جراحی مغز عملی برای درمان مشکلات مغز و ساختارهای اطراف آن است.
شرح
قبل از جراحی، موهای قسمتی از پوست سر تراشیده شده و پوست تمیز می شود. جراح یک برش از طریق پوست سر ایجاد می کند تا استخوان (جمجمه) نمایان شود. محل این برش بستگی به این دارد که مشکل در کجای مغز قرار دارد.
جراح از یک اره با سرعت بالا برای برش بخشی از استخوان (فلپ استخوانی) برای دسترسی به مغز استفاده می کند.
گاهی اوقات، جراح سوراخ کوچکتری ایجاد می کند و لوله ای را با نور و دوربین در انتهای آن قرار می دهد. به این آندوسکوپ می گویند. در این حالت، جراحی با ابزاری که از طریق آندوسکوپ قرار داده می شود، انجام می شود. ام آر آی یا سی تی اسکن و یک سیستم ناوبری کامپیوتری می تواند به راهنمایی پزشک به محل مناسب در مغز کمک کند.
در طول جراحی، جراح ممکن است:
- برای جلوگیری از خونریزی، آنوریسم را جدا کنید
- رگ های خونی غیر طبیعی را بردارید
- یک تومور یا یک قطعه تومور را برای بیوپسی بردارید
- بافت غیر طبیعی مغز را بردارید
- خون یا عفونت را تخلیه کنید
- اعصاب آزاد کن
- برای کمک به تشخیص بیماری های سیستم عصبی از بافت مغز نمونه برداری کنید
- یک لوله (شانت) در حفره های مغز خود قرار دهید تا مایع اضافی خارج شود
فلپ استخوان معمولاً در انتهای عمل جراحی برمی گردد و از صفحات تیتانیومی کوچک برای نگه داشتن آن در جای خود استفاده می شود. این صفحات با ام آر آی سازگار هستند. این جراحی مغز کرانیوتومی نامیده می شود.
اگر جراحی شما شامل تومور یا عفونت باشد یا اگر مغز متورم شده باشد، فلپ استخوانی ممکن است به عقب باز نگردد. این جراحی مغز را کرانیکتومی می نامند. فلپ استخوان ممکن است در طی یک عمل جراحی آینده بازگردانده شود.
زمان لازم برای جراحی بستگی به مشکلی دارد که در حال درمان است.
چرا این رویه انجام می شود
جراحی مغز ممکن است در موارد زیر انجام شود:
- تومور مغزی
- خونریزی (خونریزی) در مغز
- لخته شدن خون (هماتوم) در مغز
- ضعف در عروق خونی ( ترمیم آنوریسم مغزی )
- عروق خونی غیرطبیعی در مغز (ناهنجاری های شریانی وریدی [AVMs]، ناهنجاری های غاری)
- آسیب به بافت های پوشاننده مغز (دورا)
- عفونت های مغزی ( آبسه های مغزی )
- درد شدید عصب یا صورت (مانند نورالژی سه قلو ، یا تیک دولوروکس)
- شکستگی جمجمه
- فشار در مغز پس از آسیب یا سکته مغزی
- صرع
- برخی از بیماری های مغزی (مانند بیماری پارکینسون) که ممکن است با یک دستگاه الکترونیکی کاشته شده کمک شود
- مایع مغزی نخاعی اضافی ( هیدروسفالی )
خطرات
خطرات بیهوشی و به طور کلی جراحی عبارتند از:
- واکنش به داروها
- مشکلات تنفسی
- خونریزی، لخته شدن خون، عفونت
خطرات احتمالی جراحی مغز عبارتند از:
- مشکلات گفتار، حافظه، ضعف عضلانی، تعادل، بینایی، هماهنگی و سایر عملکردها. این مشکلات ممکن است مدت کوتاهی طول بکشد یا ممکن است از بین نرود.
- لخته شدن خون یا خونریزی در مغز.
- تشنج.
- سکته.
- با.
- عفونت در مغز، زخم یا جمجمه.
- تورم مغز.
- نیاز به جراحی بیشتر.
قبل از رویه
جراح شما را معاینه می کند و ممکن است آزمایش های آزمایشگاهی و تصویربرداری را درخواست کند.
به جراح یا پرستار خود بگویید:
- اگه ممکنه باردار بشی
- چه داروهایی مصرف می کنید، حتی داروها، مکمل ها، ویتامین ها یا گیاهانی که بدون نسخه خریداری کرده اید
- اگر مقدار زیادی الکل مصرف کرده اید
- اگر آسپرین یا داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن مصرف می کنید
- اگر حساسیت یا واکنش به داروها یا ید دارید
در روزهای قبل از جراحی:
- ممکن است از شما خواسته شود که به طور موقت مصرف آسپرین، ایبوپروفن، وارفارین (کومادین)، آپیکسابان (Eliquis) و سایر داروهای رقیق کننده خون را متوقف کنید.
- از جراح خود بپرسید که چه داروهایی را همچنان باید در روز جراحی مصرف کنید.
- سعی کنید سیگار را ترک کنید. استعمال دخانیات می تواند روند بهبودی را پس از عمل کند کند. از پزشک خود کمک بخواهید.
- جراح یا پرستار شما ممکن است از شما بخواهد که شب قبل از جراحی موهای خود را با شامپوی مخصوص بشویید.
در روز جراحی:
- احتمالاً از شما خواسته می شود که 8 تا 12 ساعت قبل از جراحی چیزی ننوشید یا نخورید.
- داروهایی که جراح به شما گفته است را با یک جرعه کوچک آب مصرف کنید.
- به موقع در بیمارستان حاضر شوید.
بعد از رویه
پس از جراحی، شما توسط تیم مراقبت های بهداشتی خود به دقت تحت نظر خواهید بود تا مطمئن شوید مغز شما به درستی کار می کند. جراح یا پرستار ممکن است از شما سوالاتی بپرسد، نوری به چشمان شما بتابد و از شما بخواهد کارهای ساده ای انجام دهید. ممکن است برای چند روز به اکسیژن نیاز داشته باشید.
سر تخت شما بالا نگه داشته می شود تا به کاهش تورم صورت یا سر کمک کند. تورم بعد از جراحی طبیعی است.
داروهایی برای تسکین درد داده خواهد شد.
معمولاً 3 تا 7 روز در بیمارستان می مانید. ممکن است نیاز به فیزیوتراپی (توانبخشی) داشته باشید.
پس از رفتن به خانه، هر دستورالعمل مراقبت از خود را که به شما داده شده است، دنبال کنید.
- ۰۳/۰۱/۱۶