سرطان رحم :: سایت مطالب روز پزشکی

ما منبعی را برای افرادی که اخیراً به سرطان رحم تشخیص داده شده اند یا نگران علائم و نشانه ها هستند، ایجاد کرده ایم.

چگونه توسعه می یابد؟

بیشتر سرطان های رحم در آندومتر (پوشش رحم) شروع می شود، جایی که سلول ها هر ماه هنگام قاعدگی (پریود) می ریزند.

سرطان رحم در زنان یائسه (زمانی که 12 ماه پریود نشده‌اید) شایع‌تر است ، اگرچه می‌تواند هر کسی را که دارای رحم در هر سنی است مبتلا کند.

علائم و نشانه های کلیدی

شایع ترین علامت سرطان رحم، خونریزی غیرطبیعی واژینال است – به خصوص پس از یائسگی.

این خونریزی نامنظم ممکن است:

خونریزی واژن بعد از یائسگی
خونریزی بین پریود
خونریزی که به طور غیرعادی شدید است
ترشحات واژینال خونی (صورتی، قهوه ای، قرمز)

هر خونریزی پس از یائسگی غیرطبیعی است، و اگرچه ممکن است سرطان رحم نباشد ، مهم است که هر خونریزی جدید را توسط پزشک عمومی خود بررسی کنید . سرطان رحم اغلب زود تشخیص داده می شود، زمانی که به شدت قابل درمان باشد، در نتیجه خونریزی غیرطبیعی.

برای زنان یائسه و افراد دارای رحم ممکن است کمی طول بکشد تا خود را با آنچه که اکنون از نظر ترشحات واژن "طبیعی" است، تنظیم کنند. اگر مطمئن نیستید، با پزشک عمومی یا پرستار خود صحبت کنید .

عوامل خطر

انواع مختلفی از سرطان رحم وجود دارد. اکثر آنها بدون هیچ دلیل واضحی رخ می دهند، با این حال می دانیم که استروژن بیش از حد (هورمون) می تواند خطر ابتلا را افزایش دهد.

سلول های چربی در بدن استروژن را حتی پس از یائسگی ذخیره می کنند. چاقی بیش از هر سرطان دیگری با سرطان رحم مرتبط است، که احتمالاً به دلیل تأثیر آن بر سطح استروژن است. همیشه نمی توان از سرطان رحم پیشگیری کرد، اما تصور می شود برخی چیزها خطر ابتلا را کاهش می دهند، به عنوان مثال حفظ وزن مناسب.

درصد بسیار کمی از سرطان های رحم با یک بیماری ژنتیکی (ارثی) به نام سندرم لینچ مرتبط است که می توانید در این لینک اطلاعات بیشتری در مورد آن پیدا کنید.

سایر عوامل خطر عبارتند از افزایش سن، HRT فقط استروژن، تاموکسیف en (برای درمان سرطان سینه استفاده می شود)، دیابت و تخمدان پلی کیستیک ( PCOS ).

چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر خونریزی واژینال غیرطبیعی دارید، باید به پزشک عمومی خود مراجعه کنید. در حالی که بعید به نظر می رسد ناشی از سرطان رحم باشد، اما بهتر است مطمئن شوید و معاینه شوید.

گاهی اوقات افراد علائم خود را نادیده می گیرند زیرا اخیراً آزمایش غربالگری دهانه رحم را انجام داده اند. با این حال، سرطان رحم را نمی توان با معاینه غربالگری دهانه رحم تشخیص داد، بنابراین مهم است که با هر گونه علائم غیرطبیعی همچنان به پزشک مراجعه کنید.

پزشک عمومی شما احتمالاً یک معاینه فیزیکی از ناحیه لگن شما (بین استخوان های لگن و قسمت پایین شکم شما) انجام خواهد داد. آنها در مورد علائم شما، زمان وقوع و هر چند وقت یکبار سؤال خواهند کرد. یادداشت روزانه خونریزی خود می تواند مفید باشد تا بتوانید به پزشک خود تصویر کامل و دقیقی ارائه دهید، زمانی که خونریزی، شدت، مدت زمان و هر گونه علائم قابل توجه دیگری مانند میزان درد دارید، ما نکاتی را در مورد آن داریم

ممکن است برای آزمایش‌های بیشتر از جمله سونوگرافی ترانس واژینال و بیوپسی ارجاع شوید، این ممکن است در یک کلینیک یک مرحله‌ای انجام شود.

