واژن یک عضو بسیار سازگار و انعطاف پذیر است، اما هنوز هم در شرایط خاص ممکن است در معرض آسیب قرار گیرد. شایع ترین علت آسیب واژن زایمان است. روند زایمان می تواند فشار قابل توجهی بر بافت های واژن وارد کند که می تواند منجر به کشش، پارگی یا حتی اپیزیوتومی شود (بریدگی جراحی که در پرینه برای کمک به زایمان ایجاد می شود). این آسیب‌ها میتوانند از خفیف تا شدید متغیر باشند و میتوانند باعث ناراحتی، درد و در برخی موارد عوارض طولانی‌مدت مانند جای زخم، شل شدن واژن یا مشکل در عملکرد جنسی شوند.
سایر علل آسیب واژن شامل جراحی های واژن، مانند روش های زنان یا جراحی زیبایی است که می تواند منجر به بریدگی، پارگی یا سوختگی بافت واژن شود. آسیب های جنسی مانند تجاوز جنسی یا فعالیت جنسی خشن نیز می تواند منجر به آسیب واژن شود. شرایط پزشکی که می تواند باعث آسیب واژن شود شامل لیکن اسکلروزوس، یک بیماری خود ایمنی است که می تواند باعث نازک شدن و زخم شدن بافت های واژن شود، و ولوودینیا، وضعیتی که باعث درد مزمن در فرج و واژن می شود.
شایع ترین علائم شلی واژن چیست؟
شلی واژن که به آن آرامش واژن نیز می‌گویند، وضعیتی است که در آن دیواره‌های واژن کشیده یا شل می‌شوند که می‌تواند باعث کاهش تون و کشسانی شود. این یک نگرانی رایج برای بسیاری از زنان است و می تواند ناشی از علل مختلفی از جمله زایمان، افزایش سن، تغییرات هورمونی و عوامل سبک زندگی باشد. شایع ترین علائم شلی واژن عبارتند از:
- از دست دادن سفتی: زنان مبتلا به شلی واژن ممکن است احساس شلی یا احساس «خالی بودن» در واژن خود داشته باشند که می تواند منجر به کاهش رضایت جنسی برای هر دو طرف شود.
- کاهش لذت جنسی: از دست دادن لحن و کشش دیواره های واژن می تواند منجر به کاهش حس و لذت جنسی در طول فعالیت جنسی شود.
- بی اختیاری: شلی واژن می تواند باعث افتادگی اندام لگنی و در نتیجه بی اختیاری ادرار یا مدفوع شود.
- کاهش رضایت جنسی: کاهش سفتی و احساس در واژن می تواند منجر به کاهش رضایت جنسی برای هر دو طرف شود.
- ناراحتی در حین فعالیت بدنی: زنان مبتلا به شلی واژن ممکن است در حین فعالیت های بدنی مانند ورزش یا اسب سواری احساس ناراحتی یا درد کنند.
- افزایش عفونت واژن: از دست دادن تون در دیواره های واژن می تواند باعث قلیایی شدن محیط واژن شود که می تواند خطر عفونت های واژن مانند عفونت های مخمری و واژینوز باکتریایی را افزایش دهد.
\
در برخی موارد، تغییرات سبک زندگی، مانند حفظ وزن مناسب، اجتناب از سیگار کشیدن، و اجتناب از محصولات تحریک کننده، ممکن است به بهبود سلامت واژن و کاهش علائم شلی واژن کمک کند. درمان قطعی واژن شل، جراحی سفت کردن واژن است.
آسیب پرینه چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟
آسیب پرینه، چه در اثر زایمان، فعالیت های بدنی یا عوامل دیگر ایجاد شود، می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود، از جمله:
- درد: آسیب پرینه می تواند باعث درد در ناحیه لگن شود که می تواند مزمن یا متناوب باشد.
- بی اختیاری: آسیب پرینه می تواند عضلات کف لگن را ضعیف کند و منجر به بی اختیاری ادرار یا مدفوع شود.
- اختلال عملکرد جنسی: آسیب پرینه می تواند بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارد و باعث درد یا ناراحتی در حین مقاربت یا کاهش لذت جنسی شود.
- افتادگی اندام لگنی: آسیب پرینه می‌تواند ساختار حمایتی اندام‌های لگنی را ضعیف کند و منجر به افتادگی اندام لگنی شود، جایی که یک یا چند عضو از موقعیت طبیعی خود در لگن به داخل کانال واژن می‌افتند.
- اسکار و تغییر شکل: آسیب پرینه می تواند منجر به زخم و تغییر شکل ناحیه پرینه شود که می تواند باعث نگرانی های زیبایی شود و بر اعتماد به نفس تأثیر بگذارد.
- ناراحتی و خارش: آسیب پرینه می تواند منجر به تحریک پوست، خارش و سایر ناراحتی ها در ناحیه واژن و پرینه شود.
اگر علائم یا مشکلات مربوط به آسیب پرینه را تجربه می کنید، مهم است که از یک دکتر که می تواند علت اصلی را تشخیص داده و درمان کند، مشورت کنید. در برخی موارد، روش‌های جراحی مانند پرینئوپلاستی یا بازسازی کف لگن ممکن است برای ترمیم یا اصلاح نقایص یا آسیب پرینه توصیه شود.
آیا برای جراحی سفت کردن واژن مناسب هستم؟
اینکه آیا شما برای جراحی سفت کردن واژن (که به عنوان واژینوپلاستی نیز شناخته می شود) مناسب هستید یا خیر، به عوامل مختلفی از جمله سابقه پزشکی، سلامت کلی و دلایل خاص نگرانی شما در مورد شلی واژن بستگی دارد. مهم است که نگرانی های خود را با یک متخصص زنان و زایمان واجد شرایط در میان بگذارید، که می تواند شما را ارزیابی کند و تعیین کند که آیا شما کاندید مناسبی برای واژینوپلاستی هستید یا خیر.
برخی از دلایل متداول برای انجام جراحی سفت کردن واژن عبارتند از:
- زایمان: زنانی که زایمان طبیعی را تجربه کرده‌اند ممکن است در اثر کشش و ضربه زایمان دچار شلی واژن شوند.
- افزایش سن: با افزایش سن زنان، تغییرات هورمونی و روند طبیعی پیری می تواند منجر به از دست دادن لحن و کشش واژن شود.
- تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی مانند یائسگی نیز می تواند بر سلامت واژن تأثیر بگذارد و به شل شدن واژن کمک کند.
- عوامل ژنتیکی: برخی از زنان ممکن است استعداد ژنتیکی برای شلی واژن داشته باشند.
اگر به فکر جراحی سفت کردن واژن هستید، مهم است که از سلامت عمومی خوبی برخوردار باشید و انتظارات واقع بینانه در مورد نتایج این عمل داشته باشید. همچنین باید مایل به پیروی از دستورالعمل های قبل و بعد از عمل و شرکت در قرار ملاقات های بعدی با جراح خود باشید. جراح شما همچنین در مورد خطرات یا عوارض احتمالی مرتبط با این روش و همچنین مزایا و نتایج بالقوه صحبت خواهد کرد.
به طور کلی، زنانی که از سلامت خوبی برخوردار هستند و انتظارات واقع بینانه ای در مورد نتایج این عمل دارند، معمولاً کاندیدهای خوبی برای واژینوپلاستی هستند. با این حال، تصمیم نهایی در مورد اینکه آیا شما برای جراحی سفت کردن واژن مناسب هستید یا خیر، به نتایج ارزیابی کامل توسط متخصص جراحی واژینوپلاستی در مرکز جراحی بستگی دارد.