بهترین متخصص زنان چه ویژگی هایی دارد؟

 

بهترین متخصص زنان باید دارای ویژگی‌هایی باشد که بهتر است آن ها را بشناسید و در زمان انتخاب آن ها به این موارد دقت نمایید. برخی از مهمترین آن ها عبارتند از:

• یک متخصص زنان باید دارای تحصیلات عالی و تخصصی در زمینه زنان و زایمان باشد و تجربه کافی در انجام جراحی‌ها، درمان بیماری‌ها و مدیریت مشکلات مربوط به زنان را داشته باشد.
• توانایی برقراری ارتباط مؤثر و شنیدن نگرانی‌ها و سوالات بیماران از ویژگی‌های مهم یک متخصص زنان است. این ویژگی به بیمار احساس راحتی و اعتماد می‌دهد و باعث می‌شود تا بتواند به‌راحتی مشکلات خود را مطرح کند.
• یک پزشک خوب باید به اصول اخلاق پزشکی پایبند باشد و با حفظ حریم خصوصی بیمار، تمام تلاش خود را برای ارائه بهترین درمان ممکن انجام دهد. تعهد به بیمار و اهمیت دادن به سلامت و رفاه او از نشانه‌های یک متخصص زنان برجسته است.
• یک متخصص زنان خوب باید در مواقع ضروری قابل دسترس باشد و پس از درمان، امکان پیگیری وضعیت بیمار را فراهم کند. این امر به بیمار اطمینان می‌دهد که در صورت بروز هرگونه مشکل، می‌تواند به پزشک خود مراجعه کند.
• پزشکی که به‌طور مداوم با آخرین تحقیقات و روش‌های درمانی آشناست و از تکنولوژی‌های نوین استفاده می‌کند، قطعا خدمات بهتری ارائه می‌دهد و در تشخیص و درمان بیماری‌ها دقیق‌تر عمل خواهد کرد.

آدرس مطب دکتر سونیا کاظم زاده: تهران، خیابان جردن (آفریقا)، بالاتر از پمپ بنزین، جنب خیابان سعیدی، پلاک ۱۵۶

 

 

 

بیشتر بخوانید: تنگ کردن واژن

 

چگونه بهترین متخصص زنان در تهران را پیدا کنیم؟

یکی از روش‌های مؤثر برای یافتن بهترین متخصص زنان، استفاده از اینترنت و جستجو در سایت‌ها و پلتفرم‌های پزشکی است. نظرات و تجربیات بیماران دیگر را بخوانید و با مقایسه امتیازات و تخصص پزشکان، تصمیم‌ گیری کنید.

• توصیه‌های افراد معتمد و کسانی که تجربه مراجعه به پزشک زنان را دارند، می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. از دوستان، خانواده یا همکاران خود بپرسید که چه پزشکی را پیشنهاد می‌کنند و تجربه آن‌ها چگونه بوده است.
•  بیمارستان‌ها و کلینیک‌های معتبر معمولاً بهترین متخصصان را در تیم خود دارند. می‌توانید به این مراکز مراجعه کرده و از پزشکان آنجا مشاوره بگیرید.
• یک متخصص زنان خوب باید مهارت‌های ارتباطی قوی داشته باشد و با بیمار خود با احترام و همدلی رفتار کند. اولین ملاقات می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که آیا پزشک مناسبی را انتخاب کرده‌اید یا خیر. بنابراین شما باید به اولین ویزیت حضوری توجه ویژه داشته باشید.

بهترین متخصص زنان در تهران چه کسی است؟

دکتر سونیا کاظم زاده یکی از متخصصان برجسته زنان و زایمان در تهران است. ایشان با تجربه و تخصص بالایی که در زمینه‌های مختلف زنان و زایمان، از جمله درمان‌های ناباروری، جراحی‌های زنان، و مراقبت‌های دوران بارداری دارند، مورد توجه بسیاری از بیماران قرار گرفته‌اند. دکتر کاظم زاده با بهره‌گیری از دانش به‌روز و استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته، خدماتی با کیفیت بالا ارائه می‌دهند و به دلیل مهارت‌های ارتباطی قوی و توجه به نیازهای بیماران، یکی از انتخاب‌های برتر در میان متخصصان زنان در تهران محسوب می‌شوند. برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر و تعیین وقت ملاقات با دکتر سونیا کاظم زاده، می‌توانید با شماره موجود در وبسایت ایشان تماس حاصل نمایید.

 سوالات متداول

چگونه از بهترین متخصص زنان در تهران نوبت بگیرم؟

با شماره ۰۲۱۲۲۰۳۹۹۵۲ تماس بگیرید و از طریق راهنمایی منشی، نوبت خود را رزرو کنید. در این تماس می‌توانید زمان‌های موجود را بررسی کنید و بهترین زمان مناسب برای ویزیت را انتخاب نمایید. همچنین می‌توانید، به آدرس تهران، خیابان جردن (آفریقا)، بالاتر از پمپ بنزین، جنب خیابان سعیدی مراجعه کنید و به صورت حضوری نوبت خود را رزرو کنید. در مراجعه حضوری می‌توانید مستقیماً با پرسنل مطب در ارتباط باشید و در صورت نیاز، اطلاعات بیشتری درباره ویزیت و خدمات پزشک دریافت کنید.

بهترین متخصص زنان چه خدماتی ارائه می‌دهد؟

مراقبت‌های دوران بارداری، زایمان و مدیریت زایمان، درمان مشکلات قاعدگی، مدیریت بیماری‌های زنانه (مانند فیبروم، کیست)، مشاوره و درمان ناباروری، جراحی‌های زنان (از جمله جراحی‌های ترمیمی و زیبایی)، پاپ اسمیر و معاینات پیشگیرانه، مشاوره در زمینه بهداشت باروری و کنترل بارداری

نتیجه گیری

انتخاب بهترین متخصص زنان در تهران نیازمند توجه به چندین عامل کلیدی است که می‌تواند تأثیر زیادی بر کیفیت مراقبت‌های بهداشتی شما داشته باشد. اطمینان از داشتن تخصص و تجربه کافی در زمینه‌های مختلف زنان و زایمان از اهمیت زیادی برخوردار است. با توجه به این نکات، شما می‌توانید تصمیمی آگاهانه و مناسب برای انتخاب بهترین متخصص زنان در تهران بگیرید و از خدمات با کیفیت و تخصصی بهره‌مند شوید.

 

دلایل انجام لابیاپلاستی

 

لابیاپلاستی یک جراحی است که به منظور تغییر شکل یا اندازه لابیاهای بزرگ یعنی لب‌های داخلی واژن انجام می‌شود، در این عمل، جراح با برداشتن بخش‌هایی از لابیاها، آن‌ها را به شکلی متقارن‌تر و کوچک‌تر تغییر می‌دهد و این جراحی به‌ صورت سرپایی و با استفاده از بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام شود، لابیاپلاستی در عرض چند ساعت به پایان رسیده و دوره بهبودی آن چند هفته طول می‌کشد.

دلایل انجام لابیاپلاستی 

لابیاپلاستی به دو دلیل زیبایی و عملکردی قابل انجام است.

دلایل زیبایی

برخی از افراد به‌ دلیل احساس ناراحتی از ظاهر لابیاهای خود، تصمیم به انجام این جراحی می‌گیرند، بزرگی یا عدم تقارن لابیاها باعث احساس ناخوشایندی در هنگام پوشیدن لباس‌های تنگ یا در روابط جنسی می‌شود.

