تشخیص عفونت‌های رایج واژن معمولاً شامل گفتگو با پزشک یا پرستار در مورد علائم و سابقه پزشکی شما است. گاهی اوقات، این بحث به تنهایی اطلاعات کافی برای درک موضوع را فراهم می کند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین ممکن است درخواست کند ناحیه تناسلی شما را معاینه کند.
در طول معاینه، پزشک یا پرستار با بازرسی فرج، ناحیه اطراف واژن شروع می کند. سپس، آنها به آرامی از ابزاری به نام اسپکولوم برای باز کردن واژن استفاده می‌کنند و به آنها اجازه می‌دهد به داخل آن نگاه کنند و وضعیت را ارزیابی کنند. آنها ممکن است نمونه ای از ترشحات یا سلول های واژن را با استفاده از یک جوانه پنبه ای نرم و کوچک به نام سواب جمع آوری کنند. این نمونه ها برای تجزیه و تحلیل بیشتر به آزمایشگاه فرستاده می شوند.
علاوه بر این، ممکن است از شما خواسته شود که یک نمونه ادرار تهیه کنید. این به تعیین بارداری یا رد عفونت دستگاه ادراری به عنوان بخشی از فرآیند تشخیصی کمک می کند.
درمان عفونت های رایج واژن
برخی از عفونت های واژن، مانند زگیل تناسلی، ممکن است در نهایت بدون درمان از بین بروند. اما برخی دیگر مانند کلامیدیا، سوزاک و تریکومونیازیس در صورت عدم درمان می توانند عوارض جدی ایجاد کنند. اینها می تواند شامل مشکلات باروری ، درد مزمن لگن ناشی از بیماری التهابی لگن و مشکلات دوران بارداری باشد.
درمانی که پزشک شما توصیه می کند دقیقاً به عفونتی که دارید بستگی دارد. به همین دلیل مهم است که در اسرع وقت به دنبال تشخیص مناسب باشید.
درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آنتی بیوتیک برای واژینوز باکتریایی، کلامیدیا، سوزاک و تریکومونیازیس. اینها می توانند به سرعت از شر عفونت خلاص شوند. معمولاً آنتی بیوتیک هایی برای شما تجویز می شود که تا یک هفته از طریق دهان مصرف می کنید. اما برای واژینوز باکتریایی، ممکن است یک ژل یا کرم آنتی بیوتیک داشته باشید که به جای آن روی واژن خود بمالید.
- داروهای ضد ویروسی برای تبخال تناسلی. اینها ممکن است به پاک کردن تاول های شما کمک کنند. با این حال، شما نمی توانید از شر خود ویروس خلاص شوید - هنگامی که آلوده شدید، در بدن شما باقی می ماند. در صورت فعال شدن مجدد ویروس، علائم شما ممکن است دوباره شعله ور شود.
- کرم، پماد و محلول برای زگیل تناسلی. ممکن است بتوانید از این موارد در خانه استفاده کنید تا از شر زگیل خلاص شوید. گاهی اوقات ممکن است برای برداشتن آنها نیاز به درمان تخصصی توسط پزشک داشته باشید.
- قرص ضد قارچ برای برفک دهان. معمولاً فقط نیاز به مصرف یک قرص دارید، اگرچه ممکن است یک یا دو هفته طول بکشد تا علائم کاملا برطرف شوند. همچنین می توانید کرم ها یا پساری ها (قرص هایی که داخل واژن خود قرار می دهید) تهیه کنید که به مدت دو تا سه روز از آنها استفاده می کنید. شما می توانید اینها را بدون نسخه از داروساز تهیه کنید. اما اگر باردار هستید، ابتدا به پزشک عمومی خود مراجعه کنید.
- برخی از افراد سعی می کنند از داروهای خانگی مانند ماست زنده، پروبیوتیک طبیعی و روغن درخت چای برای کاهش علائم برفک استفاده کنند. اما هیچ مدرکی وجود ندارد که بگوید این چیزها می توانند کمک کنند. در واقع، روغن درخت چای و سایر روغن های ضروری ممکن است پوست شما را تحریک کرده و در واقع علائم شما را بدتر کنند.
ما می توانید با اجتناب از استفاده از محصولات بهداشتی در ناحیه اطراف واژن، خطر ابتلا به برخی عفونت های واژن مانند برفک دهان و واژینوز باکتریایی را کاهش دهید. اینها شامل صابون ها، ژل های دوش، افزودنی های حمام، دوش ها و شستشوی واژینال است. زیرا این محصولات می توانند واژن شما را تحریک کرده و منجر به عفونت شوند.
