عفونت واژن چیست؟
عفونتهای واژن که به عنوان واژینیت نیز شناخته میشوند، هر یک از مجموعهای از عفونتها هستند که باعث التهاب واژن میشوند. زمانی که نسبت سالم واژن از باکتری های غیر طبیعی و نرمال نامتعادل شود، عفونت واژن می تواند ایجاد شود.
برای ارتباط با
دکتر خوب برای درمان عفونت زنان در تهران
اینجا کلیک کنید
شایع ترین عفونت های واژن عبارتند از:
- واژینوز باکتریایی - با این وضعیت، باکتری های بی هوازی که معمولا در واژن یافت می شوند، بیش از حد تجمع می یابند. واژینوز باکتریال درمان نشده می تواند منجر به مشکلاتی در دوران بارداری شود و خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی را افزایش دهد.
- عفونت های مقاربتی (STIs) - تریکومونیاز، کلامیدیا و سوزاک، سه بیماری مقاربتی، ناشی از انگل ها یا باکتری هایی هستند که توسط شریک جنسی در طول فعالیت جنسی منتشر می شوند.
- عفونت های مخمری – در حالی که مخمر همیشه در واژن وجود دارد، زمانی که قارچ کاندیدا بیش از حد رشد کند، مشکلاتی ایجاد می شود.
هر زنی ممکن است به عفونت واژن مبتلا شود، اما علل شایع عبارتند از:
- تغییرات هورمونی به خصوص در دوران بارداری
- استفاده از داروها، به ویژه آنتی بیوتیک ها یا استروئیدها
- فعالیت جنسی یا داشتن یک بیماری مقاربتی
- استفاده از محصولات بهداشتی، از جمله حمام حباب، دوش و اسپری واژینال یا دئودورانت
علائم
از آنجایی که انواع عفونت های واژن وجود دارد، علائم می تواند بسته به نوع عفونت موجود متفاوت باشد. با این حال، بیشتر عفونتهای واژن منجر به مجموعهای از علائم میشوند، از جمله:
- ترشح - ترشح خاکستری/سفید با بوی بد می تواند نشان دهنده واژینوز باکتریایی باشد، در حالی که عفونت قارچی ممکن است باعث ترشح غلیظ و سفید شود. ترشحات زرد/سبز می تواند نشانه ای از تریکومونیازیس باشد.
- تحریک - سوزش یا خارش ناراحت کننده می تواند در واژن یا فرج ایجاد شود.
- بو - بو ممکن است در طول چرخه قاعدگی نوسان داشته باشد و شدت آن متفاوت باشد.
- درد - درد هنگام ادرار کردن یا در حین مقاربت با عفونت های واژن رایج است.
گزینه های درمان
درمان عفونت واژن بسته به نوع عفونت موجود متفاوت است. پزشکان اغلب یک معاینه فیزیکی انجام میدهند و نمونههایی را برای تشخیص درست وضعیت قبل از توصیه یکی از این درمانهای پزشکی جمعآوری میکنند:
- کرم ها یا شیاف ها – کرم های ضد قارچ بدون نسخه یا نسخه ای و همچنین شیاف های ضد قارچ ممکن است برای درمان عفونت های قارچی توصیه شوند. کرم های آنتی بیوتیکی را می توان برای کمک به درمان سایر اشکال واژینوز باکتریایی تجویز کرد.
- تزریق - آنتی بیوتیک های تزریقی را می توان برای بیماری های مقاربتی، به ویژه سوزاک استفاده کرد.
- داروهای خوراکی – آنتی بیوتیک ها ممکن است برای واژینوز باکتریایی و کلامیدیا تجویز شوند و داروهای ضد قارچ خوراکی ممکن است برای عفونت های مخمری تجویز شوند. داروهای ضد انگل و آنتی بیوتیک ممکن است برای تریکومونیازیس تجویز شود.
- ۰۳/۰۷/۲۶
- طاهره فروغی