دلایل پزشکی

در برخی موارد، لابیاهای بزرگ یا غیرمتقارن منجر به درد یا ناراحتی در هنگام ورزش، فعالیت‌های روزمره یا روابط جنسی می‌شوند، همچنین برخی مشکلات بهداشتی مانند تحریک یا عفونت مکرر نیز نیاز به جراحی را افزایش می‌دهد.

لابیاپلاستی به بهبود اعتماد به نفس و راحتی افراد در فعالیت‌های مختلف کمک می‌کند.

کاندیدای مناسب عمل لابیاپلاستی

کسانی که به لابیاپلاستی نیاز دارند، افرادی هستند که از شکل یا اندازه لابیاهای خود ناراضی بوده و این وضعیت برای آن‌ها ایجاد مشکل می‌کند، این مشکلات شامل احساس ناراحتی در هنگام پوشیدن لباس‌های تنگ، فعالیت‌های ورزشی یا روابط جنسی است. همچنین افرادی که به دلایل پزشکی دچار عفونت‌های مکرر یا تحریک و ساییدگی ناشی از بزرگی لابیاها هستند، ممکن است این جراحی را انتخاب کنند. تصمیم به انجام لابیاپلاستی باید پس از مشاوره با پزشک متخصص گرفته شود تا از مناسب بودن آن برای شرایط فردی اطمینان حاصل شود.

اقدامات قبل از جراحی لابیاپلاستی

قبل از جراحی لابیاپلاستی، اقدامات زیر باید رعایت شوند:

• انتخاب جراح ماهر و مشاوره دقیق برای بررسی وضعیت پزشکی، نیازها و توقعات شما از عمل.

• انجام آزمایشات لازم مثل آزمایش خون و بررسی سلامت عمومی بدن.

• قطع مصرف داروهایی مانند مسکن‌ها، آسپرین یا داروهای رقیق‌کننده خون چند روز قبل از عمل

• اجتناب از استعمال دخانیات چند هفته قبل از جراحی

• رعایت بهداشت مناسب و شست‌وشوی ناحیه تناسلی طبق دستور پزشک برای کاهش احتمال عفونت.

روش عمل لابیاپلاستی

عمل لابیاپلاستی به صورت سرپایی و با استفاده از بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می‌شود. روش‌های مختلفی برای این جراحی وجود دارد، اما به طور کلی مراحل آن به شرح زیر است:

• ابتدا ناحیه تناسلی به‌ طور کامل تمیز و ضدعفونی می‌شود، سپس بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی برای کاهش درد و ناراحتی بیمار استفاده می‌شود.

• جراح بخش‌های اضافی یا بزرگ لابیاها را با استفاده از تکنیک‌های خاص برش می‌دهد و برش‌ها به‌گونه‌ای انجام می‌شوند که پس از بهبودی، کمترین اسکار و جای زخم باقی بماند.

• پس از برداشتن بافت اضافی، زخم‌ها با بخیه‌های قابل جذب بسته می‌شوند، این بخیه‌ها به‌طور طبیعی جذب بدن می‌شوند و نیازی به کشیدن آن‌ها نیست.

• عمل به‌ طور معمول چند ساعت طول می‌کشد و پس از عمل، بیمار به مدت کوتاهی تحت مراقبت قرار می‌گیرد و سپس می‌تواند به خانه بازگردد.

 

تکنیک های برش عمل لابیاپلاستی

تکنیک‌های مختلفی برای برش و شکل‌دهی به لابیاها وجود دارد. این تکنیک‌ها شامل موارد زیر هستند:

تکنیک برش کلاسیک

در این روش، برش‌ها به صورت مستقیم در طول لابیای داخلی یا خارجی ایجاد می‌شوند و سپس قسمت اضافی با استفاده از یک برش صاف حذف می‌شود، این روش ساده است و برای اصلاح لابیای بزرگ استفاده می‌شود ولی ممکن است باعث ایجاد اسکارهای خطی شود.

تکنیک Wedge Resection

در این روش، یک برش به شکل مثلثی (یعنی به شکل “Wedge” یا گوه) در قسمت میانه لابیای داخلی انجام می‌شود. این روش باعث حفظ شکل طبیعی لابیاها شده و اسکارها کمتر نمایان هستند.

تکنیک Trim

در این روش، قسمت اضافی از لابیای داخلی یا خارجی با برش‌های دقیق حذف می‌شود و این تکنیک مشابه برش کلاسیک است، اما در اینجا تنها بخش اضافی لابیای بزرگ نه لبه‌های طبیعی آن برش داده می‌شود.

لیزر

لیزر به طور معمول برای برش‌های دقیق‌تر و به حداقل رساندن خونریزی استفاده می‌شود، این روش در مقایسه با جراحی سنتی ممکن است درد و ناراحتی کمتری به همراه داشته باشد.

مزایای عمل لابیاپلاستی

• افزایش اعتماد به نفس
• کاهش درد و ناراحتی فیزیکی
• تقارن و ظاهر طبیعی‌تر
• افزایش راحتی در روابط جنسی
• نتایج دائمی
• نتایج سریع و بهبودی مناسب

نکات مراقبتی بعد از عمل لابیاپلاستی

• برای ۲ تا ۳ روز اول پس از جراحی، استراحت کنید و از انجام فعالیت‌های شدید مانند ورزش، دویدن یا بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.
• داروهایی که پزشک تجویز کرده مانند مسکن‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها را دقیقا مطابق دستور مصرف کنید، این داروها به کاهش درد و جلوگیری از عفونت کمک می‌کنند.
• تا حداقل ۶ هفته از رابطه جنسی خودداری کنید تا ناحیه جراحی به طور کامل بهبود یابد و احتمال آسیب به بخیه‌ها و یا عفونت کاهش یابد.
• از حمام‌های داغ، سونا و استخرهای عمومی برای مدت حداقل ۴-۶ هفته اجتناب کنید تا ناحیه جراحی خشک و تمیز بماند و از عفونت جلوگیری شود.
• ناحیه جراحی را با آب و صابون ملایم بشویید و از استفاده از ژل‌های معطر یا مواد شوینده قوی که ممکن است باعث تحریک شوند، خودداری کنید.
• در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول، از کمپرس سرد برای کاهش تورم و درد در ناحیه جراحی استفاده کنید، این کار باید به صورت دوره‌ای و برای ۱۵-۲۰ دقیقه انجام شود.
• از پوشیدن لباس‌های تنگ و فشرده خودداری کنید. لباس‌های گشاد و راحت بپوشید تا فشار کمتری به ناحیه جراحی وارد شود.
• رژیم غذایی سالم و غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی مصرف کنید تا روند بهبودی تسریع شود، مصرف میوه‌ها، سبزیجات و مواد مغذی برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده مفید است.

دوران نقاهت لابیاپلاستی

پس از لابیاپلاستی، احساس تورم، کبودی و ناراحتی در ناحیه تحت درمان طبیعی است و جراح دستورالعمل‌هایی دقیق بعد از عمل برای بهداشت، مدیریت درد و زمان برنامه‌ریزی قرار ملاقات‌های بعدی را ارائه می‌کند. بسیار مهم است که این دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید تا خطر عوارض را به حداقل برسانید.

