سایت مطالب روز پزشکی

این سایت مطالب پزشکی به دوستان ارایه می شود

سایت مطالب روز پزشکی

این سایت مطالب پزشکی به دوستان ارایه می شود

سایتی برای ارتقای دانش پزشکی

  • ۰
  • ۰

درد بعد از جراحی لابیاپلاستی چقدر طول می‌کشد؟

از آنجایی که هر فرد متفاوت است، مدت زمان درد پس از عمل لابیاپلاستی از بیماری به بیمار دیگر متفاوت است. به طور معمول، ناراحتی اولیه حدود یک هفته طول می‌کشد و به تدریج تا زمانی که از بین برود، برطرف می‌شود. تورم و کبودی باقی مانده ممکن است هنوز هم در ایجاد درد و ناراحتی نقش داشته باشد. می‌توانید با رعایت تمام دستورالعمل‌های ارائه شده و ادامه مصرف دارو در صورت لزوم، این عوارض جانبی را مدیریت کنید.

با ادامه روند بهبودی محل جراحی در طول چهار تا شش هفته آینده، درد شما باید کاملاً فروکش کند. پس از این دوره، از دکتر دوگال بپرسید که چه زمانی می‌توانید ورزش و رابطه جنسی را بدون به خطر انداختن راحتی خود یا ایجاد درد در اطراف ناحیه واژن از سر بگیرید.

برای مدیریت درد و ناراحتی بعد از لابیاپلاستی چه کاری می‌توانید انجام دهید؟

در دوران نقاهت پس از لابیاپلاستی ، این مراحل را انجام دهید تا زودتر احساس بهبودی کنید.

  • داروهای تجویزی و بدون نسخه را طبق دستور مصرف کنید.
  • برش‌های خود را تمیز نگه دارید و مراقب علائم عفونت باشید.
  • حداقل سه بار در روز کیسه یخ روی محل جراحی قرار دهید. سرما گردش خون را محدود می‌کند که می‌تواند درد را بی‌حس کند.

ما برنامه‌ای برای ویزیت‌های بعدی ارائه خواهیم داد که طی آن دکتر فروغی فر برش‌های شما را بررسی می‌کند، پیشرفت شما را ارزیابی می‌کند و به شما کمک می‌کند تا از عفونت و سایر عوارض بعد از جراحی جلوگیری کنید.

خطرات و عوارض جراحی لابیاپلاستی چیست؟

مانند هر جراحی دیگری، لابیاپلاستی خطراتی مانند خونریزی بیش از حد، عفونت، بهبود آهسته زخم و از دست دادن حساسیت را به همراه دارد.

اگرچه انجام لابیاپلاستی توسط یک جراح پلاستیک دارای مجوز، احتمال بروز این مشکلات را کاهش می‌دهد، اما همچنان باید در مورد آنها اطلاعات کسب کنید تا تصمیم بگیرید که آیا این روش برای شما ایده‌آل است یا خیر.

.

 

دوره نقاهت لابیاپلاستی چقدر طول می‌کشد؟

اگرچه بهبودی جراحی برای هر کسی متفاوت است، اما اکثر افراد می‌توانند یک تا دو روز پس از لابیاپلاستی فعالیت‌های سبک خود را از سر بگیرند و ظرف یک هفته به محل کار خود بازگردند. با این حال، ممکن است چهار تا شش هفته طول بکشد تا دکتر فروغی فر به شما اجازه دهد فعالیت‌های شدیدتری مانند ورزش‌های پربرخورد و رابطه جنسی را از سر بگیرید. برای برخی از بیماران، تورم جزئی ممکن است تا شش ماه باقی بماند.

دکتر فروغی فر پس از ارزیابی روند بهبودی شما در طول ویزیت‌های بعدی، می‌تواند پیشنهادهای دقیقی در مورد زمان بازگشت به برنامه روزانه‌تان بدون به خطر انداختن سلامت شما ارائه دهد.

  • طاهره فروغی
  • ۰
  • ۰

 

برای زنانی که لابیاهای کوچک بیش از حد بلند یا لابیاهای کوچک ناهموار دارند، می‌توان یک لابیاپلاستی ساده را در اتاق عمل مطب ما انجام داد. این ناحیه با بی‌حسی موضعی طولانی‌اثر به نام مارکائین (بوپیواکائین) بی‌حس می‌شود. این تزریق همچنین پس از جراحی کمک می‌کند و حدود ۶ تا ۸ ساعت هیچ ناراحتی وجود ندارد. داروهای مسکن برای مصرف در خانه تجویز می‌شود و برای راحتی بیشتر می‌توان روی ناحیه مورد نظر یخ گذاشت. اکثر زنانی که ما می‌بینیم به دلیل صرفه‌جویی در هزینه‌ها، لابیاپلاستی را در مطب انتخاب می‌کنند، زیرا هیچ هزینه‌ای برای بیهوشی یا استفاده از اتاق عمل، مانند آنچه در بیمارستان یا مرکز جراحی وجود دارد، دریافت نمی‌شود. علاوه بر این، محیط مطب، محرمانه‌ترین و خصوصی‌ترین مکان برای انجام لابیاپلاستی است.
 

لابیاپلاستی تحت بیهوشی عمومی

برای زنانی که در طول عمل جراحی لابیاپلاستی، سایر نواحی بدن را نیز تحت نظر دارند، جراحی در اتاق عمل بیمارستان یا مرکز جراحی انجام می‌شود. زنان اغلب علاوه بر لابیاپلاستی، تحت عمل جراحی زیبایی مادرانه با ترکیبی از روش‌های جراحی روی سینه یا بدن قرار می‌گیرند. این روش‌ها می‌تواند شامل بزرگ کردن سینه، لیفت سینه، کوچک کردن سینه، لیپوساکشن یا جراحی زیبایی شکم باشد. 
 

لیپوساکشن کوه مونس

اگر لیپوساکشن انجام شود، ناحیه برجستگی شرمگاهی (مونس پوبیس) می‌تواند در زنانی که در این ناحیه بیش از حد پری دارند، لیپوساکشن شود. برای زنانی که به بالشتک اضافی در برجستگی شرمگاهی نیاز دارند، می‌توان همزمان با لابیاپلاستی، پیوند چربی (انتقال چربی) انجام داد. همچنین می‌توان انتقال چربی را در لابیا ماژور در زنانی که خواهان پری بیشتر و شلی کمتر پوست در این ناحیه هستند، انجام داد. 
 

کوچک کردن لابیا ماژور

کوچک کردن لابیا ماژور همچنین می‌تواند برای سفت کردن لب‌های خارجی واژن با جراحی انجام شود. جای زخم به طور نامحسوس در شیار بین لابیا ماژور و مینور پنهان می‌شود. 
  • طاهره فروغی
  • ۰
  • ۰

ملاحظات بیهوشی در طول هیسترکتومی چیست؟

بیهوشی و آرام‌بخشی که برای راحتی و بدون درد بودن شما در طول جراحی دریافت خواهید کرد، به نوع هیسترکتومی که انجام می‌دهید، واکنش‌های قبلی شما به بیهوشی، و ترجیحات شما و ترجیحات جراح، و عوامل دیگر بستگی دارد. می‌توانید قبل از جراحی در مورد این گزینه‌ها با متخصص بیهوشی خود صحبت کنید.

  • بیهوشی عمومی تقریباً برای همه هیسترکتومی‌های لاپاراسکوپی استفاده می‌شود و اغلب برای هیسترکتومی‌های شکمی و واژینال نیز به کار می‌رود. بیهوشی عمومی شما را بیهوش می‌کند. همچنین تنفس شما را مختل می‌کند، بنابراین ممکن است از لوله تنفسی، دستگاه تنفس مصنوعی و داروی بیهوشی استنشاقی استفاده شود.
  • بی‌حسی نوروآکسیال به شکل بلوک نخاعی یا اپیدورال، گزینه‌ای برای برخی از هیسترکتومی‌های واژینال و شکمی است. این بی‌حسی منطقه‌ای، بدن شما را از شکم تا انگشتان پا بی‌حس می‌کند. در صورت نیاز، برای راحتی بیمار، می‌توان از آرام‌بخش، از جمله آرام‌بخشی عمیق، استفاده کرد تا در طول جراحی بی‌هوش بمانید. داروی بی‌حسی از طریق یک سوزن (برای بلوک نخاعی) یا از طریق یک سوزن و کاتتر (برای اپیدورال) در قسمت تحتانی کمر شما تجویز می‌شود.

