درمان سیاتیک معمولاً شامل تلاش برای کاهش درد و افزایش تحرک است. بسیاری از درمان ها کارهایی هستند که می توانید خودتان انجام دهید.
اگر سیاتیک دارید که از بین نمی رود یا شدیدتر است، چندین گزینه درمانی وجود دارد. اگر مورد شما شدید است یا سایر درمان ها کمکی نمی کند، جراحی ممکن است یک گزینه باشد.
خوددرمانی
بسته به علت، موارد خفیفتر سیاتیک معمولاً با خوددرمانی بهتر میشوند.
توجه : درد متوسط تا شدید همراه با بی حسی و سوزن سوزن شدن یا ضعف عضلانی همه علائمی هستند که نیاز به مراقبت های پزشکی حرفه ای دارند. شما نباید سعی کنید با آنها خود درمانی کنید.
خوددرمانی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- یخ. کمپرس سرد یا یخ می تواند به کاهش درد و تورم در چند روز اول پس از شروع درد سیاتیک کمک کند. برای این کار می توانید از کیسه یخ یا کیسه ای از سبزیجات یخ زده استفاده کنید (اما همیشه آنها را در یک حوله بپیچید تا از آسیب های ناشی از سرما به پوست خود جلوگیری کنید). هر بار 20 دقیقه سرد و چند بار در روز بمالید.
- حرارت. پس از چند روز اول استفاده از سرما یا یخ، به یک پد گرم کننده یا کمپرس گرم بروید. حرارت را هر بار به مدت 20 دقیقه اعمال کنید. اگر هنوز درد دارید، بین بسته های گرم و سرد تغییر دهید – هر کدام که به بهترین وجه ناراحتی شما را تسکین می دهد.
- داروهای بدون نسخه. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) معمولاً اولین انتخاب هستند. آنها درد، تورم و التهاب را کاهش می دهند.
- کشش و فعالیت. یادگیری نحوه انجام حرکات کششی مناسب از یک مربی با تجربه کمردرد می تواند کمک بزرگی باشد. آنها همچنین ممکن است به شما کمک کنند تا به سایر تمرینات تقویتی عمومی، تقویت عضلات مرکزی و تمرینات هوازی ادامه دهید.
اگر رویکرد درمانی خودمراقبتی بعد از چند هفته کمکی نکرد، باید با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.
درمان های محافظه کارانه
درمان های محافظه کارانه یک قدم بالاتر از خوددرمانی است. اگر خودمراقبتی مفید نبود یا اگر علائم شما به اندازه کافی شدید باشد که نیاز به مراقبت بیشتر داشته باشد، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند این موارد را به عنوان گزینه هایی ارائه دهد.
درمان های محافظه کارانه می تواند شامل درمان های مشابه خودمراقبتی باشد، اما با راهنمایی ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما. آنها همچنین می توانند شامل موارد زیر باشند:
- داروهای تجویزی. داروهای مسکن، شل کننده های عضلانی و سایر داروها ممکن است به علائم سیاتیک کمک کنند. سایر داروها، مانند داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و داروهای ضد تشنج نیز ممکن است در صورت داشتن درد مزمن یا مبتنی بر عصبی کمک کنند.
- فیزیوتراپی هدف فیزیوتراپی یافتن حرکات ورزشی است که با کاهش فشار روی عصب، سیاتیک را کاهش می دهد. گزینه ها شامل تمرینات کششی یا فعالیت های کم تاثیر مانند پیاده روی، شنا یا ایروبیک در آب است.
- تزریقات نخاعی . تزریقاتی مانند کورتیکواستروئیدها ممکن است تسکین کوتاه مدت (معمولاً تا سه ماه) را فراهم کند. اینها معمولاً شامل بی حسی موضعی می شوند ، بنابراین ناراحتی کمتری وجود دارد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند بیشتر در مورد این روند به شما بگوید.
- درمان های جایگزین این درمان ها به طور فزاینده ای محبوب هستند و گزینه هایی غیر از درمان های پزشکی استاندارد یا داروها را ارائه می دهند. آنها شامل مراجعه به یک کایروپراکتیک برای تنظیم ستون فقرات، یوگا، طب سوزنی و موارد دیگر هستند. ماساژ درمانی همچنین ممکن است به اسپاسم عضلانی که با سیاتیک رخ می دهد کمک کند. بیوفیدبک همچنین می تواند به شما در مدیریت درد و کاهش استرس کمک کند.
- ۰۲/۱۱/۱۶