اکثر بیماران می توانند فعالیت های منظم خود را در عرض یک یا دو هفته از سر بگیرند، اگرچه باید از ورزش شدید و فعالیت جنسی برای چند هفته اجتناب شود. ارتباط موثر با جراح در طول فرایند بهبودی و گزارش هر گونه نگرانی یا علائم غیرمنتظره به سرعت ضروری است.

نتایج نهایی لابیاپلاستی چند هفته تا چند ماه طول میکشد تا به طور کامل با کاهش تورم ظاهر شود.

روانپزشک کیست؟ درک این نقش حیاتی در مراقبت‌های بهداشتی

سلامت روان به طور فزاینده‌ای به عنوان یک معیار برجسته در پزشکی مطرح می‌شود و همین امر، شغل روانپزشک را برای کمک به افراد نیازمند به آن، بسیار حیاتی‌تر می‌کند. اما روانپزشک دقیقاً کیست و چگونه به افراد کمک می‌کند تا با بیماری روانی کنار بیایند و بر آن غلبه کنند؟ آنها چه نقشی در سیستم مراقبت‌های بهداشتی دارند و چه تفاوتی می‌توانند برای کسانی که به درمان نیاز دارند، ایجاد کنند؟

ما با دو روانپزشک شاغل صحبت کردیم تا درباره نقش‌های فوق‌العاده مهمی که ایفا می‌کنند بیشتر بدانیم. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد شرح وظایف روانپزشک، وظایف روزمره آنها و تفاوتی که می‌توانند در زندگی بیماران خود ایجاد کنند، به خواندن ادامه دهید.

روانپزشک چیست؟

اول، روانپزشکان دقیقاً چه کاری انجام می‌دهند؟

این متخصصان پزشکی با طیف وسیعی از بیماری‌ها سروکار دارند، به این معنی که وظایف روزانه آنها می‌تواند بسیار متفاوت باشد. اما وقتی از دکتر دانیل جی. جانسون ، عضو انجمن روانپزشکی آمریکا، خواستیم تا شرح وظایف یک روانپزشک را برای ما شرح دهد، او اینگونه پاسخ داد:

«روانپزشکان با استفاده از دارو، نورومدولاسیون و روان‌درمانی، اختلالات روانی، عاطفی و رفتاری را تشخیص، درمان و پیشگیری می‌کنند.»

ما برخی از اطلاعات اولیه را شرح داده‌ایم تا ایده بهتری از وظایف یک روانپزشک به شما ارائه دهیم.

بیماری‌های رایجی که توسط روانپزشکان درمان می‌شوند:

• بی‌خوابی
• اضطراب
• افسردگی
• اختلال دوقطبی
• اختلالات تجزیه‌ای
• روان‌گسیختگی
• اختلالات اعتیاد و سوء مصرف مواد

وظایف رایج روانپزشک:

• ارزیابی و تشخیص بیماران
• تجویز داروها
• انجام سایر روش‌های درمانی، مانند روان‌درمانی یا درمان با شوک الکتریکی
• مراقبت و ارزیابی مداوم بیمار
• > مدیریت دارو

دکتر متزگر توضیح می‌دهد: «روانپزشکان در محیط‌های بسیار متفاوتی و با متخصصان بسیار متفاوتی کار می‌کنند. آن‌ها می‌توانند با روانشناسان، پرستاران و مددکاران اجتماعی دارای مجوز همکاری کنند. ما بیماران را به عنوان مراجع می‌بینیم، یا بیماران می‌توانند مستقیماً و بدون نیاز به وقت قبلی، وقت ملاقات بگیرند.»

یک روز از زندگی یک روانپزشک

حالا که کمی در مورد کار روانپزشکان می‌دانید، بیایید نگاهی به روزهای کاری آنها بیندازیم.

دکتر متزگر می‌گوید: «چیزی به نام روز معمولی وجود ندارد. همانطور که می‌توانید تصور کنید، روزهای ما می‌توانند کاملاً غیرقابل پیش‌بینی باشند. بدیهی است که بسته به میزان شدت بیماری بیماران، این موضوع متفاوت است.» برای مثال، او توضیح می‌دهد که شغل روانپزشکی در بیمارستان، بیشتر از یک روانپزشک در مطب خصوصی، احتمال دارد که شامل بررسی مکرر علائم حاد باشد.

«همانطور که می‌توانید تصور کنید، روزهای ما می‌توانند کاملاً غیرقابل پیش‌بینی باشند.»

دکتر جانسون که در یک بیمارستان روانپزشکی خصوصی کار می‌کند، هم مراقبت‌های بستری و هم سرپایی ارائه می‌دهد. دکتر جانسون توضیح می‌دهد: «صبح‌ها، من مراقبت‌های بستری ارائه می‌دهم - معمولاً برای بیمارانی که قصد خودکشی دارند، اقدام به خودکشی کرده‌اند، یا به شدت افسرده، مانیک یا روان‌پریش هستند. من با تیم درمانی جلساتی دارم تا در مورد مراقبت از بیمار صحبت کنم و سپس هر بیمار را برای ارزیابی علائم فعلی، پیشرفت درمان، اثربخشی دارو یا عوارض جانبی و ایمنی ویزیت می‌کنم.» از آنجا که بیمارستان وابسته به یک مرکز پزشکی دانشگاهی است، بخشی از برنامه‌های روزانه دکتر جانسون بر تدریس متمرکز است. رزیدنت‌ها و دانشجویان پزشکی به عنوان بخشی از آموزش خود، او را در ویزیت‌های بیمارانش همراهی می‌کنند.

 

او توضیح می‌دهد: «بعد از ظهرها، بیماران سرپایی را برای مدیریت دارو و روان‌درمانی می‌بینم. اغلب، بیماران برای مدیریت دارو به روانپزشک و برای روان‌درمانی به روانشناس یا درمانگر دیگری مراجعه می‌کنند، اما برخی روانپزشکان هر دو را انجام می‌دهند. اکثر بیماران من برای مدیریت دارو ویزیت می‌شوند و اکثر آنها اختلالات خلقی دارند.»

مزایای روانپزشک بودن

در حوزه‌ای به گستردگی و تنوع پزشکی، تخصص‌های پزشکی زیادی برای انتخاب در طول  دوره پزشکی وجود دارد .

پس چرا باید یک نفر حرفه روانپزشکی را دنبال کند؟ برای شروع، رضایت از کمک به بیماران برای دستیابی به کیفیت زندگی بالاتر، جنبه بسیار ارزشمندی از این رشته است.

دکتر جانسون می‌گوید: «در روانپزشکی، همیشه نتایج ملموسی مانند سایر تخصص‌ها وجود ندارد، اما نتایج ناملموس زیبا هستند.»

«در روانپزشکی، همیشه نتایج ملموسی مانند سایر تخصص‌ها وجود ندارد، اما نتایج ناملموس زیبا هستند.»

دکتر جانسون می‌گوید: «فردی که اضطراب دارد، حالا می‌تواند در اتاقی پر از آدم سخنرانی کند. فردی که افسردگی دارد دیگر سر کار غیبت نمی‌کند و ترفیع گرفته است. فردی که شیدایی داشته به دانشگاه برگشته است. فردی که اعتیاد داشته، هوشیار مانده است. فردی که روان‌پریشی داشته، آپارتمان خودش را دارد. فردی که اقدام به خودکشی کرده، دلیلی برای زندگی پیدا کرده است.»

