبههای رابطه صمیمانه زوجین تأثیر بگذارد.
درد واژن
درد واژن به ویژه پس از جراحی رایج است. پس از برداشتن تخمدان یا هیسترکتومی، تغییرات هورمونی اغلب باعث میشود زنان خشکی واژن و تغییر در میل جنسی را تجربه کنند. زنی که سرطان داشته است ممکن است در اثر پرتودرمانی دچار زخم واژن نیز شود. هنگامی که جراحی باعث یائسگی میشود، میتواند منجر به ضخیم شدن و کوتاه شدن دیوارههای واژن و سفت شدن عضلات شود که ممکن است منجر به درد واژن نیز شود.
این علائم ممکن است موقت یا طولانی مدت باشند. روان کنندهها و مرطوب کنندهها ممکن است ناراحتی را در طول روابط جنسی کاهش دهند. درمانهایی مانند جایگزینی هورمونی یا کرمهای موضعی استروژن ممکن است برخی از علائم را تسکین دهند. لیزر درمانی گاهی اوقات میتواند پوشش واژن را ترمیم کند و گشادکنندهها میتوانند به کاهش درد ناشی از زخم کمک کنند.
علائم دیگر
یک زن ممکن است احساس استرس، خستگی یا کمبود انرژی و تا حدی ناراحتی یا حالت تهوع (به خصوص در هنگام مصرف داروهای مسکن) داشته باشد. برخی از زنان رسیدن به ارگاسم را دشوارتر مییابند. در برخی موارد، جای زخم، تورم همراه با لنف ادم، عوارض جانبی درمان یا اثرات مستقیم سرطان میتواند باعث درد جسمی طولانی مدت شود. شوهر نیز ممکن است به ویژه نگران ایجاد درد در همسرش باشد.
به طور کلیتر، یک زوج ممکن است دریابند که روالهای قدیمیشان دیگر لذتبخش نیست و نیاز به بازنگری دارند. به عنوان مثال، پس از ماستکتومی، اگر زنی حس خود را از دست داده باشد، لمس سینههایش ممکن است برای او بیمعنیتر باشد. از طرف دیگر، زنی که مقداری حس را حفظ کرده است، ممکن است لمس سینهاش توسط شوهرش را به طور ویژه معنادار بداند، در حالی که ممکن است شوهرش فوراً برای این کار آماده نباشد.
این زمانی است که زوجین میتوانند خارج از چارچوب فکر کنند و راههای جدیدی را برای ارتباط فیزیکی امتحان کنند. زوجین میتوانند از این دوره گذار به عنوان فرصتی برای کشف مجدد یکدیگر از نظر فیزیکی و آزمایش انواع مختلف لمس یا موقعیتهایی که ممکن است اکنون برای آنها مناسبتر باشد، استفاده کنند.
در طول گذار از صمیمیت پس از عمل، مهم است به یاد داشته باشید که لمس شهوانی میتواند به اندازه لمس جنسی، اگر مهمتر نباشد، مهم باشد. به عنوان مثال، گرفتن دست یکدیگر، ماساژ و بغل کردن تنها چند راه هستند که زوجها میتوانند عشق خود را به یکدیگر ابراز کنند که لزوماً نیازی به مقاربت ندارند. صمیمیت کامل بین زن و شوهر مقدس و یک نعمت است.
جنبههای عاطفی صمیمیت
در حالی که برخی از زوجها ممکن است به راحتی از پسِ گذارهای عاطفی پس از جراحی برآیند، بسیاری دیگر آن را دشوار مییابند. برخی از زوجها ممکن است به دلیل درمان یا جراحی مجبور به استراحت از صمیمیت شوند و باید به خود زمان بدهند تا دوباره به آن بازگردند. همچنین ممکن است برای زوج دشوار باشد که از نقشهای مراقب و بیمار به نقش معشوقه بازگردند. هر دوی آنها باید احساسات خود را در مورد تغییرات جسمی ناشی از جراحی پردازش کنند.
پس از جراحی، بسیاری از زنان احساس غم و انزوا را تجربه میکنند که میتواند بر علاقه به روابط جنسی تأثیر بگذارد و برخی از زنان حتی ممکن است دچار افسردگی شوند. برخی از زنان از رابطه جنسی بیزار میشوند، از آن میترسند یا به سادگی میل جنسیشان کاهش مییابد. برخی دیگر شاهد کاهش عزت نفس جنسی هستند و ممکن است دریابند که جدایی از ندبه باعث احساس طرد شدن میشود. احساسات و سطح انرژی ممکن است با ورود زن به یک وضعیت عادی جدید، نوسان داشته باشد.
همه این تغییرات میتوانند تأثیر منفی بر میل یا علاقه جنسی داشته باشند و منجر به اختلاف در میل و رغبت زوجین شوند. اغلب، آگاهی از چالشهای بالقوه میتواند اولین قدم برای مقابله با آنها باشد.
برخی از تغییرات را میتوان درمان کرد، چه با درمانهای دارویی، گروههای حمایتی، هورمونها، داروهایی برای افزایش میل جنسی یا داروهای ضد افسردگی.
ارتباط همدلانه و پاسخگو که جایی برای دیدگاه هر همسر ایجاد کند، برای گذر از تغییرات ضروری است. یک زوج ممکن است در مورد تنظیم مجدد دفعات روابط جنسی و نوع پیشزمینهای که برای آنها اختصاص میدهند، بحث کنند. آنها میتوانند عشق خود را ابراز کنند، در مورد انتظارات خود بحث کنند و حتی زمان و شرایطی را برای تماس فیزیکی تعیین کنند تا احساس ارتباط خود را افزایش دهند. به عنوان مثال، یک زوج ممکن است تصمیم بگیرند که رابطه جنسی در زمان خاصی اتفاق نیفتد، در حالی که در مورد انواع دیگر لمس لذتبخش برای انجام آن توافق میکنند. گاهی اوقات، ارتباط با پشتیبانی شخص ثالث از یک متخصص، مانند یک درمانگر فردی، زوجی یا درمانگر جنسی، بهترین نتیجه را میدهد.