استفاده از بلوک نخاعی یا اپیدورال امکان بهبودی سریع‌تری را نسبت به بیهوشی عمومی فراهم می‌کند. همچنین شواهدی وجود دارد که بی‌حسی نوروآگزیال را با کاهش بروز درد مزمن مرتبط می‌داند. با این حال، هنوز به طور قطعی مشخص نشده است که این پیامدها تا چه حد ممکن است بیشتر به روش هیسترکتومی مورد استفاده و نه به انتخاب بیهوشی مرتبط باشند.

چگونه می‌توانم درد بعد از عمل جراحی را مدیریت کنم؟

برای مدیریت هرگونه دردی که ممکن است بعد از جراحی احساس کنید، می‌توان قبل، حین و بعد از جراحی اقداماتی انجام داد. مشاوره با متخصص بیهوشی برای جراحی شما می‌تواند مفید باشد. در اینجا چند گزینه برای مدیریت درد آورده شده است:

  • داروهای قبل از عمل. بسیاری از پزشکان برای کمک به درد بعد از عمل، داروهایی مانند استامینوفن را قبل یا در حین عمل تجویز می‌کنند.
  • مشاوره قبل از عمل. از آنجا که درد می‌تواند یک مؤلفه روانشناختی داشته باشد، ممکن است بخواهید ارزیابی روانشناختی قبل از جراحی را در نظر بگیرید. گاهی اوقات این نوع ارزیابی توسط شرکت بیمه یا مطب جراح الزامی است. اگر الزامی نیست اما احساس می‌کنید که از آن بهره‌مند می‌شوید، از مطب جراح خود در مورد این گزینه سوال کنید.
  • گسترش اپیدورال . اگر در طول جراحی از بلوک عصبی اپیدورال استفاده شود، می‌توان از آن برای تسکین درد پس از عمل استفاده کرد و دوز آن را از طریق کاتتر تنظیم کرد.
  • داروهای بعد از عمل. گزینه‌های غیر اپیوئیدی - که باید در اولویت قرار گیرند - شامل داروهای غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و استروئید دگزامتازون هستند.
  • بلوک‌های عصبی پس از عمل. هنوز شواهدی در مورد اثربخشی چندین بلوک عصبی پس از عمل، از جمله بلوک‌های عضله راست‌کننده ستون فقرات، عضله مربع کمری و بلوک‌های عضله عرضی شکم (TAP) در حال جمع‌آوری است. یافته‌های اخیر نشان می‌دهد که مزایای TAP ممکن است به هیسترکتومی شکمی محدود شود، اما اگر سایر داروها مؤثر نباشند، این بلوک‌های عصبی می‌توانند گزینه خوبی برای امتحان کردن قبل از مصرف مواد افیونی باشند.
  • اپیوئیدها برای دردهای ناگهانی. اپیوئیدها باید به مقدار کم مصرف شوند - در درجه اول زمانی که گزینه‌های دیگر درد شما را تسکین نمی‌دهند. اگر شرایط سلامتی موجود یا تداخلات دارویی مانع از استفاده از سایر داروها یا روش‌های تسکین درد شود، اپیوئیدها همچنین ممکن است بهترین گزینه باشند.

متخصصان بیهوشی که در مدیریت درد تخصص دارند، می‌توانند قبل و بعد از عمل جراحی با شما همکاری کنند تا برنامه‌ای متناسب با شرایط، سابقه شخصی و ترجیحات شما تهیه کنند. آنها پس از جراحی با شما مشورت خواهند کرد تا مشخص کنند چه چیزی مؤثر است و چه چیزی مؤثر نیست و درمان مدیریت درد شما را بر اساس میزان دردی که تجربه می‌کنید تنظیم خواهند کرد.

بعد از هیسترکتومی چه انتظاری می‌توانم داشته باشم؟

طبق گفته دفتر سلامت زنان، از سرگیری فعالیت‌های عادی پس از عمل واژینال، لاپاروسکوپی یا رباتیک می‌تواند پس از سه تا چهار هفته انجام شود. برای جراحی شکم، زمان بهبودی می‌تواند تا چهار تا شش هفته طول بکشد.

دفتر سلامت زنان، تغییرات دیگری را که ممکن است پس از هیسترکتومی تجربه کنید، ذکر می‌کند:

  • کیفیت زندگی بهتر. دیگر علائمی مانند خونریزی و درد که منجر به نیاز به انجام این عمل شد را تجربه نخواهید کرد.
  • علائم یائسگی. دیگر پریود نخواهید شد. اگر تخمدان‌های شما در طول هیسترکتومی برداشته شده باشند، ممکن است علائم یائسگی دیگری مانند گرگرفتگی نیز داشته باشید. (اگر تخمدان‌ها برداشته نشده باشند، ممکن است به تولید هورمون‌هایی ادامه دهند که شروع سایر علائم یائسگی را به تأخیر می‌اندازد.)
  • تغییرات در زندگی جنسی شما. برخی از افراد پس از هیسترکتومی، به خصوص اگر تخمدان‌ها برداشته شده باشند، خشکی واژن یا کاهش میل جنسی را تجربه می‌کنند. با این حال، بسیاری از افراد به دلیل تسکین درد یا خونریزی شدید واژن، زندگی جنسی بهتری را گزارش می‌دهند.
  • افزایش خطر ابتلا به سایر مشکلات سلامتی. برداشتن هر دو تخمدان می‌تواند شما را در معرض خطر بیشتری برای از دست دادن استخوان، بیماری قلبی و بی‌اختیاری ادرار (نشت ادرار) قرار دهد. در مورد چگونگی پیشگیری از این مشکلات با پزشک خود صحبت کنید.
  • طاهره فروغی
  • ۰
  • ۰

انواع واژینیت

گاهی اوقات، اوضاع در «آن پایین» خوب به نظر نمی‌رسد. یکی از دلایل رایج، واژینیت است. این بدان معناست که واژن (کانال زایمان) شما ملتهب است. ممکن است متورم، خارش‌دار یا دردناک باشد. حتی ممکن است بوی عجیبی داشته باشد یا ترشحات غیرمعمول (مایع) داشته باشد. اگر فرج (قسمت بیرونی دستگاه تناسلی شما، شامل لابیا و کلیتوریس) نیز تحت تأثیر قرار گیرد، به آن ولوواژینیت گفته می‌شود.

انواع مختلفی از واژینیت وجود دارد و می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. ممکن است عفونت ناشی از باکتری، مخمر یا ویروس باشد. یا مواد شیمیایی موجود در صابون‌ها، اسپری‌ها یا حتی لباس‌ها می‌توانند پوست ظریف واژن را تحریک کنند. همچنین می‌تواند ناشی از خشکی واژن ناشی از عدم تعادل هورمونی باشد.

با این حال، همیشه فهمیدن اینکه چه اتفاقی دارد می‌افتد آسان نیست. احتمالاً برای حل مشکل و انتخاب درمان مناسب به کمک پزشک خود نیاز خواهید داشت.

انواع مختلفی از واژینیت وجود دارد. شایع‌ترین انواع آن عبارتند از:

واژینوز باکتریایی (BV). یک واژن سالم دارای تعادلی از انواع مختلف باکتری‌ها، مخمرها و سایر میکروب‌ها است. اما گاهی اوقات، این تعادل به هم می‌خورد و یک میکروب بیش از حد رشد می‌کند. BV زمانی اتفاق می‌افتد که تعداد زیادی از یک باکتری، معمولاً  باکتری گاردنرلا واژینالیس  ، وجود داشته باشد . این بیماری می‌تواند باعث ترشح سفید مایل به خاکستری با بوی تند ماهی شود.

 

عفونت  کاندیدا یا "مخمر". مخمر کاندیدانوعی قارچ است. مقادیر کمی از این قارچ در دهان، دستگاه گوارش و واژن شما زندگی می‌کند. این کاملاً طبیعی و سالم است. اما مقدار زیاد آن می‌تواند باعث خارش و ترشحاتی شود که شبیه پنیر دلمه‌ای به نظر می‌رسند و احساس می‌شوند.

کلامیدیا. این شایع‌ترین عفونت مقاربتی (STI) است، به خصوص در بین افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله که شرکای جنسی متعددی دارند.

تریکومونیازیس. این عفونت ناشی از انگلی است که در طول رابطه جنسی پخش می‌شود. باعث ترشح زرد، سبز و کف‌آلود می‌شود. این عفونت خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی را افزایش می‌دهد.