نتایج در روانپزشکی ممکن است به اندازه سایر تخصص‌ها سیاه و سفید نباشد. برای مثال، یک متخصص قلب ممکن است موفقیت را در قالب بازگشت فشار خون بیمار به سطوح طبیعی ببیند. اما در روانپزشکی، موفقیت خود را در طیف وسیعی از نتایج غیرقابل اندازه‌گیری نشان می‌دهد.

دکتر متزگر می‌گوید: «من از اینکه بخشی از سفر کسی به سوی سلامت روان هستم، سپاسگزارم. به عنوان یک روانپزشک، شما با درمان این علائم تأثیر فوق‌العاده‌ای دارید، به طوری که فرد نه تنها احساس بهتری می‌کند، بلکه شاهد بهبود در روابط، شغل و سایر فعالیت‌های زندگی او نیز هستید. دیدن اینکه آنها دوباره شادی خود را به دست می‌آورند، یک هدیه است.»

 

فراتر از رضایت حاصل از کمک به بیماران برای غلبه بر چالش‌های شخصی خود، کار در روانپزشکی طیف گسترده‌ای از فرصت‌ها را برای کار در انواع مختلف محیط‌های درمانی ارائه می‌دهد. این پزشکان ممکن است در بیمارستان‌های روانپزشکی، زندان‌ها، برنامه‌های ترک اعتیاد و مراکز سرپایی مانند مطب‌های خصوصی کار کنند. همچنین چندین حوزه وجود دارد که روانپزشکان می‌توانند در آنها تخصص داشته باشند .

زیرشاخه‌های روانپزشکی:

• روانپزشکی اعتیاد
• روانپزشکی اداری
• روانپزشکی کودک و نوجوان
• مشاوره/روانپزشکی رابط
• روانپزشکی اورژانس
• روانپزشکی قانونی
• روانپزشکی سالمندان
• روانپزشکی عقب ماندگی ذهنی
• روانپزشکی نظامی
• داروی درد
• تحقیقات روانپزشکی
• پزشکی روان‌تنی

دکتر متزگر می‌گوید: «من قطعاً شغل روانپزشکی را توصیه می‌کنم. این شغلی است که فرصت‌های متنوعی را ارائه می‌دهد.»

به عنوان یک روانپزشک زندگی خود را تغییر دهید

خب، روانپزشک کیست؟ آنها پزشکانی هستند که به بیماران کمک می‌کنند تا بر بیماری‌های روانی ناتوان‌کننده غلبه کنند. آنها کسانی هستند که موانع را از سر راه برمی‌دارند و به مردم کمک می‌کنند تا کیفیت زندگی بهتری پیدا کنند. آنها کسانی هستند که انگ بیماری روانی را از بین می‌برند و به یکی از بزرگترین نیازهای بهداشتی در ایالات متحده خدمت می‌کنند.

حالا که درک بهتری از شرح وظایف روانپزشک و نقش مهمی که این پزشکان در سیستم مراقبت‌های بهداشتی ایفا می‌کنند، دارید، آیا می‌توانید خودتان را در حال دنبال کردن این تخصص تصور کنید؟ اگر احساس می‌کنید که برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد فراخوانده شده‌اید ، وقت آن است که مراحل بعدی خود را ترسیم کنید.

*این مقاله در ابتدا در سال ۲۰۱۸ منتشر شد. از آن زمان تاکنون به‌روزرسانی شده است تا اطلاعات مربوط به سال ۲۰۲۲ را نیز شامل شود.

 

درد بعد از جراحی لابیاپلاستی چقدر طول می‌کشد؟

درد بعد از جراحی لابیاپلاستی چقدر طول می‌کشد؟

از آنجایی که هر فرد متفاوت است، مدت زمان درد پس از عمل لابیاپلاستی از بیماری به بیمار دیگر متفاوت است. به طور معمول، ناراحتی اولیه حدود یک هفته طول می‌کشد و به تدریج تا زمانی که از بین برود، برطرف می‌شود. تورم و کبودی باقی مانده ممکن است هنوز هم در ایجاد درد و ناراحتی نقش داشته باشد. می‌توانید با رعایت تمام دستورالعمل‌های ارائه شده و ادامه مصرف دارو در صورت لزوم، این عوارض جانبی را مدیریت کنید.

با ادامه روند بهبودی محل جراحی در طول چهار تا شش هفته آینده، درد شما باید کاملاً فروکش کند. پس از این دوره، از دکتر دوگال بپرسید که چه زمانی می‌توانید ورزش و رابطه جنسی را بدون به خطر انداختن راحتی خود یا ایجاد درد در اطراف ناحیه واژن از سر بگیرید.

برای مدیریت درد و ناراحتی بعد از لابیاپلاستی چه کاری می‌توانید انجام دهید؟

در دوران نقاهت پس از لابیاپلاستی ، این مراحل را انجام دهید تا زودتر احساس بهبودی کنید.

• داروهای تجویزی و بدون نسخه را طبق دستور مصرف کنید.
• برش‌های خود را تمیز نگه دارید و مراقب علائم عفونت باشید.
• حداقل سه بار در روز کیسه یخ روی محل جراحی قرار دهید. سرما گردش خون را محدود می‌کند که می‌تواند درد را بی‌حس کند.

ما برنامه‌ای برای ویزیت‌های بعدی ارائه خواهیم داد که طی آن دکتر فروغی فر برش‌های شما را بررسی می‌کند، پیشرفت شما را ارزیابی می‌کند و به شما کمک می‌کند تا از عفونت و سایر عوارض بعد از جراحی جلوگیری کنید.

خطرات و عوارض جراحی لابیاپلاستی چیست؟

مانند هر جراحی دیگری، لابیاپلاستی خطراتی مانند خونریزی بیش از حد، عفونت، بهبود آهسته زخم و از دست دادن حساسیت را به همراه دارد.

اگرچه انجام لابیاپلاستی توسط یک جراح پلاستیک دارای مجوز، احتمال بروز این مشکلات را کاهش می‌دهد، اما همچنان باید در مورد آنها اطلاعات کسب کنید تا تصمیم بگیرید که آیا این روش برای شما ایده‌آل است یا خیر.

.

 

دوره نقاهت لابیاپلاستی چقدر طول می‌کشد؟

اگرچه بهبودی جراحی برای هر کسی متفاوت است، اما اکثر افراد می‌توانند یک تا دو روز پس از لابیاپلاستی فعالیت‌های سبک خود را از سر بگیرند و ظرف یک هفته به محل کار خود بازگردند. با این حال، ممکن است چهار تا شش هفته طول بکشد تا دکتر فروغی فر به شما اجازه دهد فعالیت‌های شدیدتری مانند ورزش‌های پربرخورد و رابطه جنسی را از سر بگیرید. برای برخی از بیماران، تورم جزئی ممکن است تا شش ماه باقی بماند.

دکتر فروغی فر پس از ارزیابی روند بهبودی شما در طول ویزیت‌های بعدی، می‌تواند پیشنهادهای دقیقی در مورد زمان بازگشت به برنامه روزانه‌تان بدون به خطر انداختن سلامت شما ارائه دهد.