زوجها همچنین از گذراندن وقت با کیفیت در کنار هم در شبهای قرار ملاقات، تعطیلات آخر هفته یا پروژهها یا علایق مشترک سود میبرند. آنها میتوانند انتظار فراز و نشیبهایی را داشته باشند، اما با عشق، تعهد، صبر، شوخطبعی، دعا و حس مشترک از مسیر، چالشهای صمیمیت پس از عمل قابل غلبه هستند. آنها حتی میتوانند زوج را قادر سازند تا به هم نزدیکتر شوند.
مهم است که از خطرات و عوارض احتمالی که ممکن است ایجاد شود آگاه باشید. اگرچه این روش مانند هر مداخله جراحی به طور کلی بیخطر است، اما عوامل خاصی وجود دارد که میتواند منجر به عوارض شود.
عفونت، خونریزی و جای زخم
یکی از خطرات اصلی جراحی لابیاپلاستی، احتمال عفونت، خونریزی یا جای زخم است. اینها عوارض جانبی رایجی هستند که میتوانند پس از هر عمل جراحی رخ دهند. با این حال، با رعایت مراحل ارزیابی قبل از عمل مناسب و به کارگیری تکنیکهای جراحی ماهرانه، میتوان این خطرات را به حداقل رساند.
برای کاهش خطر عفونت پس از جراحی، جراح شما احتمالاً آنتیبیوتیکها را به عنوان یک اقدام احتیاطی تجویز خواهد کرد.
بسیار مهم است که دستورالعملهای آنها را با دقت دنبال کنید تا بهبودی بدون مشکل حاصل شود. مراقبت از تمیز نگه داشتن محل جراحی و اجتناب از فعالیتهایی که ممکن است به آن ناحیه فشار وارد کند یا آن را تحریک کند، میتواند به جلوگیری از عفونت کمک کند.
اگرچه به دلیل برشهای ایجاد شده در طول عمل، خونریزی بلافاصله پس از جراحی قابل پیشبینی است، اما خونریزی بیش از حد باید فوراً به جراح گزارش شود. آنها راهنماییهایی در مورد مدیریت مؤثر آن ارائه خواهند داد.
جای زخم یکی دیگر از عوارض جانبی بالقوه جراحی لابیاپلاستی است. با این حال، با پیشرفت در تکنیکهای جراحی و مراقبت مناسب از زخم در طول دوره نقاهت، جای زخمها اغلب با گذشت زمان کمتر قابل توجه میشوند. جراح شما ممکن است کرمها یا پمادهای خاصی را توصیه کند که میتوانند به کاهش دیده شدن جای زخم کمک کنند.
آسیب عصبی یا تغییر حس
یکی دیگر از خطرات مرتبط با جراحی لابیاپلاستی، آسیب عصبی یا تغییر حس در ناحیه تحت درمان است. اگرچه نادر است، اما این عوارض ممکن است به دلیل ماهیت ظریف ناحیه تناسلی رخ دهند.
ضروری است که بیماران انتظارات واقعبینانهای در مورد احساسات پس از جراحی داشته باشند و قبل از انجام عمل، با جراح خود آشکارا ارتباط برقرار کنند. با بحث در مورد خطرات و نگرانیهای احتمالی، جراح شما میتواند درک واضحتری از آنچه انتظار دارید، در اختیار شما قرار دهد.
به حداقل رساندن عوارض از طریق ارزیابی قبل از عمل و مراقبتهای بعد از عمل
برای به حداقل رساندن عوارض در طول جراحی لابیاپلاستی، ارزیابی کامل قبل از عمل بسیار مهم است.
جراح شما سلامت کلی شما را ارزیابی کرده و هرگونه بیماری زمینهای که ممکن است خطر عوارض را افزایش دهد، مورد بحث قرار خواهد داد. این ارزیابی به شما کمک میکند تا مطمئن شوید که شما کاندیدای ایدهآلی برای این عمل هستید.
مراقبتهای پس از عمل نیز نقش حیاتی در مدیریت خطرات احتمالی ایفا میکند. جراح شما دستورالعملهای دقیقی در مورد مراقبت از زخم، اقدامات بهداشتی و محدودیتهای فعالیت در طول دوره بهبودی ارائه خواهد داد. پیروی دقیق از این دستورالعملها میتواند به جلوگیری از عوارض و بهبود بهینه کمک کند.
درد یک نگرانی رایج برای بیمارانی است که تحت عمل جراحی لابیاپلاستی قرار میگیرند. با این حال، مطمئن باشید که جراح شما داروهای مسکن مناسبی را برای کمک به مدیریت هرگونه ناراحتی که ممکن است در طول روند بهبودی تجربه کنید، تجویز خواهد کرد. پیروی دقیق از دستورالعملهای او و مصرف داروهای تجویز شده طبق دستور پزشک، مهم است.
مقابله با تورم و کبودی
تورم و کبودی از عوارض جانبی طبیعی جراحی لابیاپلاستی هستند. اگرچه در ابتدا میتوانند نگرانکننده باشند، اما بسیار مهم است که به یاد داشته باشید که آنها بخشی از روند طبیعی بهبودی هستند. معمولاً تورم و کبودی ظرف چند هفته پس از عمل فروکش میکنند.
برای کاهش تورم و تسریع بهبودی، جراح شما ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
استفاده از کیسه یخ یا کمپرس سرد روی ناحیه مورد نظر
پوشیدن لباسهای گشاد برای به حداقل رساندن اصطکاک
اجتناب از فعالیتهایی که میتوانند تورم را افزایش دهند، مانند نشستن یا ایستادن طولانی مدت
با پیروی از این دستورالعملهای ارائه شده توسط جراح، میتوانید به کاهش تورم و بهبود کلی روند بهبودی خود کمک کنید.
از سرگیری فعالیتهای عادی
اکثر بیماران میتوانند فعالیتهای روزمره خود را ظرف ۷ تا ۱۰ روز پس از جراحی لابیاپلاستی از سر بگیرند. با این حال، ضروری است که به بدن خود گوش دهید و خیلی زود به خودتان فشار نیاورید. از انجام ورزشهای شدید یا فعالیتهایی که فشار زیادی به محل جراحی وارد میکنند، باید تا چند هفته پس از جراحی خودداری شود.
در اینجا یک جدول زمانی کلی از آنچه میتوانید در طول بهبودی انتظار داشته باشید، آورده شده است:
هفته اول : روی استراحت و حرکات ملایم تمرکز کنید.