سونوگرافی ترانس واژینال
این نوعی از سونوگرافی است که با استفاده از یک پروب اسکنر کوچک در واژن قرار می گیرد تا تصویری دقیق از داخل رحم به دست آورد. کاوشگر ممکن است برای کسانی که رابطه جنسی نفوذی نداشته اند یا بیماری واژن یا فرج مانند واژینیسموس دارند کمی ناراحت کننده باشد، اما نباید دردناک باشد. اگر این دردناک است یا نگران هستید، همیشه به پزشک اطلاع دهید.

سونوگرافی بررسی می کند که آیا تغییراتی در ضخامت پوشش داخلی رحم شما وجود دارد که می تواند ناشی از وجود سلول های سرطانی باشد یا هر گونه ناهنجاری دیگر.

بیوپسی
اگر نتایج اسکن تغییراتی را در ضخامت پوشش رحم (معمولاً بالای 4.5 میلی متر) نشان دهد، برای درک تشخیص، بیوپسی انجام خواهید داد. این کار با هیستروسکوپی انجام می شود که در بخش سرپایی انجام می شود. هیستروسکوپی یک تلسکوپ باریک با یک دوربین سبک و کوچک در انتهای آن است که در واژن قرار می گیرد، از دهانه رحم عبور می کند و به داخل رحم شما می رود. پزشک یا پرستار می توانند داخل رحم شما را روی صفحه نمایش ببینند. گاهی اوقات بیوپسی توسط یک لوله ریز به نام لوله گرفته می شود. مصرف برخی مسکن‌ها مانند پاراستامول و ایبروپوفن قبل از عمل می‌تواند به راحت‌تر شدن هیستروسکوپی کمک کند.

اگر این روش در شرایط سرپایی خیلی دردناک است، می توانید با پزشک یا پرستار خود در مورد انجام این کار با یک بیهوشی عمومی کوتاه صحبت کنید.

بیوپسی نمونه ای از سلول ها را از داخل رحم (آندومتر) خارج می کند. سپس نمونه در آزمایشگاه بررسی می شود تا تشخیص داده شود.

رفتار

رایج ترین درمان برای سرطان رحم، برداشتن رحم، تخمدان ها، لوله های فالوپ و دهانه رحم با جراحی است (که هیسترکتومی کامل و سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه نامیده می شود). این جراحی توانایی شما برای باردار شدن را از بین می برد و در زنان جوانتر منجر به یائسگی زودرس می شود.

اگر سرطان شما به موقع تشخیص داده شود، ممکن است فقط به جراحی نیاز داشته باشید. با این حال، اینکه آیا شما به درمان بیشتری نیاز دارید یا خیر، به نتایج بافت های گرفته شده از عمل شما بستگی دارد. این تصمیمات توسط تیم بالینی شما گرفته می شود و با شما بحث خواهد شد.

برخی از زنان و افراد مبتلا به سرطان رحم پس از جراحی با براکی تراپی - یک وسیله کوچک رادیواکتیو که برای مدت کوتاهی در واژن قرار می گیرد - معمولاً چند ساعت درمان می شوند.

بسته به مرحله سرطان، برخی از افراد ممکن است تحت پرتودرمانی خارجی قرار گیرند. این از دستگاهی می آید که پرتوهای پرانرژی را از خارج از بدن به واژن و لگن شما می تاباند.

شیمی درمانی نقش بسیار کوچک تری در درمان و مدیریت سرطان رحم دارد. این به این دلیل است که تحقیقات نشان داده است که تأثیر خاصی نداشته است. با این حال، درمان‌های جدیدتری در حال حاضر دیده می‌شوند و این درمان‌ها شامل ایمنی‌درمانی‌های هدفمند (استفاده از سیستم ایمنی برای کشتن سلول‌های سرطانی) است ، اگرچه هنوز تحقیقات بیشتری برای ارزیابی اثربخشی طولانی‌مدت کلی آنها مورد نیاز است.

در برخی موارد، درمان هورمونی ممکن است استفاده شود، معمولاً در زنان یائسه و افرادی که می‌خواهند بعداً خانواده‌ای داشته باشند، یا کسانی که بیماری پیشرفته‌تری دارند.

سرطان رحم ممکن است توسط متخصص مراقبت های بهداشتی شما با نام های مختلفی از جمله سرطان رحم (نام پزشکی رحم رحم است) یا سرطان آندومتر که سرطان پوشش داخلی رحم است نامیده شود.

سرطان رحم چهارمین سرطان شایع در زنان در بریتانیا و شایع‌ترین سرطان در بین پنج سرطان زنان است که سالانه بیش از 9700 نفر در بریتانیا تشخیص داده می‌شوند. میزان بروز آن در بریتانیا در 10 سال گذشته 12 درصد افزایش یافته است.