  • واژینیت ویروسی التهابی است که توسط ویروسی مانند ویروس هرپس سیمپلکس یا ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد می‌شود. هر دو از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شوند. آنها می‌توانند باعث زخم‌های دردناک یا زگیل شوند.
  • واژینیت غیرعفونی زمانی است که چیزی واژن شما را تحریک می‌کند. این اغلب توسط مواد شیمیایی موجود در صابون‌ها، دوش واژینال و سایر محصولات بهداشتی ایجاد می‌شود. ممکن است به این محصولات حساسیت داشته باشید یا واژن شما حساس باشد.
  • آتروفی واژن زمانی رخ می‌دهد که سطح استروژن شما پایین باشد. این حالت معمولاً پس از یائسگی یا برداشتن تخمدان‌ها با جراحی اتفاق می‌افتد. تغییرات هورمونی می‌تواند واژن را خشک، نازک و به راحتی تحریک‌پذیر کند.

حتی برای یک پزشک باتجربه هم تشخیص تفاوت بین این دو می‌تواند دشوار باشد. بسیاری از انواع واژینیت علائم مشابهی دارند و ممکن است همزمان بیش از یک نوع داشته باشید. در همین حال، برخی ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکنند.

واژینیت در مقابل واژینوز

واژینیت عفونت یا التهاب واژن است. این بیماری می‌تواند به دلایل زیادی ایجاد شود. شایع‌ترین علت آن واژینوز باکتریایی است. این زمانی است که مقدار زیادی از یک باکتری خاص در واژن رشد می‌کند.

واژینیت در دوران بارداری

وقتی باردار هستید، سطح هورمون‌های شما تغییر می‌کند. این می‌تواند منجر به عفونت‌های قارچی، واژینوز باکتریایی و سایر اشکال واژینیت شود.

مراقبت از واژینیت در دوران بارداری بسیار مهم است. زیرا می‌تواند برای نوزاد شما مشکلات سلامتی ایجاد کند. به عنوان مثال، نوزادانی که مادرانشان در دوران بارداری به واژینوز باکتریایی مبتلا بوده‌اند ، در معرض خطر بیشتری برای تولد زودرس و وزن کم هستند.

عفونت قارچی در مقابل واژینوز باکتریایی

برای افرادی که هنوز یائسگی را تجربه نکرده‌اند، این دو نوع شایع‌ترین انواع واژینیت هستند. اما تشخیص آنها از یکدیگر می‌تواند دشوار باشد.

 

عفونت‌های قارچی، رشد بیش از حد مخمری است که معمولاً در بدن شما وجود دارد. واژینوز باکتریایی (BV) زمانی اتفاق می‌افتد که تعادل باکتری‌ها به هم می‌خورد. در هر دو حالت، ممکن است متوجه ترشحات سفید یا خاکستری شوید.

چگونه می‌توانید آنها را از هم تشخیص دهید؟ اگر بوی ماهی می‌دهد، حدس بهتری وجود دارد که واژینوز باکتریایی باشد. اگر ترشحات شما شبیه پنیر کاتیج باشد، ممکن است عفونت قارچی عامل آن باشد. عفونت قارچی نیز احتمالاً باعث خارش و سوزش می‌شود، اگرچه واژینوز باکتریایی نیز ممکن است باعث خارش شود.

داشتن هر دو به طور همزمان امکان‌پذیر است.

واژینیت می‌تواند ناشی از عدم تعادل میکروبی، بیماری‌های مقاربتی، مواد شیمیایی یا عدم تعادل هورمونی باشد.

عدم تعادل میکروبی

یک واژن سالم دارای باکتری‌ها و میکروب‌های خاصی است. معمولاً انواع مختلفی از میکروب‌ها وجود دارند و همه آنها در تعادل با هم زندگی می‌کنند. ممکن است این را به عنوان میکروبیوم یا فلور واژن خود بشنوید.

اما برخی چیزها می‌توانند این تعادل را به هم بزنند. وقتی این اتفاق می‌افتد، یک میکروب می‌تواند بیش از حد رشد کند، یا یک میکروب ناخواسته می‌تواند جای خود را بگیرد و باعث عفونت شود. این می‌تواند منجر به واژینیت شود.

عدم تعادل میکروبی می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

آنتی‌بیوتیک‌ها.  داروهای ضدمیکروبی، از جمله آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهایی هستند که میکروب‌ها را از بین می‌برند. آنتی‌بیوتیک‌ها میکروب‌های مضر را از بین می‌برند، اما می‌توانند میکروب‌های مفید را نیز از بین ببرند. وقتی برای عفونت ادراری یا سایر بیماری‌ها آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنید، می‌توانند میکروب‌های مفید موجود در واژن شما را از بین ببرند. این امر فضای بیشتری برای رشد سایر میکروب‌ها ایجاد می‌کند.

دیابت.  این بیماری می‌تواند باعث ایجاد قند بیش از حد در ادرار و واژن شما شود. قند اضافی بر انواع میکروب‌هایی که می‌توانند در آنجا رشد کنند تأثیر می‌گذارد.

داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی یا داروهای بیولوژیک.  این داروها برخی از بیماری‌های خودایمنی را درمان می‌کنند. آن‌ها می‌توانند خطر ابتلا به عفونت‌های قارچی را افزایش دهند.

عدم تعادل‌هایی مانند BV از طریق رابطه جنسی منتقل نمی‌شوند. اما در بین افرادی که مرتباً رابطه جنسی دارند، شایع‌تر است. BV همچنین در بین افرادی که بیش از یک شریک جنسی دارند، دوش واژینال می‌گیرند یا سیگار می‌کشند، شایع‌تر است.

بیماری‌های مقاربتی

بسیاری از انواع واژینیت ناشی از بیماری‌های مقاربتی هستند. این‌ها عفونت‌هایی هستند که از طریق رابطه جنسی، از جمله رابطه جنسی مقعدی و دهانی، گسترش می‌یابند. کاندوم، محافظ دهان و دندان و سایر روش‌های محافظتی می‌توانند به جلوگیری از برخی (اما نه همه) بیماری‌های مقاربتی کمک کنند .

این عفونت‌ها ممکن است علائمی ایجاد کنند یا نکنند. بنابراین اگر مرتباً رابطه جنسی دارید (به خصوص اگر چندین شریک جنسی دارید)، باید در مورد آزمایش آنها در معاینه سالانه خود با پزشک خود صحبت کنید.

اگر درمان نشود، برخی از این موارد می‌توانند به طور دائمی به اندام‌های تولید مثل شما آسیب برسانند یا مشکلات سلامتی دیگری ایجاد کنند. همچنین می‌توانید آنها را به شریک زندگی خود منتقل کنید.

مواد شیمیایی

همه واژینیت‌ها ناشی از عدم تعادل یا عفونت نیستند. گاهی اوقات، این بیماری ناشی از واکنش‌های آلرژیک یا سوزش ناشی از مواد شیمیایی موجود در محصولات بهداشتی است. پوست واژن بسیار ظریف است، بنابراین می‌تواند حساس‌تر از سایر قسمت‌های بدن باشد.

التهاب می‌تواند توسط محصولاتی مانند موارد زیر ایجاد شود:

  • مواد شوینده
  • لوسیون‌ها
  • محصولات بدون نسخه برای رفع بو یا خارش
  • دستمال مرطوب
  • دوش‌ها
  • نرم‌کننده‌های پارچه
  • صابون‌های معطر
  • روان کننده ها
  • اسپرم‌کش‌ها
  • اسپری‌های واژینال

اگر فکر می‌کنید چیزی واژن شما را تحریک می‌کند، استفاده از آن را متوقف کنید.

عدم تعادل هورمونی

کمبود هورمون‌ها، به ویژه استروژن، می‌تواند باعث خشکی واژن شود. این امر بر تعادل میکروب‌های واژن تأثیر می‌گذارد. به این بیماری واژینیت آتروفیک، آتروفی ولوواژینال یا سندرم ادراری تناسلی یائسگی گفته می‌شود .

این می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که:

  • تو بارداری.
  • شما اخیراً زایمان کرده‌اید.
  • شما در حال شیردهی هستید.
  • شما در حال گذراندن دوران یائسگی هستید.
  • رحم یا تخمدان‌هایتان را برداشته‌اید.
  • شما داروهای خاصی را برای سرطان سینه یا آندومتریوز مصرف می‌کنید.

عوامل خطر

برخی موارد می‌توانند احتمال ابتلا به واژینیت را افزایش دهند. این موارد عبارتند از:

  • آنتی‌بیوتیک‌ها یا استروئیدها
  • قرص‌های ضدبارداری که استروژن زیادی دارند
  • اسپرم‌کش‌ها
  • دستگاه‌های داخل رحمی
  • بیماری‌های مقاربتی
  • بارداری
  • دیابت کنترل نشده
  • مشکلات ایمنی
  • مشکلات تیروئید یا غدد درون ریز
  • محصولات بهداشتی مانند صابون‌های معطر یا اسپری‌های واژن
  • دوش‌ها
  • لباس‌های خیس یا تنگ
  • طاهره فروغی
  • ۰
  • ۰

 

بله، HPV و سرطان با هم مرتبط هستند. برخی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌توانند منجر به سرطان شوند. اما ابتلا به HPV به این معنی نیست که قطعاً به سرطان مبتلا خواهید شد.

