در بسیاری از موارد، خشکی واژن زمانی اتفاق می افتد که سطح استروژن کاهش یابد. این به طور طبیعی با افزایش سن یا در دوران یائسگی رخ می دهد.
یائسگی زمانی است که دوره قاعدگی شما به پایان می رسد و دیگر نمی توانید باردار شوید. هنگامی که سطح استروژن کاهش می یابد، پوست و بافت های فرج و واژن نازک تر و انعطاف پذیرتر می شوند و واژن شما می تواند خشک شود.
برخی از شرایط سلامتی یا درمان برای شرایط سلامتی و همچنین می تواند باعث خشکی واژن شود. خشکی واژن می تواند ناشی از:
- شیردهی (شیردهی) و زایمان.
- قرص های ضد بارداری یا هر نوع کنترل هورمونی.
- درمان های سرطان از جمله شیمی درمانی و هورمون درمانی .
- دیابت .
- داروها، از جمله داروهای ضد استروژن (درمان فیبروم رحم یا اندومتریوز )، برخی داروهای ضد افسردگی و آنتی هیستامین ها (درمان خارش چشم و آبریزش بینی).
- برداشتن تخمدان ها (اووفورکتومی) .
- سندرم شوگرن (یک اختلال خود ایمنی که می تواند باعث خشکی در سراسر بدن شود).
- عدم تحریک جنسی
- استفاده از صابون های معطر یا معطر، اسپری ها و شستشوها در اطراف یا داخل واژن.
- ۰۱/۱۲/۱۳