لابیاپلاستی تحت بی‌حسی موضعی

 

برای زنانی که لابیاهای کوچک بیش از حد بلند یا لابیاهای کوچک ناهموار دارند، می‌توان یک لابیاپلاستی ساده را در اتاق عمل مطب ما انجام داد. این ناحیه با بی‌حسی موضعی طولانی‌اثر به نام مارکائین (بوپیواکائین) بی‌حس می‌شود. این تزریق همچنین پس از جراحی کمک می‌کند و حدود ۶ تا ۸ ساعت هیچ ناراحتی وجود ندارد. داروهای مسکن برای مصرف در خانه تجویز می‌شود و برای راحتی بیشتر می‌توان روی ناحیه مورد نظر یخ گذاشت. اکثر زنانی که ما می‌بینیم به دلیل صرفه‌جویی در هزینه‌ها، لابیاپلاستی را در مطب انتخاب می‌کنند، زیرا هیچ هزینه‌ای برای بیهوشی یا استفاده از اتاق عمل، مانند آنچه در بیمارستان یا مرکز جراحی وجود دارد، دریافت نمی‌شود. علاوه بر این، محیط مطب، محرمانه‌ترین و خصوصی‌ترین مکان برای انجام لابیاپلاستی است.

 

لابیاپلاستی تحت بیهوشی عمومی

برای زنانی که در طول عمل جراحی لابیاپلاستی، سایر نواحی بدن را نیز تحت نظر دارند، جراحی در اتاق عمل بیمارستان یا مرکز جراحی انجام می‌شود. زنان اغلب علاوه بر لابیاپلاستی، تحت عمل جراحی زیبایی مادرانه با ترکیبی از روش‌های جراحی روی سینه یا بدن قرار می‌گیرند. این روش‌ها می‌تواند شامل بزرگ کردن سینه، لیفت سینه، کوچک کردن سینه، لیپوساکشن یا جراحی زیبایی شکم باشد. 

 

لیپوساکشن کوه مونس

اگر لیپوساکشن انجام شود، ناحیه برجستگی شرمگاهی (مونس پوبیس) می‌تواند در زنانی که در این ناحیه بیش از حد پری دارند، لیپوساکشن شود. برای زنانی که به بالشتک اضافی در برجستگی شرمگاهی نیاز دارند، می‌توان همزمان با لابیاپلاستی، پیوند چربی (انتقال چربی) انجام داد. همچنین می‌توان انتقال چربی را در لابیا ماژور در زنانی که خواهان پری بیشتر و شلی کمتر پوست در این ناحیه هستند، انجام داد. 

 

کوچک کردن لابیا ماژور

کوچک کردن لابیا ماژور همچنین می‌تواند برای سفت کردن لب‌های خارجی واژن با جراحی انجام شود. جای زخم به طور نامحسوس در شیار بین لابیا ماژور و مینور پنهان می‌شود. 

ملاحظات بیهوشی در طول هیسترکتومی چیست؟

ملاحظات بیهوشی در طول هیسترکتومی چیست؟

بیهوشی و آرام‌بخشی که برای راحتی و بدون درد بودن شما در طول جراحی دریافت خواهید کرد، به نوع هیسترکتومی که انجام می‌دهید، واکنش‌های قبلی شما به بیهوشی، و ترجیحات شما و ترجیحات جراح، و عوامل دیگر بستگی دارد. می‌توانید قبل از جراحی در مورد این گزینه‌ها با متخصص بیهوشی خود صحبت کنید.

• بیهوشی عمومی تقریباً برای همه هیسترکتومی‌های لاپاراسکوپی استفاده می‌شود و اغلب برای هیسترکتومی‌های شکمی و واژینال نیز به کار می‌رود. بیهوشی عمومی شما را بیهوش می‌کند. همچنین تنفس شما را مختل می‌کند، بنابراین ممکن است از لوله تنفسی، دستگاه تنفس مصنوعی و داروی بیهوشی استنشاقی استفاده شود.
• بی‌حسی نوروآکسیال به شکل بلوک نخاعی یا اپیدورال، گزینه‌ای برای برخی از هیسترکتومی‌های واژینال و شکمی است. این بی‌حسی منطقه‌ای، بدن شما را از شکم تا انگشتان پا بی‌حس می‌کند. در صورت نیاز، برای راحتی بیمار، می‌توان از آرام‌بخش، از جمله آرام‌بخشی عمیق، استفاده کرد تا در طول جراحی بی‌هوش بمانید. داروی بی‌حسی از طریق یک سوزن (برای بلوک نخاعی) یا از طریق یک سوزن و کاتتر (برای اپیدورال) در قسمت تحتانی کمر شما تجویز می‌شود.

استفاده از بلوک نخاعی یا اپیدورال امکان بهبودی سریع‌تری را نسبت به بیهوشی عمومی فراهم می‌کند. همچنین شواهدی وجود دارد که بی‌حسی نوروآگزیال را با کاهش بروز درد مزمن مرتبط می‌داند. با این حال، هنوز به طور قطعی مشخص نشده است که این پیامدها تا چه حد ممکن است بیشتر به روش هیسترکتومی مورد استفاده و نه به انتخاب بیهوشی مرتبط باشند.

چگونه می‌توانم درد بعد از عمل جراحی را مدیریت کنم؟

برای مدیریت هرگونه دردی که ممکن است بعد از جراحی احساس کنید، می‌توان قبل، حین و بعد از جراحی اقداماتی انجام داد. مشاوره با متخصص بیهوشی برای جراحی شما می‌تواند مفید باشد. در اینجا چند گزینه برای مدیریت درد آورده شده است:

• داروهای قبل از عمل. بسیاری از پزشکان برای کمک به درد بعد از عمل، داروهایی مانند استامینوفن را قبل یا در حین عمل تجویز می‌کنند.
• مشاوره قبل از عمل. از آنجا که درد می‌تواند یک مؤلفه روانشناختی داشته باشد، ممکن است بخواهید ارزیابی روانشناختی قبل از جراحی را در نظر بگیرید. گاهی اوقات این نوع ارزیابی توسط شرکت بیمه یا مطب جراح الزامی است. اگر الزامی نیست اما احساس می‌کنید که از آن بهره‌مند می‌شوید، از مطب جراح خود در مورد این گزینه سوال کنید.
• گسترش اپیدورال . اگر در طول جراحی از بلوک عصبی اپیدورال استفاده شود، می‌توان از آن برای تسکین درد پس از عمل استفاده کرد و دوز آن را از طریق کاتتر تنظیم کرد.
• داروهای بعد از عمل. گزینه‌های غیر اپیوئیدی - که باید در اولویت قرار گیرند - شامل داروهای غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و استروئید دگزامتازون هستند.
• بلوک‌های عصبی پس از عمل. هنوز شواهدی در مورد اثربخشی چندین بلوک عصبی پس از عمل، از جمله بلوک‌های عضله راست‌کننده ستون فقرات، عضله مربع کمری و بلوک‌های عضله عرضی شکم (TAP) در حال جمع‌آوری است. یافته‌های اخیر نشان می‌دهد که مزایای TAP ممکن است به هیسترکتومی شکمی محدود شود، اما اگر سایر داروها مؤثر نباشند، این بلوک‌های عصبی می‌توانند گزینه خوبی برای امتحان کردن قبل از مصرف مواد افیونی باشند.
• اپیوئیدها برای دردهای ناگهانی. اپیوئیدها باید به مقدار کم مصرف شوند - در درجه اول زمانی که گزینه‌های دیگر درد شما را تسکین نمی‌دهند. اگر شرایط سلامتی موجود یا تداخلات دارویی مانع از استفاده از سایر داروها یا روش‌های تسکین درد شود، اپیوئیدها همچنین ممکن است بهترین گزینه باشند.