HPV یک عفونت مقاربتی بسیار شایع است - تقریباً هر کسی که رابطه جنسی داشته باشد در مقطعی از زندگی خود به HPV مبتلا می‌شود. اغلب اوقات، HPV ظرف ۲ سال خود به خود از بین می‌رود و مشکلات جدی ایجاد نمی‌کند. اما گاهی اوقات HPV می‌تواند منجر به موارد زیر شود:

  • سرطان مقعد (سرطان مقعد )

  • سرطان دهانه رحم

  • سرطان اوروفارنکس (سرطان دهان یا گلو)

  • سرطان آلت تناسلی (سرطان آلت تناسلی )

  • سرطان واژن (سرطان واژن )

  • سرطان فرج (سرطان فرج )

راه‌هایی برای کاهش احتمال ابتلا به انواع سرطان‌زای HPV وجود دارد. دریافت واکسن HPV و رعایت رابطه جنسی ایمن‌تر (استفاده از کاندوم و محافظ دهانی در هر بار رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی) می‌تواند به پیشگیری از این نوع سرطان کمک کند. .

چگونه HPV به سرطان تبدیل می‌شود؟

بیش از ۲۰۰ نوع HPV وجود دارد و بسیاری از آنها کاملاً بی‌ضرر هستند و خود به خود از بین می‌روند. اما ۱۳ نوع HPV می‌توانند منجر به سرطان دهانه رحم شوند و ۱ نوع از این انواع نیز می‌تواند منجر به سرطان گلو، مقعد، فرج، واژن و آلت تناسلی شود. انواع HPV که می‌توانند باعث سرطان شوند، HPV پرخطر نامیده می‌شوند. (انواع دیگر HPV می‌توانند باعث زگیل شوند، مانند زگیل تناسلی . این انواع HPV کم‌خطر نامیده می‌شوند و منجر به سرطان نمی‌شوند.)

بیشتر افراد مبتلا به HPV از ابتلای خود به آن بی‌اطلاع هستند، زیرا معمولاً هیچ علامتی ندارد.

اغلب اوقات، سیستم ایمنی بدن شما به طور طبیعی عفونت HPV را ظرف ۲ سال از بدن شما پاک می‌کند. اما گاهی اوقات سیستم ایمنی بدن شما نمی‌تواند با HPV پرخطر مبارزه کند و عفونت در بدن شما باقی می‌ماند.

وقتی HPV پرخطر از بین نرود، می‌تواند سلول‌های دهانه رحم، دهان و گلو، مقعد، آلت تناسلی مردانه، فرج یا واژن را آلوده کند. عفونت‌های HPV سلول‌های طبیعی را به سلول‌های غیرطبیعی تبدیل می‌کنند - که سلول‌های پیش‌سرطانی نامیده می‌شوند. اگر این سلول‌های پیش‌سرطانی را از بین نبرید، می‌توانند به رشد خود ادامه دهند و به سرطان تبدیل شوند. دو نوع شایع سرطان ناشی از HPV، سرطان دهانه رحم و سرطان دهان هستند. انواع دیگر سرطان‌های مرتبط با HPV بسیار کمتر رایج هستند.

آیا من در معرض خطر ابتلا به سرطان‌های مرتبط با HPV هستم؟

HPV یک عفونت مقاربتی بسیار شایع است - به راحتی در طول فعالیت جنسی از یک نفر به نفر دیگر منتقل می‌شود. بنابراین هر کسی که تا به حال با شخص دیگری تماس جنسی داشته باشد (مانند تقریباً کل جمعیت بزرگسال) در معرض خطر ابتلا به HPV و سرطان‌های مرتبط با HPV است.

شما می‌توانید زمانی که فرج ، واژن ، دهانه رحم ، آلت تناسلی ، مقعد یا دهان شما با اندام تناسلی شخص دیگری تماس پیدا می‌کند - معمولاً در طول رابطه جنسی - به HPV مبتلا شوید. HPV از طریق تماس پوست به پوست منتقل می‌شود. این بدان معناست که حتی اگر هیچ کس ارضا نشود و حتی اگر آلت تناسلی وارد واژن/مقعد/دهان نشود، می‌تواند منتقل شود.

ابتلا به HPV به این معنی نیست که شما به سرطان مبتلا خواهید شد. اکثر عفونت‌های HPV به خودی خود از بین می‌روند و هیچ آسیبی ایجاد نمی‌کنند. اما هنوز هم ایده خوبی است که با انجام اقداماتی برای پیشگیری از HPV، تا حد امکان از سلامت خود محافظت کنید.

  • طاهره فروغی
  • ۰
  • ۰

عوارض جانبی جراحی چیست؟

احتمالاً با اصطلاح «عوارض جانبی» در رابطه با داروها آشنا هستید. در حالی که اکثر مردم با داروها ارتباط منفی دارند، عوارض جانبی ذاتاً مضر یا خطرناک نیستند. عوارض جانبی عموماً نامطلوب هستند، اگرچه گاهی اوقات خنثی، اما اثرات یک دارو یا درمان پزشکی هستند. آنها می‌توانند به دلیل یک بیماری قبلی یا در واکنش به مصرف داروی دیگر ایجاد شوند. 

عوارض جانبی جراحی صرفاً نشانه‌هایی هستند که نشان می‌دهند بدن شما به طور طبیعی و مورد انتظار در حال بهبودی یا واکنش به جراحی است. به عنوان مثال، ما کبودی بعد از جراحی را به عنوان یک خطر طبقه‌بندی نمی‌کنیم؛ این صرفاً یک عارضه جانبی ناشی از انجام جراحی و دستکاری بافت‌ها و پوست است. 

از سوی دیگر، خطرات جراحی معمولاً عوارض جانبی جدی‌تری هستند که ممکن است در طول عمل یا دوره بهبودی رخ دهند. تشخیص تفاوت بین یک عارضه جانبی طبیعی و چیزی جدی‌تر بسیار مهم است تا در صورت وجود هرگونه نگرانی، بتوانید با جراح پلاستیک خود تماس بگیرید.

با توجه به این نکته، بیایید در مورد عوارض جانبی لابیاپلاستی صحبت کنیم: تمام کارهایی که بدن شما پس از این عمل انجام می‌دهد (یا ممکن است انجام دهد)، آنچه طبیعی است و آنچه باعث نگرانی می‌شود، و در نهایت، در مورد اینکه چگونه مزایای لابیاپلاستی بیش از عوارض جانبی آن است، بحث خواهیم کرد.

عوارض جانبی احتمالی لابیاپلاستی چیست؟

لابیاپلاستی یک عمل زیبایی است که با هدف ایجاد لابیاهای کوچک یکنواخت‌تر، از نظر زیبایی‌شناسی مطلوب‌تر و با عملکرد راحت‌تر انجام می‌شود. خود این عمل نیاز به یک جراح ماهر و دانش کافی از پیچیدگی‌های آناتومی دستگاه تناسلی زنان دارد، به همین دلیل انتخاب یک جراح پلاستیک باتجربه برای لابیاپلاستی بسیار مهم است. 

جراحی انتخابی در چنین مکان حساسی دلهره‌آور به نظر می‌رسد - اما لابیاپلاستی هیچ خطری بیشتر از سایر روش‌های جراحی ندارد و دوره بهبودی آن بسیار قابل کنترل است. عوارض جانبی این روش قابل انتظار است، اما ما آنها را در زیر شرح خواهیم داد تا بدانید چه انتظاری باید داشته باشید.

کبودی بعد از جراحی

کبودی‌های بعد از عمل جراحی بخشی کاملاً طبیعی از روند بهبودی هستند. کبودی یا کوفتگی زمانی رخ می‌دهد که خون ناشی از پارگی مویرگ‌ها در زیر پوست گیر می‌افتد و منجر به ایجاد لکه‌های بنفش، قرمز یا زرد می‌شود. کبودی بعد از عمل جراحی به این معنی نیست که جراح به شما آسیب رسانده است. این صرفاً یک عارضه جانبی آسیب جراحی به ناحیه آسیب دیده است، زیرا بافت‌ها و خونرسانی در طول عمل مختل می‌شوند.