برای بهبود گردش خون، در اطراف خانه پیادهرویهای کوتاهی انجام دهید.
از نشستن طولانی مدت خودداری کنید.
با پیروی از دستورالعملهای جراح خود در مورد تمیز کردن، بهداشت را رعایت کنید.
هفته دوم : به تدریج سطح فعالیت را افزایش دهید.
میتوانید تمرینات سبکی مانند حرکات کششی یا یوگا را از سر بگیرید.
برای بهبودی مطلوب، به تمرین عادات بهداشتی خوب ادامه دهید.
هفته سوم و پس از آن : به تدریج به روال عادی برگردید.
میتوانید به تدریج تمرینات شدیدتر را دوباره شروع کنید، اما به بدن خود گوش دهید و از هرگونه ناراحتی خودداری کنید.
طبق برنامه ریزی قبلی برای معاینه به جراح خود مراجعه کنید.
به یاد داشته باشید، جدول زمانی بهبودی هر بیمار ممکن است کمی متفاوت باشد، بنابراین مشورت با جراح خود در مورد دستورالعملهای خاص متناسب با نیازهایتان بسیار مهم است.
اهمیت دستورالعملهای بعد از عمل
پیروی از دستورالعملهای بعد از عمل برای بهبودی مطلوب پس از جراحی لابیاپلاستی حیاتی است. جراح شما دستورالعملهای دقیقی در مورد مراقبت از زخم و اقدامات بهداشتی به شما ارائه میدهد. این دستورالعملها معمولاً شامل موارد زیر است:
طبق دستورالعملهای ارائه شده، ناحیه جراحی را به آرامی تمیز کنید.
استفاده از هرگونه پماد یا کرم تجویز شده برای تسریع بهبودی.
اجتناب از فعالیت جنسی تا زمانی که جراح شما اجازه دهد.
پوشیدن لباس زیر گشاد و از پارچههای قابل تنفس.
با رعایت دقیق این دستورالعملها، میتوانید خطر عوارض را به حداقل برسانید و روند بهبودی بدون مشکل را تضمین کنید.
عوارض جانبی و مشکلات رایج جراحی لابیاپلاستی و راهکارهای پیشگیری
تورم، کبودی و ناراحتی موقت
یکی از شایعترین عوارض جانبی که پس از جراحی لابیاپلاستی تجربه میشود، تورم موقت، کبودی و ناراحتی در ناحیه تحت درمان است. این یک واکنش طبیعی بدن به عمل جراحی است. اگرچه میتواند ناراحتکننده باشد، اما معمولاً طی چند هفته با بهبود بدن فروکش میکند. برای کاهش این علائم، بیماران میتوانند موارد زیر را امتحان کنند:
استفاده از بستههای یخ پیچیده شده در پارچه برای مدت کوتاه روی ناحیه مورد نظر برای کاهش تورم.
مصرف مسکنهای بدون نسخه که توسط جراح توصیه میشوند.
پیشگیری از عفونت از طریق بهداشت مناسب
عفونتها از عوارض بالقوهای هستند که میتوانند پس از هر عمل جراحی، از جمله جراحی لابیاپلاستی، ایجاد شوند. با این حال، با حفظ بهداشت مناسب در طول دوره بهبودی، میتوان از آنها جلوگیری کرد. بیماران باید این دستورالعملهای مراقبتی پس از عمل را رعایت کنند:
محل جراحی را با شستشوی ملایم با آب و صابون ملایم تمیز نگه دارید.
با یک حوله تمیز خشک کنید یا از سشوار با حرارت کم استفاده کنید.
تا زمانی که جراح اجازه نداده است، از استفاده از تامپون یا انجام فعالیت جنسی خودداری کنید.
لباسهای گشاد و از پارچههای قابل تنفس بپوشید تا جریان هوا را بهبود ببخشید.
به حداقل رساندن جای زخم از طریق تکنیکهای دقیق
جای زخم یکی دیگر از نگرانیهای افرادی است که قصد جراحی لابیاپلاستی را دارند؛ با این حال، با تکنیکهای جراحی دقیق و مراقبت دقیق از زخم، میتوان جای زخم را به حداقل رساند. جراحان برای رسیدن به این هدف از روشهای مختلفی استفاده میکنند:
ایجاد دقیق برش: جراحان ماهر برشها را به طور استراتژیک در امتداد چین و چروکهای طبیعی پوست ایجاد میکنند تا جای زخم قابل مشاهده به حداقل برسد.
بخیههای جذبی : استفاده از بخیههای جذبی نیاز به کشیدن بخیه را کاهش میدهد و در عین حال بهبودی بهینه را تضمین میکند.
کرمهای اسکار یا ورقهای سیلیکونی: پس از بهبودی اولیه، استفاده از کرمهای اسکار یا ورقهای سیلیکونی طبق دستورالعمل میتواند به محو شدن هرگونه اسکار باقی مانده کمک کند.
پرده بکارت غشای بسیار ظریفی است که در دهانه واژن قرار گرفته است. برخی از فعالیت ها می تواند منجر به پارگی و در برخی مواقع آسیب دیدگی آن شود. امروزه میزان تقاضای خانم ها برای انجام جراحی ترمیم بکارت بالاتر از گذشته است. دلیل این موضوع چیست؟ آیا انجام عمل ترمیم بکارت ارزشش را دارد؟ به همین منظور در ادامه قصد داریم شما را با دلایل پارگی پرده بکارت، علل اصلی انجام جراحی ترمیم پرده بکارت و عوارض آن آشنا کنیم.
دلایل پارگی پرده بکارت و نیاز به ترمیم
بسیاری از افراد به اشتباه فکر می کنند که تنها از طریق رابطه جنسی پرده بکارت دچار پارگی می شود. اما دلایل متعددی وجود دارد که می تواند منجر به پارگی و آسیب دیدگی پرده بکارت شود. به طور کلی عوامل موثر در پارگی پرده بِکارت و دلایل انجام جراحی ترمیم پرده بکارت عبارتند از:
از دیگر عوامل موثر در آسیب دیدگی پرده بکارت می توان به خودارضایی و وارد نمودن اجسام خارجی به واژن اشاره نمود.
تصادف، وارد شدن فشارهای شدید و ضربات سنگین به ناحیه شکم و لگن از دیگر عوامل این عارضه است.