متخصصان بیهوشی که در مدیریت درد تخصص دارند، می‌توانند قبل و بعد از عمل جراحی با شما همکاری کنند تا برنامه‌ای متناسب با شرایط، سابقه شخصی و ترجیحات شما تهیه کنند. آنها پس از جراحی با شما مشورت خواهند کرد تا مشخص کنند چه چیزی مؤثر است و چه چیزی مؤثر نیست و درمان مدیریت درد شما را بر اساس میزان دردی که تجربه می‌کنید تنظیم خواهند کرد.

بعد از هیسترکتومی چه انتظاری می‌توانم داشته باشم؟

طبق گفته دفتر سلامت زنان، از سرگیری فعالیت‌های عادی پس از عمل واژینال، لاپاروسکوپی یا رباتیک می‌تواند پس از سه تا چهار هفته انجام شود. برای جراحی شکم، زمان بهبودی می‌تواند تا چهار تا شش هفته طول بکشد.

دفتر سلامت زنان، تغییرات دیگری را که ممکن است پس از هیسترکتومی تجربه کنید، ذکر می‌کند:

• کیفیت زندگی بهتر. دیگر علائمی مانند خونریزی و درد که منجر به نیاز به انجام این عمل شد را تجربه نخواهید کرد.
• علائم یائسگی. دیگر پریود نخواهید شد. اگر تخمدان‌های شما در طول هیسترکتومی برداشته شده باشند، ممکن است علائم یائسگی دیگری مانند گرگرفتگی نیز داشته باشید. (اگر تخمدان‌ها برداشته نشده باشند، ممکن است به تولید هورمون‌هایی ادامه دهند که شروع سایر علائم یائسگی را به تأخیر می‌اندازد.)
• تغییرات در زندگی جنسی شما. برخی از افراد پس از هیسترکتومی، به خصوص اگر تخمدان‌ها برداشته شده باشند، خشکی واژن یا کاهش میل جنسی را تجربه می‌کنند. با این حال، بسیاری از افراد به دلیل تسکین درد یا خونریزی شدید واژن، زندگی جنسی بهتری را گزارش می‌دهند.
• افزایش خطر ابتلا به سایر مشکلات سلامتی. برداشتن هر دو تخمدان می‌تواند شما را در معرض خطر بیشتری برای از دست دادن استخوان، بیماری قلبی و بی‌اختیاری ادرار (نشت ادرار) قرار دهد. در مورد چگونگی پیشگیری از این مشکلات با پزشک خود صحبت کنید.

انواع واژینیت

 

گاهی اوقات، اوضاع در «آن پایین» خوب به نظر نمی‌رسد. یکی از دلایل رایج، واژینیت است. این بدان معناست که واژن (کانال زایمان) شما ملتهب است. ممکن است متورم، خارش‌دار یا دردناک باشد. حتی ممکن است بوی عجیبی داشته باشد یا ترشحات غیرمعمول (مایع) داشته باشد. اگر فرج (قسمت بیرونی دستگاه تناسلی شما، شامل لابیا و کلیتوریس) نیز تحت تأثیر قرار گیرد، به آن ولوواژینیت گفته می‌شود.

انواع مختلفی از واژینیت وجود دارد و می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. ممکن است عفونت ناشی از باکتری، مخمر یا ویروس باشد. یا مواد شیمیایی موجود در صابون‌ها، اسپری‌ها یا حتی لباس‌ها می‌توانند پوست ظریف واژن را تحریک کنند. همچنین می‌تواند ناشی از خشکی واژن ناشی از عدم تعادل هورمونی باشد.

 

 

با این حال، همیشه فهمیدن اینکه چه اتفاقی دارد می‌افتد آسان نیست. احتمالاً برای حل مشکل و انتخاب درمان مناسب به کمک پزشک خود نیاز خواهید داشت.

انواع واژینیت

انواع مختلفی از واژینیت وجود دارد. شایع‌ترین انواع آن عبارتند از:

واژینوز باکتریایی (BV). یک واژن سالم دارای تعادلی از انواع مختلف باکتری‌ها، مخمرها و سایر میکروب‌ها است. اما گاهی اوقات، این تعادل به هم می‌خورد و یک میکروب بیش از حد رشد می‌کند. BV زمانی اتفاق می‌افتد که تعداد زیادی از یک باکتری، معمولاً  باکتری گاردنرلا واژینالیس  ، وجود داشته باشد . این بیماری می‌تواند باعث ترشح سفید مایل به خاکستری با بوی تند ماهی شود.

 

عفونت  کاندیدا یا "مخمر". مخمر کاندیدانوعی قارچ است. مقادیر کمی از این قارچ در دهان، دستگاه گوارش و واژن شما زندگی می‌کند. این کاملاً طبیعی و سالم است. اما مقدار زیاد آن می‌تواند باعث خارش و ترشحاتی شود که شبیه پنیر دلمه‌ای به نظر می‌رسند و احساس می‌شوند.

کلامیدیا. این شایع‌ترین عفونت مقاربتی (STI) است، به خصوص در بین افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله که شرکای جنسی متعددی دارند.

تریکومونیازیس. این عفونت ناشی از انگلی است که در طول رابطه جنسی پخش می‌شود. باعث ترشح زرد، سبز و کف‌آلود می‌شود. این عفونت خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی را افزایش می‌دهد.

• واژینیت ویروسی التهابی است که توسط ویروسی مانند ویروس هرپس سیمپلکس یا ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد می‌شود. هر دو از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شوند. آنها می‌توانند باعث زخم‌های دردناک یا زگیل شوند.
• واژینیت غیرعفونی زمانی است که چیزی واژن شما را تحریک می‌کند. این اغلب توسط مواد شیمیایی موجود در صابون‌ها، دوش واژینال و سایر محصولات بهداشتی ایجاد می‌شود. ممکن است به این محصولات حساسیت داشته باشید یا واژن شما حساس باشد.
• آتروفی واژن زمانی رخ می‌دهد که سطح استروژن شما پایین باشد. این حالت معمولاً پس از یائسگی یا برداشتن تخمدان‌ها با جراحی اتفاق می‌افتد. تغییرات هورمونی می‌تواند واژن را خشک، نازک و به راحتی تحریک‌پذیر کند.

 

حتی برای یک پزشک باتجربه هم تشخیص تفاوت بین این دو می‌تواند دشوار باشد. بسیاری از انواع واژینیت علائم مشابهی دارند و ممکن است همزمان بیش از یک نوع داشته باشید. در همین حال، برخی ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکنند.

واژینیت در مقابل واژینوز

واژینیت عفونت یا التهاب واژن است. این بیماری می‌تواند به دلایل زیادی ایجاد شود. شایع‌ترین علت آن واژینوز باکتریایی است. این زمانی است که مقدار زیادی از یک باکتری خاص در واژن رشد می‌کند.

