واژینوپلاستی

 

واژینوپلاستی یک روش جراحی برای ایجاد اندام تناسلی زنانه است که تا حد امکان طبیعی به نظر برسد.

تیم جراحان ما از یک تکنیک جراحی استفاده می‌کنند که شامل یک مرحله است، یعنی وارونگی آلت تناسلی (پوست آلت تناسلی در داخل واژن پیوند می‌شود) همراه با پیوند خودکار یک فلپ عصبی عروقی از گلان که برای ایجاد کلیتوریس حساس استفاده می‌شود. دکتر براسارد استانداردهای واژینوپلاستی را با بهبودهایی در این تکنیک بازتعریف کرده است که باعث شده GrS Montréal به عنوان یکی از بهترین مراکز در جهان در زمینه جراحی تایید جنسیت مرد به زن شناخته شود.

ترکیب واژینوپلاستی با یک یا چند عمل جراحی دیگر امکان پذیر است.

نتایج مورد انتظار:

• واژن به اندازه کافی عمیق برای داشتن رابطه جنسی نفوذی.
• کلیتوریس که از پوست حساس غده تشکیل شده است.
• کلاهی که کلیتوریس را می پوشاند؛
• فرج با لب های کوچک و لب های بزرگ؛
• مناطق اروژن (کلیتورال و واژن) با امکان لذت جنسی.

واژینوپلاستی نیاز به مراقبتی دارد که تا آخر عمر در برنامه روزانه خود ادغام کنید. این مراقبت شامل یک روال منظم گشاد شدن واژن و رعایت بهداشت است. پیروی از این روال تاثیر قابل توجهی بر نتایج عمل شما خواهد داشت.

نکات برجسته تکنیک جراحی مورد استفاده:

• پوست آلت تناسلی برعکس شده و با پوست کیسه بیضه جفت می شود تا یک حفره واژن با عمق کافی ایجاد شود.
• بخشی از غده آلت تناسلی به رگ های تغذیه کننده آن (شریان و وریدها) و همچنین به اعصاب متصل می شود و به این ترتیب امکان ایجاد یک کلیتوریس حساس و اروژنی را فراهم می کند.
• با استفاده از بافت های خود برای بازسازی جزئیات ظریف فرج (لب های کوچک و لب های بزرگ، کلیتوریس، کلاهک کلیتورال).

جراح بررسی می کند که آلت تناسلی و پوست کیسه بیضه کافی برای ایجاد یک حفره نسبتاً عمیق واژن وجود دارد. اگر مقدار کل پوست اندام تناسلی فعلی برای پوشاندن دیواره داخلی حفره واژن کافی نباشد، می توان یک پیوند پوستی اضافی از قسمت دیگری از بدن (پشت، ران، باسن) گرفته و به واژن پیوند زد. در صورت نیاز به پیوند پوست، جراح شما پس از معاینه فیزیکی به شما توصیه می کند. ناحیه پیوند پوست پس از بهبودی ممکن است تغییر رنگ جزئی نشان دهد .

در طول عمل، جراح موارد زیر را انجام خواهد داد:

• پوست کیسه بیضه را بردارید، که با سوزاندن ریشه ها نازک شده و از موهای قابل مشاهده آزاد می شود.
• بیضه ها را بردارید؛
• آلت تناسلی را تشریح کنید - پوست برای پیوند به داخل حفره واژن وارونه می شود.
  • ساختارهای داخلی آلت تناسلی و سر در معرض قرار خواهند گرفت:
    • جسم غارنوردی برداشته خواهد شد.
    • بخشی از رگ های خونی و انتهای عصبی برای ایجاد کلیتوریس آزاد می شود. یک تکه پوست به شکل مخروط مستقیماً از غده برداشته می شود تا کلیتوریس را تشکیل دهد. کلیتوریس قرار می گیرد و ثابت می شود.  مجرای ادرار تشریح خواهد شد. بافت باقیمانده برای پوشاندن داخل لابیا مینور حفظ خواهد شد، که منجر به ایجاد لابیا مینور معمولی صورتی می شود که نتیجه طبیعی تری نسبت به پیوند پوست ایجاد می کند.

• ایجاد لابیا بزرگ؛
• واژن را با تشریح بافت زیر گوشت و در امتداد فاسیای Denonvilliers (فضای بین پروستات و راست روده) به عمق 5 تا 6 اینچ ایجاد کنید. پروستات در جای خود باقی می ماند: برداشتن آن باعث بی اختیاری ادرار برگشت ناپذیر می شود.   

انجام واژینوپلاستی بدون ایجاد حفره واژن امکان پذیر است .

مزایای این روش جراحی:

• یک تکنیک جراحی در یک عمل جراحی
• در صورتی که پوست برداشته شده از آلت تناسلی و کیسه بیضه به اندازه کافی برای ایجاد حفره واژن باشد، هیچ پیوند پوستی از قسمت قابل مشاهده بدن مانند شکم، ران یا باسن گرفته نخواهد شد.
• افزودن پوست کیسه بیضه به پوست آلت تناسلی باعث ایجاد حفره واژن عمیق‌تر می‌شود.
• استفاده از بافت موجود برای بازسازی جزئیات ظریف فرج (لب های کوچک و بزرگ، کلیتوریس، کلاهک کلیتورال) فشار بر بافتی که اندام تناسلی جدید را تشکیل می دهد را از بین می برد.

* ظاهر اندام تناسلی از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت خواهد بود. برخی از افراد مونس پوبیس گردتر، کلیتوریس کمتر بیرون زده، لب بزرگ‌تر یا لابیا مینور در اندازه‌های مختلف دارند .

• جزوه اطلاعات واژینوپلاستی قسمت A
• جزوه اطلاعات واژینوپلاستی قسمت B