از دیگر دلایل انجام جراحی تَرمیم پرده بکارت می توان به تجاوز جنسی اشاره نمود.
انجام جراحی های سنگین در ناحیه لگن نیز می تواند منجر به بروز این مشکل شود.
رابطه جنسی همراه با دخول از ابتدایی ترین دلایل پارگی پرده بکارت است.
انجام فعالیت و ورزش های سنگین نیز در بروز این عارضه بی تاثیر نیست.
چه زمانی جراحی ترمیم پرده بکارت انجام می شود؟
با توجه به میزان آسیب دیدگی، دلیل بروز آن و همچنین شرایط بیمار روش های مختلفی برای ترمیم پرده بکارت وجود دارد. از روش های ترمیم پرده بِکارت می توان به استفاده از کپسول های مخصوص و یا مصرف گیاهان دارویی اشاره نمود. این کپسول ها به صورت شیاف درون واژن قرار می گیرند.
سپس تحت تاثیر حرارت و رطوبت موجود در داخل واژن غشا اطراف آن ذوب می شود. سپس با آمیزش جنسی خونریزی ساختگی رخ می دهد. استفاده نمودن از داروهای گیاهی (گیاه ماریانا) نیز به تنگ شدن واژن، پیشگیری از عفونت واژن، جلوگیری از خارش و رشد قارچ ها در واژن، پیشگیری از بوی نامطبوع، افزایش لذت و میل جنسی و همچنین متعادل سازی ترشحات واژن توصیه می شود.
البته نمی توان روش های نام برده شده را جزو روش های مطمئن و ماندگار ترمیم بکارت دانست. به عنوان مثال اگر شما از گیاه ماریانا برای ترمیم بکارت استفاده کنید، نتیجه نهایی صد درصدی نخواهد بود. این اقدام تنها به افزایش استحکام عضلات نگه دارنده واژن منجر می شود و تاثیر قطعی ندارد.
جراحی ترمیم پرده بکارت از دیگر روش های موثر در تَرمیم بکارتاست. که بهترین جراح زیبایی زنان در تهران با استفاده از روش جراحی بافت های باقی مانده از غشا محافظ در دهانه واژن را با استفاده از بخیه به یکدیگر متصل می نماید. با توجه به تشخیص پزشک، سابقه پزشکی بیمار و خواست او ممکن است این جراحی با استفاده از بی حسی موضعی و یا بیهوشی عمومی انجام شود. معمولا این جراحی 1 تا 2 ساعت طول می کشد و دوران نقاهت بسیار کوتاه مدتی نیز دارد. بنابراین فرد یک یا دو روز پس از جراحی ترمیم پرده بِکارت به راحتی می تواند فعالیت های روزمره خود از قبیل کار و ورزش را انجام دهد.
روش های جراحی ترمیم بکارت
همانطور که گفته شد روش های مختلفی برای ترمیم پرده بکارت وجود دارد که موثرترین آن روش جراحی است. اما جراحی پرده بکارت نیز به چند شیوه تقسیم بندی می شوند. که به شرح زیر می باشند.
روش alloplant
این روش ترمیم کاملا موقتی می باشد. به همین دلیل معمولا یک هفته پیش از ازدواج انجام می شود.
روش STID
این روش یکی از جدیدترین متدهای ترمیم پرده بکارت است. که از بخیه سه لایه ای در لبه های پرده بکارت استفاده می شود. به گونه ای که باقیمانده پرده بکارت با استفاده از میکرو بخیه قابل جذب به یکدیگر فیوز می شوند.
استفاده از پرده بکارت مصنوعی
در این روش نیز پرده بکارت مصنوعی و یا کپسول حاوی مایعی قرمز رنگ درون واژن قرار داده می شود. که پس از مدتی توسط رطوبت و حرارت بدن ذوب می شود و مایع میانی آن آزاد می شود و سپس از واژن خارج می شود.
عوارض ترمیم بکارت
از آنجایی که جراحی ترمیم پرده بکارت روشی تهاجمی است و مانند سایر جراحی ها از ماده بیهوشی و یا بی حسی استفاده می شود. ممکن است بیمار پس از جراحی با عوارض زیر مواجه شود. البته لازم به ذکر است که در صورتی که یک دکتر خوب برای ترمیم بکارت را برای انجام این جراحی انتخاب نکنید، ممکن است عوارض غیر طبیعی دیگری مانند باز شدن بخیه ها یا خونریزی شدید از ناحیه واژن را نیز تجربه نمایید.
عفونت
استفراغ
سرگیجه
حالت تهوع
احساس درد در ناحیه واژن
ملتهب شدن محل جراحی شده
سوالات رایج در رابطه با جراحی ترمیم پرده بکارت
آیا می توان ترمیم پرده بکارت را تشخیص داد؟
معمولا پس از انجام تَرمیم پرده بکارت احتمال تشخیص آن کاملا وابسته به میزان مهارت پزشک و نحوه ترمیم می باشد. با این حال متخصصان زنان و زایمان پس از معاینه قادر به تشخیص ترمیم پرده بکارت می باشند.
زمان مناسب برای انجام ترمیم پرده بکارت کی است؟
برای انجام این روش ترمیمی محدودیت زمانی وجود ندارد. یعنی مدت ها پس از پارگی و آسیب دیدگی پرده بکارت نیز می توان برای ترمیم نمودن آن اقدام کرد. اما قطعا هرچه زودتر برای ترمیم پَرده بکارت اقدام شود، نتیجه رضایت بخش تر خواهد بود. از طرفی عوارض کمتری را در پی خواهد داشت.
مهم ترین نکات درباره ترمیم بکارت چیست؟
– معمولا این جراحی کاملا سرپایی بوده و انجام آن حدود 45 دقیقه طول می کشد. – ترمیم پَرده بکارت شامل دوخت دو لایه پرده می باشد. – عفونت، خونریزی و ایجاد گوشت اضافی در ناحیه مبهل از عوارض احتمالی این عمل در صورت عدم انتخاب دکتر خوب برای ترمیم بکارت می باشد. – هرچه زمان کمتری از آسیب دیدگی پَرده بکارت گذشته باشد، ترمیم آن رضایت بخش تر بوده و عوارض جانبی کمتری را به همراه خواهد داشت.