واژینیت در دوران بارداری

وقتی باردار هستید، سطح هورمون‌های شما تغییر می‌کند. این می‌تواند منجر به عفونت‌های قارچی، واژینوز باکتریایی و سایر اشکال واژینیت شود.

مراقبت از واژینیت در دوران بارداری بسیار مهم است. زیرا می‌تواند برای نوزاد شما مشکلات سلامتی ایجاد کند. به عنوان مثال، نوزادانی که مادرانشان در دوران بارداری به واژینوز باکتریایی مبتلا بوده‌اند ، در معرض خطر بیشتری برای تولد زودرس و وزن کم هستند.

عفونت قارچی در مقابل واژینوز باکتریایی

برای افرادی که هنوز یائسگی را تجربه نکرده‌اند، این دو نوع شایع‌ترین انواع واژینیت هستند. اما تشخیص آنها از یکدیگر می‌تواند دشوار باشد.

 

عفونت‌های قارچی، رشد بیش از حد مخمری است که معمولاً در بدن شما وجود دارد. واژینوز باکتریایی (BV) زمانی اتفاق می‌افتد که تعادل باکتری‌ها به هم می‌خورد. در هر دو حالت، ممکن است متوجه ترشحات سفید یا خاکستری شوید.

چگونه می‌توانید آنها را از هم تشخیص دهید؟ اگر بوی ماهی می‌دهد، حدس بهتری وجود دارد که واژینوز باکتریایی باشد. اگر ترشحات شما شبیه پنیر کاتیج باشد، ممکن است عفونت قارچی عامل آن باشد. عفونت قارچی نیز احتمالاً باعث خارش و سوزش می‌شود، اگرچه واژینوز باکتریایی نیز ممکن است باعث خارش شود.

داشتن هر دو به طور همزمان امکان‌پذیر است.

چه چیزی باعث واژینیت می‌شود؟

واژینیت می‌تواند ناشی از عدم تعادل میکروبی، بیماری‌های مقاربتی، مواد شیمیایی یا عدم تعادل هورمونی باشد.

عدم تعادل میکروبی

یک واژن سالم دارای باکتری‌ها و میکروب‌های خاصی است. معمولاً انواع مختلفی از میکروب‌ها وجود دارند و همه آنها در تعادل با هم زندگی می‌کنند. ممکن است این را به عنوان میکروبیوم یا فلور واژن خود بشنوید.

اما برخی چیزها می‌توانند این تعادل را به هم بزنند. وقتی این اتفاق می‌افتد، یک میکروب می‌تواند بیش از حد رشد کند، یا یک میکروب ناخواسته می‌تواند جای خود را بگیرد و باعث عفونت شود. این می‌تواند منجر به واژینیت شود.

• مرتبط:چگونه در صورت ابتلا به HIV پزشک مناسب را پیدا کنیم؟

عدم تعادل میکروبی می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

آنتی‌بیوتیک‌ها.  داروهای ضدمیکروبی، از جمله آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهایی هستند که میکروب‌ها را از بین می‌برند. آنتی‌بیوتیک‌ها میکروب‌های مضر را از بین می‌برند، اما می‌توانند میکروب‌های مفید را نیز از بین ببرند. وقتی برای عفونت ادراری یا سایر بیماری‌ها آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنید، می‌توانند میکروب‌های مفید موجود در واژن شما را از بین ببرند. این امر فضای بیشتری برای رشد سایر میکروب‌ها ایجاد می‌کند.

دیابت.  این بیماری می‌تواند باعث ایجاد قند بیش از حد در ادرار و واژن شما شود. قند اضافی بر انواع میکروب‌هایی که می‌توانند در آنجا رشد کنند تأثیر می‌گذارد.

داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی یا داروهای بیولوژیک.  این داروها برخی از بیماری‌های خودایمنی را درمان می‌کنند. آن‌ها می‌توانند خطر ابتلا به عفونت‌های قارچی را افزایش دهند.

عدم تعادل‌هایی مانند BV از طریق رابطه جنسی منتقل نمی‌شوند. اما در بین افرادی که مرتباً رابطه جنسی دارند، شایع‌تر است. BV همچنین در بین افرادی که بیش از یک شریک جنسی دارند، دوش واژینال می‌گیرند یا سیگار می‌کشند، شایع‌تر است.

بیماری‌های مقاربتی

بسیاری از انواع واژینیت ناشی از بیماری‌های مقاربتی هستند. این‌ها عفونت‌هایی هستند که از طریق رابطه جنسی، از جمله رابطه جنسی مقعدی و دهانی، گسترش می‌یابند. کاندوم، محافظ دهان و دندان و سایر روش‌های محافظتی می‌توانند به جلوگیری از برخی (اما نه همه) بیماری‌های مقاربتی کمک کنند .

این عفونت‌ها ممکن است علائمی ایجاد کنند یا نکنند. بنابراین اگر مرتباً رابطه جنسی دارید (به خصوص اگر چندین شریک جنسی دارید)، باید در مورد آزمایش آنها در معاینه سالانه خود با پزشک خود صحبت کنید.

اگر درمان نشود، برخی از این موارد می‌توانند به طور دائمی به اندام‌های تولید مثل شما آسیب برسانند یا مشکلات سلامتی دیگری ایجاد کنند. همچنین می‌توانید آنها را به شریک زندگی خود منتقل کنید.

مواد شیمیایی

همه واژینیت‌ها ناشی از عدم تعادل یا عفونت نیستند. گاهی اوقات، این بیماری ناشی از واکنش‌های آلرژیک یا سوزش ناشی از مواد شیمیایی موجود در محصولات بهداشتی است. پوست واژن بسیار ظریف است، بنابراین می‌تواند حساس‌تر از سایر قسمت‌های بدن باشد.

التهاب می‌تواند توسط محصولاتی مانند موارد زیر ایجاد شود:

• مواد شوینده
• لوسیون‌ها
• محصولات بدون نسخه برای رفع بو یا خارش
• دستمال مرطوب
• دوش‌ها
• نرم‌کننده‌های پارچه
• صابون‌های معطر
• روان کننده ها
• اسپرم‌کش‌ها
• اسپری‌های واژینال

اگر فکر می‌کنید چیزی واژن شما را تحریک می‌کند، استفاده از آن را متوقف کنید.

عدم تعادل هورمونی

کمبود هورمون‌ها، به ویژه استروژن، می‌تواند باعث خشکی واژن شود. این امر بر تعادل میکروب‌های واژن تأثیر می‌گذارد. به این بیماری واژینیت آتروفیک، آتروفی ولوواژینال یا سندرم ادراری تناسلی یائسگی گفته می‌شود .

این می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که:

• تو بارداری.
• شما اخیراً زایمان کرده‌اید.
• شما در حال شیردهی هستید.
• شما در حال گذراندن دوران یائسگی هستید.
• رحم یا تخمدان‌هایتان را برداشته‌اید.
• شما داروهای خاصی را برای سرطان سینه یا آندومتریوز مصرف می‌کنید.

