افتادگی اندام‌های لگن

گزینه‌های درمانی متعددی برای افتادگی اندام‌های لگنی وجود دارد.

مناسب‌ترین مورد برای شما به موارد زیر بستگی دارد:

• شدت علائم شما
• شدت افتادگی
• سن و سلامت شما
• اینکه آیا قصد دارید در آینده بچه‌دار شوید یا خیر

اگر افتادگی خفیف تا متوسط ​​باشد و باعث درد یا ناراحتی نشود، ممکن است به هیچ درمانی نیاز نداشته باشید.برای ارتباط با بهترین جراح زیبایی زنان در تهران به وب سایت دکتر طاهره فروغی فر مراجعه کنید

گزینه‌های درمانی عبارتند از:

• تغییرات سبک زندگی
• تمرینات کف لگن
• درمان هورمونی
• پساری واژینال
• عمل جراحی

پزشک شما باید طیف کاملی از درمان‌ها را به شما ارائه دهد و مزایا و خطرات احتمالی هر گزینه را توضیح دهد. این به شما کمک می‌کند تا گزینه مناسب خود را انتخاب کنید.

تغییرات سبک زندگی

اگر هیچ علامتی ندارید یا افتادگی خفیف است، ایجاد برخی تغییرات در سبک زندگی ممکن است مفید باشد و از بدتر شدن افتادگی جلوگیری کند.

آنها همچنین می‌توانند در وهله اول به کاهش خطر ابتلا به پرولاپس کمک کنند.

آنها عبارتند از:

• کاهش وزن در صورت اضافه وزن
• خوردن یک رژیم غذایی پرفیبر برای جلوگیری از یبوست
• اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین

تمرینات کف لگن

انجام تمرینات کف لگن، عضلات کف لگن شما را تقویت می‌کند و ممکن است علائم شما را به خوبی تسکین دهد.

پزشک عمومی یا متخصص ممکن است قبل از اینکه به سراغ سایر درمان‌ها یا جراحی بروید، یک برنامه تمرین عضلات کف لگن تحت نظارت را حداقل به مدت ۱۶ هفته توصیه کند.

به شما نحوه انجام تمرینات نشان داده خواهد شد. اگر مفید باشند، ممکن است از شما خواسته شود که آنها را ادامه دهید.

 

درمان هورمونی (استروژن)

اگر افتادگی خفیفی دارید و یائسگی را پشت سر گذاشته‌اید، پزشک ممکن است برای تسکین برخی از علائم شما، مانند خشکی واژن یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی، درمان با استروژن را توصیه کند.

استروژن به صورت‌های زیر موجود است:

• کرمی که به واژن خود می‌زنید
• قرصی که وارد واژن خود می‌کنید
• حلقه واژنی آزادکننده استروژن

پساری واژینال

وسیله‌ای از جنس لاستیک (لاتکس) یا سیلیکون وارد واژن می‌شود و برای پشتیبانی از دیواره‌های واژن و اندام‌های لگنی در جای خود باقی می‌ماند.

پساری‌های واژینال به شما امکان می‌دهند در آینده باردار شوید. آن‌ها می‌توانند برای کاهش علائم افتادگی متوسط ​​یا شدید استفاده شوند و اگر نمی‌توانید یا ترجیح می‌دهید جراحی نکنید، گزینه خوبی هستند.

پساری‌های واژینال بسته به نیاز شما در شکل‌ها و اندازه‌های مختلفی موجود هستند. رایج‌ترین آنها پساری حلقه‌ای نام دارد.

ممکن است لازم باشد چند نوع و اندازه مختلف را امتحان کنید تا موردی را که برای شما مناسب‌تر است پیدا کنید.

معمولاً یک متخصص زنان یا یک پرستار متخصص، پساری را برای شما تجویز می‌کند. این وسیله باید مرتباً برداشته، تمیز و تعویض شود.

عوارض جانبی پساری واژینال

پساری واژینال گاهی اوقات می‌تواند باعث موارد زیر شود:

• ترشحات واژن با بوی نامطبوع، که می‌تواند نشانه عفونت باکتریایی در واژن ( واژینوز باکتریایی ) باشد
• مقداری سوزش و زخم در داخل واژن و احتمالاً خونریزی
• بی‌اختیاری ادرار ناشی از استرس ، که در آن هنگام سرفه، عطسه یا ورزش مقدار کمی ادرار دفع می‌شود
• عفونت دستگاه ادراری
• تداخل با رابطه جنسی (اما اکثر زنان می‌توانند بدون هیچ مشکلی رابطه جنسی داشته باشند)

این عوارض جانبی معمولاً قابل درمان هستند.

عمل جراحی

اگر گزینه‌های غیرجراحی مؤثر نبوده‌اند یا افتادگی شدیدتر است، جراحی ممکن است یک گزینه باشد.

روش‌های جراحی مختلفی برای درمان افتادگی اندام‌های لگن وجود دارد.

آنها عبارتند از:

• ترمیم جراحی
• جراحی مش واژن
• هیسترکتومی
• بستن واژن

پزشک شما مزایا و خطرات درمان‌های مختلف را مورد بحث قرار خواهد داد و شما با هم تصمیم خواهید گرفت که کدام یک برای شما بهترین است.

ترمیم جراحی

انواع مختلفی از جراحی وجود دارد که شامل بلند کردن و حمایت از اندام‌های لگن می‌شود.

این می‌تواند با دوختن آنها در جای خود یا حمایت از بافت‌های موجود برای قوی‌تر کردن آنها باشد.

ترمیم‌های جراحی معمولاً با ایجاد برش‌هایی در دیواره واژن تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شوند .

این بدان معناست که شما در طول عمل خواب خواهید بود و هیچ دردی احساس نخواهید کرد.

بسته به نوع جراحی که انجام داده‌اید، ممکن است برای بهبودی به ۶ تا ۱۲ هفته مرخصی از کار نیاز داشته باشید.

اگر می‌خواهید در آینده بچه‌دار شوید، پزشک ممکن است پیشنهاد کند که جراحی را به تعویق بیندازید زیرا بارداری می‌تواند باعث شود افتادگی دوباره اتفاق بیفتد.