انجام ترمیم پرده بکارت توسط پزشکی قانونی به چه صورت است؟
در برخی از مواقع با توجه به دلیل آسیب دیدگی پرده بکارت مانند تجاوز جنسی، پزشکان پزشکی قانونی این ترمیم را انجام می دهند. سپس گواهی سلامت را بر اساس اصل رازداری تنها به فرد تحویل می دهند.
امروزه جراحیهای زیبایی و ترمبمی بسیار مورد توجه بانوان قرار میگیرند. در اصل این عملها نه تنها باعث میشوند اعتماد به نفس فرد بالاتر برود و شخص نسبت به خودش و بدن خودش حس بهتری داشته باشد، بلکه در موارد زیادی، کاربردهای درمانی هم دارند. تنگ کردن واژن یا لیفت واژن هم یکی از روشهای ترمیمی واژن به شمار میآید که برای درمان گشادی های خفیف تا متوسط واژن بسیار عالی و موثر است. امروزه لیفت واژن با نخ به دلیل مزایای زیادی که دارد، در سراسر دنیا بسیار مرسوم شده است.
به طور کلی تنگ کردن واژن به دو روش جراحی و غیرجراحی انجام می شود. یکی از بهترین روشهای غیرتهاجمی درمان گشادی واژن، لیفت واژن با نخ است. شما می توانید لیست کاملی از این روشها را در مقالهتنگ کردن واژن بدون جراحی مشاهده کنید. در این مقاله به طور ویژه به روش تایتنینگ با نخ می پردازیم. پس اگر شما هم از مشکل گشادی واژن ناراحت هستید با ما همراه باشید.
چه کسانی کاندیدای تنگ کردن واژن هستند؟
بسیاری از بانوان، متقاضی درمان گشادی واژن هستند. اگر بخواهیم خلاصه بگوئیم، گشادی واژن، نه تنها باعث بد فرم شدن این قسمت از بدن میشود بلکه میتواند احتمال عفونتهای دستگاه تناسلی زنانه را هم تا حد زیادی افزایش دهد. خروج باد از واژن هم یکی از علائم شایع گشادی واژن است که می تواند باعث آزار شخص (مخصوصا در جمع) بشود. اما مهم ترین دلایل گشاد شدن غیر عادی واژن عبارتند از:
زایمانهای طبیعی متعدد:
اولین و مهمترین عامل گشادی واژن را میتوان زایمانهای طبیعی متعدد دانست. در حقیقت، بعد از زایمانهای طبیعی، معمولاً دهانه واژن به حالت اولیه خود بر نمیگردد و چنانچه تعداد زایمان طبیعی بیشتر از دو بار باشد، گشادی واژن گریزناپذیر خواهد بود. به همین دلیل خانمهایی که زایمان طبیعی را انتخاب می کنند، معمولاً در آینده دچار این مشکل می شوند.
بالا رفتن سن:
با بالا رفتن سن، لایههای درونی کانال واژن، قوام خود را از دست میدهند و این مساله موجب نارضایتی جنسی در سنین بالای چهل سال میشود. در اصل، بسیاری از زنان، در سنین چهل تا پنجاه سال، برای افزایش رضایت جنسی خود به عملهای زیبایی و ترمیمی مثل لایباپلاستی و تنگ کردن واژن با نخ روی میآورند.
بارداری:
عامل دیگری که باعث گشاد شدن واژن میشود، بارداری است. شاید دیده باشید زنانی را که پس از زایمان سزارین هم از گشاد شدن واژن خود ناراضی هستند. گاهی وقتها خود شخص این مشکل را متوجه می شود، در بعضی مواقع هم این مشکل توسط همسر و شریک جنسی خانم بیان می شود. در واقع خود بارداری و تحمل وزن جنین موجب فشار زیاد به عضلات کف لگن و گشادی واژن می شود. البته مسلم است تعداد زنانی که پس از سزارین از گشادی واژن ناراحت هستند بسیار کمتر از زنانی است که زایمان طبیعی را تجربه کرده اند.
ژنتیک:
عامل دیگری که که حتما باید به آن اشاره کرد ژنتیک است. بعضی از خانمها بصورت ژنتیکی عضلات کف لگن ضعیف تری دارند. این افراد بیش از دیگران در معرض گشادشدن واژن هستند و همانطور که می دانیم گشاد شدن واژن چیزی نیست مگر ضعیف شدن و آسیب عضلات کف لگن.
گشاد شدن واژن چه مشکلاتی را ایجاد میکند؟
در قسمت قبل در مورد دلایل گشاد شدن واژن صحبت کردیم. خوب است بدانید در خیلی از موارد، جراحی تنگ کردن واژن یک جراحی زیبایی محسوب نمیشود بلکه بسیاری از خانمها برای رفع مشکلات دیگر، این عمل را به عنوان یک جراحی ترمیمی انتخاب میکنند. مهم ترین مشکلات و عواقب شل شدن واژن عبارتند از:
کاهش لذت روابط زناشویی
بدون شک با شل شدن واژن، زوج لذت بسیار کمتری از رابطه جنسی خود میبرند. از آنجایی که با گشاد شدن واژن، میزان تماس اندامهای جنسی بسیار کمتر میشود، اعصاب جنسی کمتر تحریک شده و لذت روابط زناشویی بسیار افت خواهد کرد. بد نیست بدانید یکی از مهم ترین علتهای مشکلات زناشویی در سنین بالا، همین مسأله گشادشدن واژن است.
ایجاد عفونتهای واژینال
با گشاد شدن واژن، امکان ورود میکروبها به دهانه ورودی واژن بسیار بالا میرود. همین موضوع باعث عفونتهای میکروبی در زنان (مخصوصاً بعد از زایمان طبیعی) میشود. بارها دیده شده که خانمها بعد از زایمان دوم یا سوم خود با ترشحات زیاد واژن که نشان از عفونت واژینال دارند به مطب مراجعه میکنند. ما پس از رفع عفونت و درمان آن، برای جلوگیری از تکرار عفونت، تنگ کردن واژن با استفاده از نخ را پیشنهاد میدهیم. به این ترتیب با روشی مؤثر و ایمن جلوی عفونتهای مکرر واژینال را گرفته و با لیفتینگ واژن، حالت طبیعی را به این قسمت از بدن بر میگردانیم.