کبودی بعد از لابیاپلاستی معمولاً بسیار جزئی است و به راحتی با کمپرس سرد درمان می‌شود. اگر کبودی دارید، احتمالاً در ابتدا قرمز به نظر می‌رسند و سپس به آرامی تیره‌تر می‌شوند و با بهبودی، حدود دو تا چهار هفته بعد، ناپدید می‌شوند. 

اگر کبودی ادامه پیدا کرد یا کبودی‌های شما بسیار بزرگتر و شدیدتر از حالت عادی بود، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. 

تورم

تورم احتمالاً یک عارضه جانبی چالش برانگیزتر پس از لابیاپلاستی خواهد بود، اما جای نگرانی نیست زیرا بخشی کاملاً طبیعی از روند بهبودی است. در تلاش برای بهبودی خود پس از جراحی یا آسیب، بدن ناحیه آسیب دیده را با گلبول‌های سفید و پروتئین‌ها پر می‌کند تا بافت‌ها را ترمیم کرده و با عفونت‌ها مبارزه کند، که باعث می‌شود ناحیه با مایع اضافی متورم به نظر برسد. 

تورم معمولاً بلافاصله پس از جراحی شروع می‌شود و حدود روز دوم پس از عمل به اوج خود می‌رسد. نیروی جاذبه در تورم نقش دارد، بنابراین بالا نگه داشتن لگن می‌تواند به کاهش آن کمک کند. کمپرس سرد در چند روز اول نیز به کاهش شدت و مدت تورم شما کمک می‌کند. 

درد و ناراحتی

جراح شما تمام تلاش خود را می‌کند تا در طول و بعد از عمل جراحی تا حد امکان شما را راحت نگه دارد، اما ناراحتی و کمی درد از عوارض جانبی رایج هستند. لابیاپلاستی تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود، بنابراین در طول عمل خواب خواهید بود و هیچ دردی احساس نخواهید کرد. با این حال، پس از جراحی، به احتمال زیاد در محل جراحی خود کمی ناراحتی را تجربه خواهید کرد. 

این امر عمدتاً به این دلیل است که در طول عمل جراحی، پوست و بافت‌ها بریده، دستکاری، جابجا و بخیه می‌شوند - این امر باعث ایجاد برخی آسیب‌ها می‌شود. برخی از بیماران همچنین به عنوان عارضه جانبی برخی از داروهای مورد استفاده در بیهوشی، احساس درد یا خستگی می‌کنند. 

با این حال، لابیاپلاستی در واقع یکی از راحت‌ترین فرآیندهای بهبودی محسوب می‌شود، به خصوص هنگامی که توسط دکتر گری آلتر با استفاده از تکنیک گوه مرکزی مخصوص او انجام شود، که منجر به ایجاد جای زخم‌های کوچک‌تر و نرم‌تر نسبت به روش‌های جایگزین می‌شود. درد معمولاً آنقدر کم است که اکثر بیماران می‌توانند با استفاده از داروهای بدون نسخه برای چند روز از آن خلاص شوند. در صورت نیاز، داروهای مسکن تجویزی نیز در دسترس است.

خارش محل برش

این یک حقیقت تأسف‌بار است: احتمالاً لب‌های واژن شما تا مدتی که بهبود می‌یابند، خارش خواهند داشت. خارش به دلیل واکنش‌های مکانیکی و شیمیایی است، زیرا سلول‌ها بافت‌ها را بازسازی می‌کنند و آسیب‌ها را ترمیم می‌کنند - این ناامیدکننده است، اما نشانه‌ای است که بدن شما کار خود را انجام می‌دهد.

ناگفته نماند، اما محل برش‌ها یا بخیه‌های خود را نخارانید. حتی اگر جراح شما از بخیه‌های جذبی استفاده کند، خاراندن محل جراحی می‌تواند باعث آسیب و عفونت شود و نتایج نهایی شما را تهدید کند. کمپرس سرد می‌تواند به کاهش برخی ناراحتی‌ها کمک کند و خارش معمولاً فقط حدود یک هفته طول می‌کشد.

  • طاهره فروغی
  • ۰
  • ۰

لابیاپلاستی چیست؟

عمل لابیاپلاستی یا کاهش لابیاپلاستی مینور، برای کاهش اندازه لابیا مینور یا لب‌های داخلی دهانه واژن انجام می‌شود. این عمل جراحی گاهی اوقات با لابیا ماژورپلاستی اشتباه گرفته می‌شود، که در آن پوست و چربی اضافی لابیا ماژور (لب‌های بیرونی) یا چین‌های بیرونی دهانه واژن کاهش می‌یابد.

لابیاپلاستی همچنین با کوچک کردن کلیتوریس هود، که نوع دیگری از جوانسازی واژن است، متفاوت است.

وقتی زنی لابیاهای بزرگ یا نامتقارن (لابیای داخلی) دارد، بافت اضافی لابیا گاهی اوقات می‌تواند باعث ناراحتی، درد، ساییدگی و خودآگاهی شود.

برخی از زنان حتی با عفونت‌های دستگاه ادراری مواجه می‌شوند. با این حال، اگر لابیاهای شما بزرگ شده (هیپرتروفی لابیا) هستند و تحت عمل لابیاپلاستی قرار می‌گیرند، این مشکلات به سرعت قابل اصلاح هستند.

چه زمانی پس از جراحی لابیاپلاستی نتایج را مشاهده خواهم کرد؟

با لابیاپلاستی، لابیاهای کوچک کوتاه‌تر و از نظر اندازه کوچک‌تر می‌شوند و این نتایج بلافاصله آشکار خواهند شد. نکته منفی این است که تورم لابیاپلاستی ممکن است نتایج یا ظاهر دستگاه تناسلی شما را برای چند هفته پنهان کند.

با این حال، طی چهار تا شش هفته، اکثر بیماران قادر خواهند بود تغییرات قابل توجهی را به وضوح در لابیاهای کوچک زیبایی خود مشاهده کنند، و از بخش عمده‌ای از عمل جراحی پلاستیک خود بهبود یافته و می‌توانند به فعالیت‌های عادی خود بازگردند.

بهبودی پس از لابیاپلاستی

بلافاصله پس از جراحی لابیا، باید احساس نسبتاً خوبی داشته باشید زیرا محلول بی‌حسی که به صورت موضعی در اطراف لابیا استفاده می‌شود، هنوز هم مؤثر خواهد بود. با این حال، پس از از بین رفتن این اثر، ممکن است کمی ناراحتی و درد ایجاد شود.

بنابراین، اکثر جراحان پلاستیک توصیه می‌کنند که این زمان را با مصرف برخی داروهای مسکن پس از ترک مرکز جراحی و رفتن به خانه، همزمان کنید. به این ترتیب، در طول شب اول اقامت در خانه و پس از آن، ناراحتی جسمی نخواهید داشت.

اکثر بیماران فقط برای چند روز نیاز به استفاده از داروهای مسکن دارند تا احساس راحتی بیشتری داشته باشند.

سایر خطرات لابیاپلاستی یا علائم بهبودی لابیاپلاستی عبارتند از:

  • کبودی
  • تورم
  • خارش
  • تغییرات در حس (معمولاً موقتی)

شما دستورالعمل‌هایی در مورد نحوه مراقبت از خود در طول دوره نقاهت دریافت خواهید کرد. هر جراح پلاستیک دستورالعمل‌های متفاوتی ارائه می‌دهد، بنابراین حتماً فقط دستورالعمل‌های جراح خود را دنبال کنید.

حمام کردن

حمام کردن معمولاً بلافاصله پس از لابیاپلاستی اشکالی ندارد. با این حال، اکثر جراحان لابیاپلاستی به شما می‌گویند که از صابون مستقیماً روی ناحیه جراحی استفاده نکنید.

اگر دوش می‌گیرید، کافی است اجازه دهید آب ولرم به آرامی روی ناحیه درمان جاری شود. همچنین می‌توانید از یک بطری آب‌پاش برای پاشیدن آرام آب در اطراف ناحیه استفاده کنید. تمیز و بدون تحریک نگه داشتن دهانه واژن بسیار مهم است.

مطمئن شوید که ناحیه را نمالید یا نمالید. به همین ترتیب، بعد از حمام، خیلی آرام چین‌های پوست خود را خشک کنید.

ادرار و حرکات روده

استفاده از دستشویی بعد از جراحی لابیاپلاستی بسیار شبیه به استفاده از دستشویی بعد از زایمان طبیعی است. مهم است که همیشه ملایم و بسیار بهداشتی باشید.

بعد از عمل جراحی، به طور عادی ادرار کنید. حرکات روده نیز باید طبیعی باشد، اما مهم است که زور نزنید و برای برخی از خانم‌ها، این ممکن است منجر به یبوست شود. اگر با این مشکل مواجه شدید، حتماً سریعاً به آن رسیدگی کنید.

