درمان غیر جراحی -بی‌اختیاری ادرار

درمان شما به نوع بی‌اختیاری ادرار و شدت علائم شما بستگی دارد.

اگر بی‌اختیاری ادرار ناشی از یک بیماری زمینه‌ای باشد، ممکن است در کنار درمان بی‌اختیاری، برای این بیماری نیز درمان دریافت کنید.

ابتدا درمان‌های محافظه‌کارانه که شامل دارو یا جراحی نمی‌شوند، امتحان می‌شوند. این درمان‌ها عبارتند از:

• تغییرات سبک زندگی
• تمرین عضلات کف لگن (تمرینات کگل)
• آموزش مثانه

پس از این، ممکن است دارو یا جراحی در نظر گرفته شود.

برای درمان بی اختیاری ادرار در تهران با دکتر طاهره فروغی فر تماس بگیرید

 

تغییرات سبک زندگی

پزشک عمومی ممکن است به شما پیشنهاد دهد که صرف نظر از نوع بی‌اختیاری ادراری که دارید، تغییرات ساده‌ای در سبک زندگی خود ایجاد کنید تا علائمتان بهبود یابد.

برای مثال، پزشک عمومی ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

• کاهش مصرف کافئین، که در چای، قهوه و کولا یافت می‌شود، زیرا کافئین می‌تواند میزان ادرار بدن شما را افزایش دهد.
• تغییر میزان مایعاتی که هر روز می‌نوشید، زیرا نوشیدن بیش از حد یا خیلی کم می‌تواند بی‌اختیاری را بدتر کند.
• اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید، وزن کم کنید - از ماشین حساب وزن سالم استفاده کنید تا بفهمید که آیا وزن شما برای قدتان سالم است یا خیر.

خدمات کنترل ادرار NHS

خدمات کنترل ادرار NHS مراکزی هستند که توسط پرستاران متخصص، که گاهی اوقات مشاوران کنترل ادرار نامیده می‌شوند، و فیزیوتراپیست‌های متخصص اداره می‌شوند. آنها باید بتوانند بیماری شما را تشخیص داده و درمان شما را شروع کنند.

یک پزشک عمومی می‌تواند شما را به خدمات کنترل ادرار محلی‌تان ارجاع دهد و در برخی موارد، خودتان می‌توانید خودتان را به این خدمات ارجاع دهید.

تمرین عضلات کف لگن

عضلات کف لگن شما مثانه و مجرای ادرار (لوله‌ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن منتقل می‌کند) را احاطه کرده و جریان ادرار را هنگام ادرار کردن کنترل می‌کنند.

عضلات کف لگن ضعیف یا آسیب دیده می‌توانند باعث بی‌اختیاری ادرار شوند، بنابراین ورزش دادن این عضلات اغلب توصیه می‌شود.

پزشک عمومی ممکن است شما را برای شروع یک برنامه تمرین عضلات کف لگن به یک متخصص ارجاع دهد.

متخصص ارزیابی خواهد کرد که آیا شما قادر به فشردن (منقبض کردن) عضلات کف لگن خود هستید و تا چه حد.

اگر بتوانید عضلات کف لگن خود را منقبض کنید، بر اساس ارزیابی شما، یک برنامه ورزشی به شما داده خواهد شد.

برنامه شما باید شامل حداقل ۸ انقباض عضلانی، حداقل ۳ بار در روز و حداقل به مدت ۳ ماه باشد. اگر تمرینات بعد از این مدت مفید بودند، می‌توانید به انجام آنها ادامه دهید.

تحقیقات نشان داده است که تمرین عضلات کف لگن می‌تواند برای همه افراد مبتلا به بی‌اختیاری ادرار مفید باشد.

درباره تمرینات کف لگن بیشتر بدانید .

تحریک الکتریکی

اگر قادر به انقباض عضلات کف لگن خود نیستید، ممکن است استفاده از تحریک الکتریکی توصیه شود.

یک پروب کوچک به واژن یا مقعد (در صورت داشتن آلت تناسلی مردانه) وارد می‌شود. جریان الکتریکی از طریق پروب عبور می‌کند که به تقویت عضلات کف لگن شما در حین ورزش کمک می‌کند.

ممکن است تحریک الکتریکی برای شما دشوار یا ناخوشایند باشد، اما اگر نتوانید انقباضات عضلات کف لگن را بدون آن کامل کنید، می‌تواند مفید باشد.

بیوفیدبک

بیوفیدبک روشی برای نظارت بر میزان موفقیت شما در انجام تمرینات کف لگن است که با ارائه بازخورد هنگام انجام آنها انجام می‌شود.

روش‌های مختلفی برای بیوفیدبک وجود دارد:

• یک پروب کوچک می‌تواند وارد واژن یا مقعد (در صورت داشتن آلت تناسلی مردانه) شود که انقباض عضلات را حس کرده و اطلاعات را به صفحه کامپیوتر ارسال می‌کند.
• الکترودها می‌توانند به پوست شکم یا اطراف مقعد شما متصل شوند - این الکترودها هنگام انقباض عضلات، آنها را حس می‌کنند و اطلاعات را به صفحه کامپیوتر ارسال می‌کنند.

شواهد زیادی وجود ندارد که نشان دهد بیوفیدبک برای افرادی که از تمرین عضلات کف لگن برای بی‌اختیاری ادرار استفاده می‌کنند، مزایای قابل توجهی دارد، اما این بازخورد ممکن است به ایجاد انگیزه در برخی افراد برای انجام تمریناتشان کمک کند.

اگر مایل به امتحان کردن بیوفیدبک هستید، با متخصص خود صحبت کنید.

مخروط‌های واژن

مخروط‌های واژنی ممکن است برای کمک به تمرین عضلات کف لگن استفاده شوند. این وزنه‌های کوچک داخل واژن قرار داده می‌شوند.

شما با استفاده از عضلات کف لگن خود وزنه‌ها را در جای خود نگه می‌دارید. وقتی توانستید، به سراغ مخروط واژنی بعدی می‌روید که وزن بیشتری دارد.

برخی از زنان استفاده از مخروط‌های واژن را ناراحت‌کننده یا ناخوشایند می‌دانند، اما ممکن است به بی‌اختیاری ادرار ناشی از استرس یا ترکیبی کمک کنند.

آموزش مثانه

اگر بی‌اختیاری ادرار فوریتی در شما تشخیص داده شده است، یکی از اولین درمان‌هایی که ممکن است به شما پیشنهاد شود، آموزش مثانه است.

اگر بی‌اختیاری ادرار مختلط دارید، تمرین مثانه می‌تواند با تمرین عضلات کف لگن نیز ترکیب شود.

این شامل یادگیری تکنیک‌هایی برای افزایش مدت زمان بین احساس نیاز به ادرار کردن و دفع ادرار است. این دوره معمولاً حداقل ۶ هفته طول می‌کشد.

محصولات بی‌اختیاری

اگرچه محصولات بی‌اختیاری ادرار، درمانی برای بی‌اختیاری ادرار نیستند، اما ممکن است در زمان انتظار برای ارزیابی یا شروع درمان، برای مدیریت وضعیت شما مفید باشند.

محصولات بی‌اختیاری شامل موارد زیر است:

• محصولات جاذب رطوبت، مانند شلوار یا پد
• ادرارهای دستی
• کاتتر (لوله نازکی که برای تخلیه ادرار وارد مثانه می‌شود)
• دستگاه‌هایی که برای جلوگیری از نشت ادرار در واژن یا مجرای ادرار قرار می‌گیرند - مثلاً هنگام ورزش