خروج باد از واژن
همانطور که در پاراگرافهای بالاتر هم گفتیم، گشادی واژن می تواند باعث خروج باد از واژن شود. این مشکل مخصوصا در جمعهای دوستانه و خانوادگی، روی اعتماد بنفس فرد تاثیرات منفی زیادی می گذارد. در گذشته برای درمان این مشکل مجبور بودیم از روشهای جراحی استفاده کنیم. اما امروزه می توان این مشکل را با استفاده از تایتنینگ با نخ و یا آر اف واژینال به خوبی درمان کرد.
اگر شما هم از گشادی واژن رنج می برید و به دنبال روشی هستید که بتوانید بدون نیاز به جراحی، این مشکل را درمان کنید ما به شما لیفت با نخ را توصیه می کنیم. در حال حاضر خانم دکتر ذاکرین این کار را در مطب برای شما انجام می دهند. شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۰۹۹۰۹۲۳۶۰۶۵ تماس بگیرید.
عمل تنگ کردن واژن با نخ چگونه انجام میشود؟
همان طور که قبلتر گفتیم، افزایش سن، بارداری و زایمان و ژنتیک عوامل اصلی هستند که باعث گشادی واژن میشوند. یکی از بهترین متدهای روز دنیا برای تنگ کردن واژن لیفتینگ عضلات داخلی واژن با استفاده از نخ است.
در گذشته از نخ لیفت تنها برای کشش پوست صورت و از بین بردن چین و چروکهای صورت استفاده میشد. در واقع شروع این متد در جراحی های زیبایی با کشیدن غبغب آغاز شد. سالها بعد با پیشرفت تکنولوژی، تغییراتی در تکنیک لیفتینگ و تولید نخ های لیفت پدید آمد. امروزه لیفتینگ واژن با نخ یکی از روشهای خوب و موثر برای درمان گشادی واژن است و این عمل با بهترین کیفیت در مطب دکتر ذاکرین برای شما انجام می شود. (دکتر ذاکرین یکی از مدرسین برتر در زمینه لیفت واژن با نخ در کشور هستند)
در عمل لیفتینگ واژن با نخ، ابتدا با استفاده از لیفت نخ، دهانههای واژن را بالا کشیده و موجب تنگتر شدن دهانه واژن میشویم. اما بدون شک تنگ کردن دهانه واژن را نمی توان تنگ کردن اصولی واژن دانست. پس در ادامه زدن بخیه های ظریف در کانال واژن را شروع می کنیم. این نخ ها عضلات آسیب دیده کانال واژن را به هم نزدیک کرده و در نهایت باعث تنگ شدن کانال واژن می شوند. در واقع نخ های لیفتینگ همچون تار و پود عضلانی لگن رفتار کرده و باعث تقویت عضلات تضعیف شده واژن می شوند. ساده بخواهیم بگوییم نخهای لیفتینگ مثل تارو پود درون عضلات کانال واژن رفته و نقاط ضعیف آنها را تقویت می کنند!
چگونه عدم تقارن لابیاها را اصلاح کنیم؟ نامتقارن بودن لابیاها جزء موارد شایعی است که در بسیاری از خانم ها مشاهده می شود که البته می تواند اعتماد به نفس را نیز پایین بیاورد. نکته مهمی که باید در نظر داشته باشید این است که آناتومی و ساختار ناحیه تناسلی بدن هر خانمی با دیگری متفاوت است و هرگز نمی توان شکل و فرم ایده آلی را برای لابیاها در نظر گرفت. واژن از لب داخلی (لایبا مینور) و لب خارجی (لابیا ماژور) تشکیل می شود که لابیا ماژور از لابیا مینور بزرگ تر است و پهنای لابیا مینورها معمولا تقارنن ندارد، البته در حالت طبیعی میزانی از نامتقارن بودن در این ناحیه وجود دارد. خانم هایی که از نامتقارن بودن یا بزرگ بودن یکی از لابیاها نسبت به دیگری ناراضی هستند و اعتماد به نفس خود را از دست داده اند، امکان اصلاح این مشکل با انجام روشی به نام لابیاپلاستی وجود دارد که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت.
علت نامتقارن بودن لابیاها چیست؟
نامتقارن بودن لابیا به زمانی اطلاق می شود که یکی از لب ها از دیگری بزرگ تر، بلندتر و یا پهن تر باشد که این حالت به دلیل تغییرات طبیعی بدن خانم ها اتفاق می افتد و مواردی مانند بالا رفتن سن، یائسگی، زایمان و رابطه جنسی نیز بر آن تاثیر می گذارند. نامتقارن بودن یا بزرگ بودن لابیاها که با عنوان هایپرتروفی نیز شناخته می شود، می تواند منجر به بروز مشکلاتی حین انجام برخی کارها و فعالیت ها، هنگام پوشیدن لباس های تنگ و یا حتی عفونت شود. اما این را هم در نظر داشته باشید که تغییرات ظاهری و فرم لابیاها هیچ گونه تاثیری بر سلامت این ناحیه نخواهد گذاشت.
articlesamplekhalili 5 اصلام عدم تقارن لابیاها با لابیاپلاستی
لابیاپلاستی روش جراحی است که در آن هر گونه بافت و پوست اضافی از روی لابیاها برداشته می شود و باقی مانده پوست به سمت هم کشیده و بخیه زده خواهد شد که نتیجه آن کاهش اندازه لابیا و هم چنین بهبود تقارن لابیاها می باشد. برش های این روش ما بین چین های طبیعی لابیاها زده می شوند تا کمتر قابل مشاهده باشند، از طرفی، بافت اسکار به مرور بهبود پیدا می کند تا جایی که با چشم دیده نخواهد شد. لابیاپلاستی به یکی از روش های زیر انجام می شود:
• تکنیک تریم (Trim). در این روش، اقداماتی بر روی قسمت داخلی لابیا انجام می شود که نه تنها بزرگ بودن لابیا برطرف می شود، بلکه به رفع تیرگی نیز کمک خواهد شد. • تکنیک Wedge. در این روش، برش مثلثی شکل (V) بر روی قسمت میانی لابیا زده می شود و باقی مانده پوست به هم بخیه زده می شوند که نتیجه آن بر جای ماندن اسکاری عمودی در ناحیه درمان می باشد. پزشک با بررسی ها و معایناتی که در طول جلسه مشاوره انجام می دهد، به این نتیجه می رسد که کدام روش برای شما مناسب تر می باشد. مراقبت های بعد از اصلاح عدم تقارن لابیاها با لابیاپلاستی
کاملا طبیعی است که بعد از پایان جراحی، لابیاها کمی متورم باشند که استفاده از کمپرس یخ می تواند به تسکین این عارضه کمک کند. توجه داشته باشید که بخیه ها باید کاملا خشک و تمیز باشند تا عفونت نکنند، به همین خاطر، از رفتن به استخر باید خودداری شود و توصیه می شود زمان استحمام کوتاه باشد و حتما بعد از آن، ناحیه تناسلی را کامل خشک کنید. از برقراری رابطه جنسی به مدت حداقل یک ماه خودداری شود. از پوشیدن لباس زیر تنگ باید خودداری شود، تا فشاری به بخیه ها وارد نگردد. بهتر است تا چند روز بیشتر استراحت کنید و انجام فعالیت های شدید بدنی را به تاخیر بیندازید. در صورت مشاهده علائمی از عفونت مانند ترشحات چرکی، تشدید درد یا التهاب و تب، حتما به پزشک مراجعه کنید.