برخی از زنان با مصرف مکمل‌های فیبر، یبوست را به طور پیشگیرانه درمان می‌کنند. ما همچنین نوشیدن مقدار زیادی آب و داشتن یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از فیبر را توصیه می‌کنیم.

بازگشت به فعالیت‌های عادی

بعد از چهار تا شش هفته، اکثر بیماران می‌توانند به فعالیت‌های منظم خود، از جمله ورزش، استفاده از تامپون و رابطه جنسی، بازگردند. با این حال، پیروی از دستورالعمل‌های بدن بسیار مهم است.

برای مثال، اگر چهار هفته پیش لابیاپلاستی انجام داده‌اید و پزشکتان به شما اجازه رابطه جنسی داده است، اما احساس آمادگی نمی‌کنید، مطمئناً اشکالی ندارد که یک یا دو هفته بیشتر صبر کنید. هر چه بیشتر ناحیه تحت درمان خود را نوازش کنید، لابیای داخلی شما بهتر بهبود می‌یابد.

مهم‌تر از همه، باید مراقب باشید که از اصطکاک بیش از حد در ناحیه مورد نظر خودداری کنید زیرا این امر می‌تواند زخم را تحریک کند. حتی ممکن است برش‌ها را تحریک کرده و در واقع محل برش را باز کند. این می‌تواند منجر به عفونت شود که می‌تواند برای سلامتی شما خطرناک باشد و حتی ممکن است نتایج شما را به خطر بیندازد.

سوالات متداول در مورد نتایج و بهبودی لابیاپلاستی

چه زمانی نتایج لابیاپلاستی بدون جراحی را خواهم دید؟

بسته به تکنیک غیرجراحی مورد استفاده برای لابیاپلاستی، نتایج معمولاً طی چند هفته تا چند ماه مشاهده می‌شوند.

با جراح خود در مورد زمان مشاهده نتایج و تکنیک‌های جراحی که استفاده خواهند کرد، صحبت کنید.

آیا لابیاپلاستی بر لذت جنسی تأثیر می‌گذارد؟

بسیاری از بیماران پس از برداشتن بافت اضافی، نگران رابطه جنسی پس از لابیاپلاستی هستند.

با این حال، برای اکثر بیماران، عدم رضایت از صمیمیت جنسی یکی از دلایل اصلی برای انجام لابیاپلاستی در وهله اول است. بنابراین، آنها متوجه می‌شوند که زندگی جنسی آنها پس از جراحی بهبود می‌یابد.

تنها ایراد این روش، احتمال از دست دادن حس در لابیاها پس از جراحی است. با این حال، این حالت معمولاً بسیار نادر و/یا کوتاه مدت است و شما باید حس طبیعی لابیاها را از سر بگیرید.

چه زمانی می‌توانم پانسمان جراحی خود را بعد از عمل جراحی بردارم؟

زمان برداشتن پانسمان‌های جراحی پس از لابیاپلاستی بسته به دستورالعمل جراح شما متفاوت است. معمولاً این زمان چند روز تا یک هفته پس از جراحی است، اما همیشه دستورالعمل‌های جراح خود را دقیقاً دنبال کنید.

آیا لابیاپلاستی جای زخم باقی می‌گذارد؟

زنانی که لابیاپلاستی را در نظر دارند، می‌توانند با دانستن اینکه برش‌ها معمولاً کوچک هستند، خیالشان راحت باشد، زیرا به دلیل بافت نازک لابیا و خون‌رسانی خوب، جای زخم‌های لابیاپلاستی به خوبی پنهان می‌شوند و جای زخم‌های غیرمنتظره به حداقل می‌رسد.

چه نوع بیهوشی برای لابیاپلاستی استفاده می‌شود؟

لابیاپلاستی را می‌توان تحت بی‌حسی موضعی با آرام‌بخش یا بیهوشی عمومی انجام داد، که بستگی به وسعت عمل و ترجیح بیمار دارد.

از چه تکنیک‌هایی برای لابیاپلاستی می‌توان استفاده کرد؟

روش‌های لابیاپلاستی شامل بریدن بافت اضافی (لابیاپلاستی با روش تریم)، ​​تغییر شکل لابیا مینور (لابیاپلاستی با روش وج) یا ترکیبی از هر دو تکنیک برای دستیابی به نتایج زیبایی‌شناختی و عملکردی مطلوب است.

  • طاهره فروغی
  • ۰
  • ۰

ر اوایل بارداری، تشخیص بیماری با بیماری‌های زمینه‌ای که ممکن است در طول نه ماه آینده نگران‌کننده باشند، غیرمعمول نیست. 

در حالی که دیابت و فشار خون بالا از نگرانی‌های رایجی هستند که در دوران بارداری تشخیص می‌دهیم، ۱ تا ۱۰ درصد از مادران باردار در طول سونوگرافی قبل از تولد، فیبروم رحمی - رشد بافت غیرطبیعی اما غیرسرطانی در داخل رحم - را نشان می‌دهند. برای برخی، این یک یافته جدید است، اما بسیاری از زنان از قبل می‌دانند که آنها را دارند.

فیبروم رحم شایع است. تا سن ۳۵ سالگی، ۴۰ تا ۶۰ درصد از زنان به این توده‌ها مبتلا می‌شوند که می‌تواند باعث بزرگی شکم و  قاعدگی‌های سنگین یا دردناک شود . 

با این حال، تشخیص می‌تواند برای برخی از بیماران نگران‌کننده باشد.  من بافت عجیبی در نزدیکی جنینم در حال رشد دارم؟ این برای بارداری من چه معنایی دارد؟  

اگرچه تحقیقات زیادی در مورد فیبروم‌ها در بیماران غیرباردار انجام شده است، اما داده‌ها در مورد چگونگی تأثیر فیبروم‌ها بر بارداری محدود است. خوشبختانه، ما می‌دانیم که اکثر بیماران مبتلا به فیبروم، بارداری و زایمان بدون حادثه‌ای خواهند داشت.  

داشتن چند فیبروم کوچک به ندرت جای نگرانی دارد. با این حال، بسته به محل فیبروم‌ها، تعداد آنها و اینکه آیا بزرگ هستند یا خیر - فیبروم‌ها می‌توانند از اندازه یک سکه تا یک توپ بسکتبال متغیر باشند - ما موارد خاصی را که می‌توانند در دوران بارداری مشکلاتی ایجاد کنند، بررسی خواهیم کرد.

خطرات فیبروم در دوران بارداری برای مادر و نوزاد

به طور کلی، فیبروم‌ها خطر کمی برای جنین در حال رشد دارند. اگر فیبروم‌های بزرگ یا متعددی دارید، ما به دقت چند نگرانی احتمالی را بررسی خواهیم کرد:

فیبروم رحمی که در سونوگرافی دیده شده است
فیبروم‌های رحمی اغلب در طول سونوگرافی کشف می‌شوند.
  • جفت غیرطبیعی: فیبروم‌ها با جفت سرراهی (لانه گزینی جفت روی دهانه رحم) و جدا شدن زودرس جفت (جدا شدن زودرس جفت از رحم) مرتبط بوده‌اند. پزشک شما می‌تواند از تصویربرداری سونوگرافی برای بررسی جفت در دوران بارداری استفاده کند.
  • محدودیت رشد جنین (FGR): در دوران بارداری، خون‌رسانی برای حمایت از رشد نوزاد افزایش می‌یابد. فیبروم‌ها نیز به مقدار زیادی خون نیاز دارند، بنابراین رقابت ممکن است رشد نوزاد را محدود کند. نوزادان مبتلا به FGR برای وزن تخمینی جنین و ارتفاع رحم (اندازه‌گیری شده توسط سونوگرافی) زیر صدک دهم هستند.
  • رشد فیبروم: حدود دو سوم فیبروم‌ها در دوران بارداری بزرگ یا کوچک می‌شوند. متخصص زنان و زایمان شما ممکن است از سونوگرافی برای نظارت بر تغییرات اندازه فیبروم و ارزیابی رشد جنین استفاده کند. اگر فیبروم خون‌رسانی کمی داشته باشد، ممکن است تحلیل برود که می‌تواند ناراحتی زیادی برای شما ایجاد کند اما به جنین آسیبی نمی‌رساند. پزشک شما ممکن است توصیه کند که به طور موقت یک دوره کوتاه از داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) ایندومتاسین را قبل از هفته ۳۲ بارداری مصرف کنید. قبل از مصرف داروهای ضدالتهاب در دوران بارداری با پزشک مشورت کنید، زیرا ما معمولاً این نوع دارو را در دوران بارداری توصیه نمی‌کنیم.
  • وضعیت نامناسب جنین: اگر فیبروم‌ها فضای رحم را محدود کنند، ممکن است جنین به جای سر به پایین، در وضعیت بریچ قرار گیرد - یعنی به جای سر به پایین، از پایین به پایین قرار گیرد. با استفاده از سونوگرافی و معاینه فیزیکی، وضعیت جنین با نزدیک شدن به تاریخ زایمان بررسی می‌شود. اگر سر جنین به پایین نباشد، پزشک ممکن است سزارین را توصیه کند .
  • زایمان زودرس: داشتن فیبروم‌های متعدد یا بزرگ ممکن است منجر به انقباضات زودرس (بسیاری از زنانی که دژنراسیون فیبروم را تجربه می‌کنند، انقباضات نیز خواهند داشت) یا پارگی غشاها (هنگامی که کیسه آب شما قبل از ۳۷ هفته پاره می‌شود) شود. اگر فکر می‌کنید ممکن است دچار نشت مایع یا زایمان زودرس شوید، فوراً با متخصص زنان و زایمان خود تماس بگیرید.
  • طاهره فروغی
  • ۰
  • ۰