تشخیص عفونت های رایج واژن
تشخیص عفونت‌های رایج واژن معمولاً شامل گفتگو با پزشک یا پرستار در مورد علائم و سابقه پزشکی شما است. گاهی اوقات، این بحث به تنهایی اطلاعات کافی برای درک موضوع را فراهم می کند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین ممکن است درخواست کند ناحیه تناسلی شما را معاینه کند.
در طول معاینه، پزشک یا پرستار با بازرسی فرج، ناحیه اطراف واژن شروع می کند. سپس، آنها به آرامی از ابزاری به نام اسپکولوم برای باز کردن واژن استفاده می‌کنند و به آنها اجازه می‌دهد به داخل آن نگاه کنند و وضعیت را ارزیابی کنند. آنها ممکن است نمونه ای از ترشحات یا سلول های واژن را با استفاده از یک جوانه پنبه ای نرم و کوچک به نام سواب جمع آوری کنند. این نمونه ها برای تجزیه و تحلیل بیشتر به آزمایشگاه فرستاده می شوند.
علاوه بر این، ممکن است از شما خواسته شود که یک نمونه ادرار تهیه کنید. این به تعیین بارداری یا رد عفونت دستگاه ادراری به عنوان بخشی از فرآیند تشخیصی کمک می کند.
درمانی که پزشک شما توصیه می کند دقیقاً به عفونتی که دارید بستگی دارد. به همین دلیل مهم است که در اسرع وقت به دنبال تشخیص مناسب باشید.
درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آنتی بیوتیک برای واژینوز باکتریایی، کلامیدیا، سوزاک و تریکومونیازیس. اینها می توانند به سرعت از شر عفونت خلاص شوند. معمولاً آنتی بیوتیک هایی برای شما تجویز می شود که تا یک هفته از طریق دهان مصرف می کنید. اما برای واژینوز باکتریایی، ممکن است یک ژل یا کرم آنتی بیوتیک داشته باشید که به جای آن روی واژن خود بمالید.
- داروهای ضد ویروسی برای تبخال تناسلی. اینها ممکن است به پاک کردن تاول های شما کمک کنند. با این حال، شما نمی توانید از شر خود ویروس خلاص شوید - هنگامی که آلوده شدید، در بدن شما باقی می ماند. در صورت فعال شدن مجدد ویروس، علائم شما ممکن است دوباره شعله ور شود.
- کرم، پماد و محلول برای زگیل تناسلی. ممکن است بتوانید از این موارد در خانه استفاده کنید تا از شر زگیل خلاص شوید. گاهی اوقات ممکن است برای برداشتن آنها نیاز به درمان تخصصی توسط پزشک داشته باشید.
- قرص ضد قارچ برای برفک دهان. معمولاً فقط نیاز به مصرف یک قرص دارید، اگرچه ممکن است یک یا دو هفته طول بکشد تا علائم کاملا برطرف شوند. همچنین می توانید کرم ها یا پساری ها (قرص هایی که داخل واژن خود قرار می دهید) تهیه کنید که به مدت دو تا سه روز از آنها استفاده می کنید. شما می توانید اینها را بدون نسخه از داروساز تهیه کنید. اما اگر باردار هستید، ابتدا به پزشک عمومی خود مراجعه کنید.
- برخی از افراد سعی می کنند از داروهای خانگی مانند ماست زنده، پروبیوتیک طبیعی و روغن درخت چای برای کاهش علائم برفک استفاده کنند. اما هیچ مدرکی وجود ندارد که بگوید این چیزها می توانند کمک کنند. در واقع، روغن درخت چای و سایر روغن های ضروری ممکن است پوست شما را تحریک کرده و در واقع علائم شما را بدتر کنند.
پیشگیری از عفونت واژن
بسیاری از عفونت های رایج واژن از طریق تماس جنسی با شریک آلوده منتقل می شوند. اینها عبارتند از کلامیدیا، سوزاک، تریکومونیازیس، زگیل تناسلی و تبخال. استفاده از کاندوم می تواند محافظت خوبی در برابر بسیاری از بیماری های مقاربتی ایجاد کند. شما همچنین باید قبل از داشتن رابطه جنسی با فرد جدید، آزمایشی برای بیماری های مقاربتی انجام دهید و به او نیز پیشنهاد دهید.
شما می توانید با اجتناب از استفاده از محصولات بهداشتی در ناحیه اطراف واژن، خطر ابتلا به برخی عفونت های واژن مانند برفک دهان و واژینوز باکتریایی را کاهش دهید. اینها شامل صابون ها، ژل های دوش، افزودنی های حمام، دوش ها و شستشوی واژینال است. زیرا این محصولات می توانند واژن شما را تحریک کرده و منجر به عفونت شوند.
- ۰۳/۰۹/۱۲