دکتر بردی هر ساله زنانی را از سراسر دالاس ویزیت میکند تا دریابد چگونه میتواند به بازگرداندن اعتماد به نفس و زندگی جنسی آنها کمک کند. در حالی که میدانیم شما فرزندانتان را عاشقانه دوست دارید، حقیقت ساده این است که زایمان طبیعی میتواند با گشاد کردن و کشش بافتها تا جایی که دیگر نمیتوانند به حالت طبیعی خود بازگردند، وضعیت واژن زن را به شدت تغییر دهد.
دکتر بردی یک جراح زنان دارای مجوز و تنها متخصص زنان و زایمان زیبایی زن در دالاس است. نه تنها این، بلکه او یکی از معدود پزشکانی در ایالات متحده است که در این زمینه خاص پزشکی آموزش دیده است. در طول مشاورهها، بسیاری از زنان از دکتر بردی در مورد زایمان پس از واژینوپلاستی سوال میکنند . اگر به انجام واژینوپلاستی علاقهمند هستید اما مطمئن نیستید که بچهدار شدهاید، به خواندن ادامه دهید، ما دقیقاً در مورد همین موضوع صحبت خواهیم کرد.
واژینوپلاستی چگونه میتواند به من کمک کند؟
واژینوپلاستی یک جراحی انتخابی است که با ترمیم عضلات جدا شده و برداشتن پوست مخاطی اضافی از قسمت پشتی واژن، قطر کانال و دهانه واژن را کاهش میدهد.
بسیاری از زنان پس از بچهدار شدن، شلی بیش از حد واژن را تجربه میکنند، حتی تا جایی که نمیتوانند از تامپون استفاده کنند. بسیاری از زنان برای کمک به سایر عوارض جانبی زایمان طبیعی مانند بیاختیاری، جراحی ترکیبی را انتخاب میکنند. زنان نه تنها برای این عمل به دکتر بردی مراجعه میکنند، بلکه واژینوپلاستی نیز به دلیل اثربخشی آن در بازگرداندن حس صمیمیت به زنان، به طور فزایندهای محبوب شده است.
اگرچه این علائم اغلب در نتیجه زایمان طبیعی رخ میدهند، اما کشیدگی پوست و جدا شدن عضلات واژن میتواند نتیجه ژنتیک یا سن نیز باشد. بدن هر فرد به این عوامل خارجی واکنش متفاوتی نشان میدهد؛ بنابراین، هر عملی که دکتر بردی در موسسه سلامت زنان دالاس انجام میدهد، منحصر به فرد و متناسب با نیازهای هر زن است.
برای واژینوپلاستی صبر کنید
همانطور که اشاره کردیم، اغلب بیماران دکتر بردی از او میپرسند که آیا پس از انجام واژینوپلاستی میتوانند فرزندان بیشتری داشته باشند یا خیر. دکتر بردی توصیه میکند که زنان قبل از انجام واژینوپلاستی، تا زمان بچهدار شدن صبر کنند.
اگرچه هیچ آسیبی در این عمل جراحی به شما یا جنینتان در صورت بارداری وجود ندارد، اما بچهدار شدن پس از واژینوپلاستی از نظر زیبایی مشکلاتی دارد. زایمان و حتی سزارین میتواند نتایج جراحی شما را خنثی کند. در این صورت، برای بازگرداندن واژن به اندازه اولیه، به جراحی دیگری نیاز خواهد بود.
دکتر بردی میخواهد شما از مزایای هر روشی که با او انجام میدهید، سالهای آینده لذت ببرید، به همین دلیل است که به بیمارانش توصیه میکند قبل از انتخاب واژینوپلاستی، مطمئن شوند که دیگر بچهدار نمیشوند و یک برنامهی پیشگیری از بارداری مطمئن داشته باشند.
پرده بکارت یک تکه بافت نازک است که ممکن است فرد در دهانه واژن خود داشته باشد. برای برخی افراد، کشیده شدن یا پاره شدن پرده بکارت ممکن است دردناک باشد، در حالی که برخی دیگر این اتفاق را احساس نمیکنند.
بسیاری معتقدند که پرده بکارت وقتی فرد برای اولین بار رابطه جنسی دخول دارد پاره میشود - این لزوماً درست نیست. برخی از زنان پرده بکارت ندارند. اگر فردی پرده بکارت داشته باشد، ممکن است در طول فعالیتهای دیگر به تدریج فرسوده شود.
در این مقاله، پرده بکارت، اتفاقاتی که ممکن است در طول اولین رابطه جنسی برای آن رخ دهد و اینکه در صورت دردناک شدن رابطه جنسی چه باید کرد را شرح میدهیم.
پرده بکارت یک تکه بافت نازک است که در دهانه واژن قرار دارد. شکل آن میتواند متفاوت باشد. همچنین، همه کسانی که واژن دارند، واژن ندارند.
پرده بکارت میتواند به دلایل مختلفی از جمله فعالیت جنسی پاره، کشیده یا پاره شود.
اما قبل از اینکه فرد اولین تجربه جنسی خود را داشته باشد، ممکن است پرده بکارت تا حدی پاره، کشیده یا فرسوده شده باشد.