 

جراحی زیبایی زنان می‌تواند مزایای متعددی را برای زنانی که به دنبال بهبود نواحی تناسلی خود هستند، ارائه دهد. مهمترین مزیت آن، بهبود عزت نفس و اعتماد به نفس است. زنانی که تحت این عمل‌ها قرار می‌گیرند، اغلب گزارش می‌دهند که در محیط‌های جنسی احساس راحتی و اعتماد به نفس بیشتری دارند. مزیت دیگر، بهبود عملکرد جنسی است. روش‌هایی مانند واژینوپلاستی می‌توانند سفتی عضلات واژن را بهبود بخشند و منجر به افزایش رضایت جنسی برای هر دو طرف شوند. در نهایت، جراحی زیبایی زنان همچنین می‌تواند با پرداختن به مسائلی مانند ناراحتی یا درد در هنگام مقاربت، کیفیت کلی زندگی زنان را بهبود بخشد، که می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت روانی و عاطفی زن داشته باشد.

همچنین بخوانید:  جراحی زیبایی زنان: پرطرفدارترین شاخه پزشکی زیبایی در دوران اخیر

ایمنی و خطرات جراحی زیبایی زنان

مانند هر عمل جراحی، جراحی زیبایی زنان نیز خطراتی را به همراه دارد. انتخاب یک جراح واجد شرایط و باتجربه برای انجام این عمل جهت به حداقل رساندن این خطرات بسیار مهم است. برخی از خطرات احتمالی مرتبط با این عمل‌ها شامل خونریزی، عفونت، جای زخم و آسیب عصبی است. با این حال، با ارزیابی مناسب قبل از عمل، تکنیک جراحی دقیق و مراقبت‌های پس از عمل، می‌توان خطرات را به حداقل رساند. در مجموع، جراحی زیبایی زنان روشی ایمن و مؤثر برای بهبود نواحی تناسلی زنان و بهبود کیفیت کلی زندگی آنهاست.

انتخاب متخصص زنان و زایمان زیبایی مناسب

انتخاب متخصص زنان و زایمان زیبایی مناسب برای موفقیت عمل و رضایت کلی بیمار بسیار مهم است. هنگام انتخاب جراح، تحقیق در مورد اعتبارنامه، تجربه و نظرات بیماران ضروری است. جراح باید در تخصص خود دارای گواهینامه بورد تخصصی باشد و آموزش و تجربه گسترده ای در زمینه جراحی های زیبایی زنان داشته باشد .

علاوه بر این، جراح باید درک کاملی از اهداف و انتظارات بیمار داشته باشد و بتواند خطرات و مزایای عمل را به طور مؤثر بیان کند. انتخاب متخصص زنان و زایمان زیبایی مناسب می‌تواند تضمین کند که بیمار به نتایج مطلوب دست می‌یابد و در طول فرآیند، تجربه مثبتی خواهد داشت.

چه زمانی به متخصص زنان و زایمان زیبایی مراجعه کنیم؟

مشاوره با متخصص زنان و زایمان یک تصمیم شخصی است و بر اساس نیازها و نگرانی‌های فرد گرفته می‌شود. به طور کلی، زنان در صورت احساس ناراحتی یا درد جسمی در نواحی تناسلی خود، نگرانی در مورد ظاهر دستگاه تناسلی خود یا تمایل به افزایش عملکرد یا اعتماد به نفس جنسی، می‌توانند با یک متخصص زنان و زایمان مشورت کنند.

همچنین بخوانید:  روند رو به رشد جراحی زیبایی زنان: زنان از انتخاب‌های زیبایی استقبال می‌کنند

برخی از دلایل خاص که چرا زنان ممکن است با متخصص زنان و زایمان مشورت کنند عبارتند از:

  1. لابیاهای کوچک بزرگ یا نامتقارن که باعث ناراحتی جسمی می‌شوند یا بر اعتماد به نفس تأثیر می‌گذارند.
  2. شلی یا افتادگی واژن که می‌تواند ناشی از افزایش سن، زایمان یا تغییرات هورمونی باشد.
  3. آتروفی یا خشکی واژن، که می‌تواند باعث ناراحتی یا درد در طول رابطه جنسی شود.
  4. بی‌اختیاری یا نشت ادرار، که می‌تواند ناشی از ضعف عضلات لگن باشد.
  5. فقدان حس یا لذت جنسی در طول رابطه جنسی.

به طور کلی، اگر در مورد سلامت ناحیه تناسلی خود نگرانی یا سوالی دارید یا اگر علاقه‌مند به بررسی گزینه‌های موجود برای بهبود کیفیت زندگی خود هستید، توصیه می‌شود با یک متخصص زنان و زایمان مشورت کنید. یک متخصص زنان و زایمان واجد شرایط می‌تواند نیازهای خاص شما را ارزیابی کرده و مناسب‌ترین گزینه‌های درمانی را برای شما توصیه کند.

با روش‌های زیبایی زنان ما، خود را دوباره کشف کنید

روش‌های زیبایی زنان ما به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با بهبود ظاهر و عملکرد نواحی خصوصی بدن، به زنان کمک کنند تا خود را دوباره کشف کنند. چه در طول رابطه جنسی احساس ناراحتی یا ناراحتی فیزیکی داشته باشید، چه در مورد ظاهر اندام تناسلی خود نگران باشید، یا صرفاً بخواهید اعتماد به نفس و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشید، ما طیف وسیعی از گزینه‌های جراحی و غیرجراحی متناسب با نیازهای شما را ارائه می‌دهیم.

 

  • طاهره فروغی
  • ۰
  • ۰

 

همه زوج‌ها در مراحل مختلف رابطه‌شان با مشکلاتی مواجه هستند. زوج‌هایی که رابطه‌ی مستحکم‌تری دارند، واکنشی درست در این شرایط از خود نشان می‌دهند و از موانع دشوار به سلامت عبور می‌کنند. بعضی از مشکلات زناشویی امکان دارد با‌ خود ناامیدی و رنجش را در‌ پی داشته باشند.

در این شرایط اگر هر دو نفر برای حل مشکلات رابطه زناشویی بکوشند می‌توانند به سلامت از مشکلات زناشویی عبور کنند. روابط افراد تفاوت‌های بسزایی دارند؛ بنابراین، شدت و نوع مشکل پیش آمده یکسان نخواهد بود. بااین‌حال برای حل تمام مشکلات زناشویی باید زمان صرف شود.

مشکلات رایج در ازدواج

مشکلات زناشویی بیشتر رابطه‌ها را تحت تاثیر می‌گذارند. طبق مطالعات صورت گرفته شدت این مشکلات مانع از بازگشت زوجین به مسیر درست رابطه می‌شود. می‌توان گفت بیشتر مشکلات زناشویی قابل حل هستند و با همکاری زوجین به‌درستی مدیریت خواهند شد. طبق تحقیقات صورت گرفته 70 درصد مشاوره زوجین نتیجه‌ای مثبت دارند که به‌صورت موثر به بهبود روابط آن‌ها کمک می‌کنند.

اختلافات زناشویی امری شایع بین زوجین به‌شمار می‌روند. برخی از این مشکلات رایج‌تر به‌نظر می‌رسند. در بخش‌های بعدی با مشکلاتی که افراد متاهل با آن‌ها مواجه هستند و راهکار‌های مختلف برای ایجاد ارتباط عمیق و موثر مانند مشاوره آنلاین، به صورت جزئی و دقیق آشنا خواهید شد.