در اینجا به برخی از انواع پرده بکارت اشاره میکنیم:
محیطی
این نوع پرده بکارت در اطراف لبههای دهانه واژن قرار دارد و در وسط آن فضایی برای جریان خون قاعدگی وجود دارد. این یکی ازرایج ترانواع پرده بکارت.
نیمه ماه
پرده بکارت هلالی یا نیم هلالی نوع رایج دیگری است. این پرده به شکل هلال است و بخشی از دهانه واژن را میپوشاند. اندازه این پردهها متفاوت است.
سپتوم دار
پرده بکارت دیوارهدار، بافت نازکی است که از وسط دهانه واژن عبور میکند و چیزی شبیه به دو دهانه ایجاد میکند. فردی که این نوع پرده بکارت را دارد، جریان خون قاعدگی منظمی دارد، اما ممکن است نتواند از تامپون یا کاپ قاعدگی استفاده کند.
سوراخ نشده
پرده بکارت بدون سوراخ، دهانه واژن را به طور کامل میپوشاند. این مورد نادر است و از هر ۲۰۰۰ نفر، ۱ نفر به آن مبتلا میشود . افرادی که این نوع پرده بکارت را دارند، پریودهای استانداردی ندارند.
پزشک ممکن است جراحی جزئی برای برداشتن پرده بکارت توصیه کند و نام پزشکی این عمل، هایمنکتومی است.
میکروپرفورات
پرده بکارت میکروسوراخدار، بیشتر دهانه واژن را به جز یک سوراخ بسیار کوچک میپوشاند که از طریق آن خون قاعدگی میتواند جریان یابد.
فردی که پرده بکارت میکروسوراخدار دارد ممکن است نتواند از تامپون یا کاپ قاعدگی استفاده کند.
کریبیفرم
این نوع پرده بکارت دهانه واژن را میپوشاند اما چندین سوراخ کوچک دارد. خون قاعدگی میتواند از واژن خارج شود، اما فرد نمیتواند از تامپون یا کاپ استفاده کند.
همچنین، برخی افراد معتقدند که وضعیت پرده بکارت یک فرد نشان دهنده باکره بودن اوست. نه اندازه پرده بکارت و نه اندازه واژنبه طور قابل اعتمادی نشان میدهداینکه آیا کسی رابطه جنسی دخولی داشته است یا خیر.
مهم است به یاد داشته باشید که بکارت یک ساختار اجتماعی است، نه یک اصطلاح پزشکی. این اصطلاح معمولاً به رابطه جنسی آلت تناسلی در واژن (PIV) بین مردان و زنان اشاره دارد و سایر اشکال رابطه جنسی و بنابراین سایر تمایلات جنسی را در بر نمیگیرد.
افسانههای مربوط به بکارت میتواند آسیبزا باشد. در گذشته و حال، مردم از بکارت به عنوان معیاری برای سنجش پاکدامنی یا ارزشمندی زنان استفاده کردهاند. در برخی جوامع، عدم اثبات بکارت میتواند عواقب جدی داشته باشد.
اتفاقی که در اولین رابطه جنسی برای واژن میافتد به عوامل مختلفی بستگی دارد، مانند:
اینکه آیا آنها پرده بکارت دارند یا خیر
شکل پرده بکارت آنها
چه قبلاً کشیده شده باشد و چه پاره شده باشد
نوع فعالیت جنسی
اگر فردی پرده بکارت داشته باشد، ممکن است در اولین رابطه جنسی دخول کشیده یا پاره شود. اما ممکن است اینطور نشود، به خصوص اگر به دلیل فعالیتهای دیگر از قبل فرسوده شده باشد.
اگر پرده بکارت پاره یا کشیده شود، میتواند دردناک باشد و ممکن است باعث خونریزی جزئی شود. اما بسیاری از افراد اولین تجربه لذتبخشی از این نوع رابطه جنسی دارند. همه چیز به فرد و بدن او بستگی دارد.
همچنین شناخت سایر عواملی که میتوانند باعث درد در هنگام رابطه جنسی شوند، از جمله موارد زیر، مهم است:
سطوح پایین روانکاری
عصبی بودن، که میتواند باعث سفت شدن عضلات اطراف واژن شود
واکنشهای آلرژیک به کاندوم یا روانکننده، که میتواند باعث سوزش یا گزش شود
در زیر چند روش برای آماده شدن افراد برای اولین تجربه جنسی خود آورده شده است. این راهکارها تضمین کننده یک تجربه بدون درد نیستند، اما میتوانند به افراد کمک کنند تا احساس راحتی، آرامش و آمادگی بیشتری داشته باشند.
خودارضایی را امتحان کنید
خودارضایی میتواند به فرد کمک کند تا با بدن خود و آنچه دوست دارد و دوست ندارد آشنا شود. این میتواند به آنها کمک کند تا در طول رابطه جنسی با شریک زندگی خود ارتباط برقرار کنند.
بحث در مورد روشهای پیشگیری از بارداری
اگر فردی که قصد رابطه جنسی PIV دارد و میخواهد از بارداری جلوگیری کند ، باید با شریک زندگی خود در مورد روشهای پیشگیری از بارداری صحبت کند و تحقیقاتی انجام دهد.
اگر شریک زندگی شما قبلاً رابطه جنسی داشته است، بهتر است به عنوان احتیاط از یک روش جلوگیری از بارداری استفاده کنید. این ممکن است شامل استفاده از کاندوم مردانه یا زنانه باشد که هر دو از انتقال بیماریهای مقاربتی نیز جلوگیری میکنند.
هرگونه نگرانی را ابراز کنید
هر کسی که احساس اضطراب میکند، باید این موضوع را با شریک زندگی خود در میان بگذارد. شریک زندگی ممکن است بتواند به او اطمینان خاطر بدهد یا ممکن است او نیز احساس اضطراب کند. رک و راست بودن میتواند به افراد کمک کند تا احساس راحتی کنند و آنها را به هم نزدیکتر کند.
رضایت مشتاقانه را دریافت کنید
رابطه جنسی باید برای همه افراد درگیر، یک تجربه سرگرم کننده و لذت بخش باشد. فرد باید قبل از شروع رابطه جنسی مطمئن شود که می خواهد رابطه جنسی داشته باشد و رضایت مشتاقانه شریک زندگی خود را جلب کند.