ارتباط ضعیف در دو طرف رابطه

برقراری ارتباط ضعیف یکی از مشکلات شایع در روابط زناشویی است. بسیاری از زوجین به‌جای صحبت و حل مشکلات، آن‌ها را نادیده می‌گیرند. وقتی زوجین از مهارت‌های ارتباطی برخوردار نباشند، در مواجهه با چالش‌های جدید زندگی نمی‌توانند به‌درستی با یکدیگر مذاکره کنند. ارتباط ضعیف، اثرات سو متعددی را به همراه خواهد داشت و کیفیت رابطه را کاهش می‌دهد. از این مشکلات ارتباطی می‌توان به موارد زیر اشاره کنیم:

  • دشواری در گوش دادن و درک کردن
  • دشواری در قبول مسئولیت
  • دشواری در اختصاص زمان و فضای مناسب برای داشتن گفتگوهای سالم

اگر می‌خواهید مشکل برقراری ارتباط موثر با همسر را حل کنید، باید برای اولین گام خوب گوش دادن را یاد بگیرید و همسرتان را تشویق کنید که خودش را به‌راحتی بیان کند. می‌توان گفت این امر به‌صورت موثر بهبود رابطه را به همراه خواهد داشت.

کمبود صمیمیت در رابطه

در روابط زناشویی برقراری رابطه جنسی از اهمیت بسزایی برخوردار است. بسیاری از زوج‌ها به‌دلایل مختلفی از‌قبیل مسائل عاطفی، مشکلات پزشکی، فشارهای مالی و استرس‌های زندگی صمیمیت خود را در رابطه از دست می‌دهند. برای حفظ یک رابطه عاشقانه باید به صمیمیت جسمی توجه بسزایی داشته باشید و آن را در اولویت قرار دهید.

امکان دارد فکر کنید بیان نیاز‌های جنسی به همسرتان ناخوشایند یا خودخواهانه است اما باید بدانید، رابطه جنسی بخش مهمی از ازدواج  محسوب می‌شود که روی کیفیت رابطه تاثیر می‌گذارد. در‌واقع، شما با بیان احساسات صادقانه در‌جهت ارتقای کیفیت رابطه زناشویی خود تلاش می‌کنید.

خیانت؛ خط قرمز زندگی متاهلی

خیانت فقط به معنای برقراری رابطه جنسی با افراد دیگر نیست، بلکه شامل برقراری رابطه عاطفی نیز می‌شود. خیانت به‌صورت واضح به ازدواج صدمه می‌زند؛ زیرا اعتماد را در رابطه زیر سوال می‌برد. طبق آمار، بسیاری از زوج‌ها نمی‌توانند از مسئله خیانت عبور کنند. در‌ واقع، کنار آمدن با چنین مسئله‌ای احتیاج به درک زیاد، تلاش و بخشش دارد و باید زمان زیادی برای حل مشکلات اعتماد پس از خیانت صرف شود.

در بیشتر موارد، فاصله عاطفی پیش‌زمینه‌ی خیانت است. اگر احساس می‌کنید، فاصله عاطفی و جنسی شما را به خیانت ترغیب می‌کند، درباره‌ی این مسئله با همسرتان صادقانه صحبت کنید و از او بخواهید شما را درک کند و در‌جهت بهبود رابطه پیش بروید.

 

حسادت؛ کینه‌ای در قلب زندگی زناشویی

حسادت بیش‌از‌حد در روابط زناشویی مشکلاتی را به‌ همراه خواهد داشت و ازدواج را به نبردی روزانه تبدیل خواهد کرد. افراد حسود تمایل به کنترل دیگران دارند. این افراد، عصبانی و سلطه‌جو هستند. بیشتر آن‌ها از مشکل کمبود اعتماد‌به‌نفس رنج می‌برند که این مشکل در دوران کودکی آن‌ها ریشه دارد. اگر زوجی دچار مشکل حسادت هستند، باید با کمک گرفتن از مشاور حرفه‌ای با حسادت مقابله کنند تا از بروز مشکلات دیگر جلوگیری شود.

یکنواختی عاطفی و روزمره در زندگی زوجین

تکرار بیش‌از‌حد فعالیت‌های روزانه می‌تواند برای زوج‌ها خسته‌کننده باشد. اگر رابطه شما دچار یکنواختی شده باید از خودتان خلاقیت نشان دهید و با فعالیت‌های جدید با روتین کسل‌کننده مقابله کنید. این امر باعث می‌شود در رابطه شما صمیمیت و انرژی پایدار باشد. یکی از نکات موثر در این زمینه برقراری ارتباط است. اگر احساس خستگی و نا‌امیدی می‌کنید، درباره‌ی این موضوع با همسرتان صحبت کنید و به دنبال راه‌های سرگرم‌کننده و خلاقانه‌ای بگردید.

عدم احترام به مرزها

زوج‌های متاهل باید به درکی درست درباره‌ی استعداد و توانایی‌های خود برسند و یکدیگر را حمایت کنند. هیچکس نمی‌خواهد توسط دیگران کنترل شود، برای این منظور باید طرفین به حدود یکدیگر احترام بگذارند. همان‌طور‌که می‌دانید ازدواج پیوندی دو طرفه است که در آن افراد باید برای بهتر شدن زندگی با‌ هم تلاش کنند. نادیده گرفته شدن مرزها باعث می‌شود، اعتماد طرفین به یکدیگر از بین برود و فضای مورد نیاز را برای ابراز خود نداشته باشند.

اگر فکر می‌کنید، ازدواج باعث شده شما از شخصیت اصلی خود فاصله بگیرید، این به منزله هشدار است. در‌نهایت باید زمان و فضای شخصی را برای خودتان در نظر بگیرید و از اینکه به مرزهای شما احترام گذاشته می‌شود، اطمینان حاصل کنید.

استرس؛ هیولایی در زندگی زناشویی

استرس یکی از مشکلات رایج در زندگی افراد بزرگسال است. استرس تحت تاثیر مسائلی از‌قبیل مسئولیت‌های شغلی، والد بودن و نگرانی‌های مالی به‌وجود می‌آید که روی نوع رابطه شما با همسرتان تاثیر خواهد گذاشت. استرس، رابطه شما را ‌به‌شدت دچار تغییر می‌کند و به آن آسیب می‌رساند. یادگیری مدیریت استرس به‌صورت سالم و سازنده به شما در‌جهت کاهش آن کمک شایانی می‌کند.

از مدیریت استرس می‌توانید در تمام زمینه‌های زندگی از‌جمله روابط زناشویی استفاده کنید. پیدا کردن راه‌حل مناسب برای کنترل استرس و غلبه بر آن ضرورت دارد. این امر بهبود روابط زناشویی را به‌دنبال خواهد داشت. مواردی مانند نوشتن، ورزش کردن، انجام یوگا، خلاق بودن، مطالعه و بیرون رفتن از راهکار‌های موثر برای کاهش استرس است.

مسائل مالی؛ اولین مشکل در ازدواج‌ های امروزی

اختلاف روی مسائل مالی از مشکلات شایع در ازدواج است که بیشتر زوج‌ها درگیر آن  هستند. مسائل مالی تا‌حد‌زیادی روی کیفیت رابطه تاثیر می‌گذارد. در ادامه به چندین نمونه از مسائل مالی اشاره خواهیم کرد:

  • اختلاف بر سر تصمیمات مالی
  • باورهای متفاوت در مورد پول
  • صحبت نکردن درباره مسائل مالی قبل از ازدواج
  • نا‌همخوانی در‌آمد و مخارج

وقتی زوجین بر سر مسائل مالی اتفاق نظر ندارند. در‌واقع، این اختلاف نمادی از مبارزه بر سر مسائلی از‌قبیل مبارزه بر سر قدرت یا ارزش‌ها و نیازهای متفاوت است. فردی که از لحاظ مالی تحت فشار است صبر کمتری دارد و بیشتر تحریک می‌شود. بنابراین، امکان دارد بر سر مسائل بی‌اهمیت با شریک عاطفی خود با مشکل مواجه شود.

برای حل این مسئله سعی داشته باشید، با شریکتان صادقانه گفت‌و‌گو کنید و بر سر مسائلی مالی و دخل و خرج به توافق برسید. در‌این‌صورت هر رو طرف با توافق مشترک احساس راحتی بیشتری خواهند داشت. همچنین، با تقسیم کار‌ها، مسائل مالی راحت‌تر مدیریت می‌شوند و یک نفر تحت فشار قرار نمی‌گیرد. با مدیریت درست، پس‌انداز و هزینه‌های ماهانه به‌درستی پیش می‌رود.

 

  • طاهره فروغی