عوامل خطر

برخی موارد می‌توانند احتمال ابتلا به واژینیت را افزایش دهند. این موارد عبارتند از:

• آنتی‌بیوتیک‌ها یا استروئیدها
• قرص‌های ضدبارداری که استروژن زیادی دارند
• اسپرم‌کش‌ها
• دستگاه‌های داخل رحمی
• بیماری‌های مقاربتی
• بارداری
• دیابت کنترل نشده
• مشکلات ایمنی
• مشکلات تیروئید یا غدد درون ریز
• محصولات بهداشتی مانند صابون‌های معطر یا اسپری‌های واژن
• دوش‌ها
• لباس‌های خیس یا تنگ

آیا HPV می‌تواند باعث سرطان شود؟

 

بله، HPV و سرطان با هم مرتبط هستند. برخی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌توانند منجر به سرطان شوند. اما ابتلا به HPV به این معنی نیست که قطعاً به سرطان مبتلا خواهید شد.

HPV یک عفونت مقاربتی بسیار شایع است - تقریباً هر کسی که رابطه جنسی داشته باشد در مقطعی از زندگی خود به HPV مبتلا می‌شود. اغلب اوقات، HPV ظرف ۲ سال خود به خود از بین می‌رود و مشکلات جدی ایجاد نمی‌کند. اما گاهی اوقات HPV می‌تواند منجر به موارد زیر شود:

• سرطان مقعد (سرطان مقعد )

• سرطان دهانه رحم

• سرطان اوروفارنکس (سرطان دهان یا گلو)

• سرطان آلت تناسلی (سرطان آلت تناسلی )

• سرطان واژن (سرطان واژن )

• سرطان فرج (سرطان فرج )

راه‌هایی برای کاهش احتمال ابتلا به انواع سرطان‌زای HPV وجود دارد. دریافت واکسن HPV و رعایت رابطه جنسی ایمن‌تر (استفاده از کاندوم و محافظ دهانی در هر بار رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی) می‌تواند به پیشگیری از این نوع سرطان کمک کند. .

چگونه HPV به سرطان تبدیل می‌شود؟

بیش از ۲۰۰ نوع HPV وجود دارد و بسیاری از آنها کاملاً بی‌ضرر هستند و خود به خود از بین می‌روند. اما ۱۳ نوع HPV می‌توانند منجر به سرطان دهانه رحم شوند و ۱ نوع از این انواع نیز می‌تواند منجر به سرطان گلو، مقعد، فرج، واژن و آلت تناسلی شود. انواع HPV که می‌توانند باعث سرطان شوند، HPV پرخطر نامیده می‌شوند. (انواع دیگر HPV می‌توانند باعث زگیل شوند، مانند زگیل تناسلی . این انواع HPV کم‌خطر نامیده می‌شوند و منجر به سرطان نمی‌شوند.)

بیشتر افراد مبتلا به HPV از ابتلای خود به آن بی‌اطلاع هستند، زیرا معمولاً هیچ علامتی ندارد.

اغلب اوقات، سیستم ایمنی بدن شما به طور طبیعی عفونت HPV را ظرف ۲ سال از بدن شما پاک می‌کند. اما گاهی اوقات سیستم ایمنی بدن شما نمی‌تواند با HPV پرخطر مبارزه کند و عفونت در بدن شما باقی می‌ماند.

وقتی HPV پرخطر از بین نرود، می‌تواند سلول‌های دهانه رحم، دهان و گلو، مقعد، آلت تناسلی مردانه، فرج یا واژن را آلوده کند. عفونت‌های HPV سلول‌های طبیعی را به سلول‌های غیرطبیعی تبدیل می‌کنند - که سلول‌های پیش‌سرطانی نامیده می‌شوند. اگر این سلول‌های پیش‌سرطانی را از بین نبرید، می‌توانند به رشد خود ادامه دهند و به سرطان تبدیل شوند. دو نوع شایع سرطان ناشی از HPV، سرطان دهانه رحم و سرطان دهان هستند. انواع دیگر سرطان‌های مرتبط با HPV بسیار کمتر رایج هستند.

آیا من در معرض خطر ابتلا به سرطان‌های مرتبط با HPV هستم؟

HPV یک عفونت مقاربتی بسیار شایع است - به راحتی در طول فعالیت جنسی از یک نفر به نفر دیگر منتقل می‌شود. بنابراین هر کسی که تا به حال با شخص دیگری تماس جنسی داشته باشد (مانند تقریباً کل جمعیت بزرگسال) در معرض خطر ابتلا به HPV و سرطان‌های مرتبط با HPV است.

شما می‌توانید زمانی که فرج ، واژن ، دهانه رحم ، آلت تناسلی ، مقعد یا دهان شما با اندام تناسلی شخص دیگری تماس پیدا می‌کند - معمولاً در طول رابطه جنسی - به HPV مبتلا شوید. HPV از طریق تماس پوست به پوست منتقل می‌شود. این بدان معناست که حتی اگر هیچ کس ارضا نشود و حتی اگر آلت تناسلی وارد واژن/مقعد/دهان نشود، می‌تواند منتقل شود.

ابتلا به HPV به این معنی نیست که شما به سرطان مبتلا خواهید شد. اکثر عفونت‌های HPV به خودی خود از بین می‌روند و هیچ آسیبی ایجاد نمی‌کنند. اما هنوز هم ایده خوبی است که با انجام اقداماتی برای پیشگیری از HPV، تا حد امکان از سلامت خود محافظت کنید.

عوارض جانبی جراحی لابیاپلاستی چیست؟

عوارض جانبی جراحی چیست؟

احتمالاً با اصطلاح «عوارض جانبی» در رابطه با داروها آشنا هستید. در حالی که اکثر مردم با داروها ارتباط منفی دارند، عوارض جانبی ذاتاً مضر یا خطرناک نیستند. عوارض جانبی عموماً نامطلوب هستند، اگرچه گاهی اوقات خنثی، اما اثرات یک دارو یا درمان پزشکی هستند. آنها می‌توانند به دلیل یک بیماری قبلی یا در واکنش به مصرف داروی دیگر ایجاد شوند. 

عوارض جانبی جراحی صرفاً نشانه‌هایی هستند که نشان می‌دهند بدن شما به طور طبیعی و مورد انتظار در حال بهبودی یا واکنش به جراحی است. به عنوان مثال، ما کبودی بعد از جراحی را به عنوان یک خطر طبقه‌بندی نمی‌کنیم؛ این صرفاً یک عارضه جانبی ناشی از انجام جراحی و دستکاری بافت‌ها و پوست است. 

از سوی دیگر، خطرات جراحی معمولاً عوارض جانبی جدی‌تری هستند که ممکن است در طول عمل یا دوره بهبودی رخ دهند. تشخیص تفاوت بین یک عارضه جانبی طبیعی و چیزی جدی‌تر بسیار مهم است تا در صورت وجود هرگونه نگرانی، بتوانید با جراح پلاستیک خود تماس بگیرید.

با توجه به این نکته، بیایید در مورد عوارض جانبی لابیاپلاستی صحبت کنیم: تمام کارهایی که بدن شما پس از این عمل انجام می‌دهد (یا ممکن است انجام دهد)، آنچه طبیعی است و آنچه باعث نگرانی می‌شود، و در نهایت، در مورد اینکه چگونه مزایای لابیاپلاستی بیش از عوارض جانبی آن است، بحث خواهیم کرد.

عوارض جانبی احتمالی لابیاپلاستی چیست؟

لابیاپلاستی یک عمل زیبایی است که با هدف ایجاد لابیاهای کوچک یکنواخت‌تر، از نظر زیبایی‌شناسی مطلوب‌تر و با عملکرد راحت‌تر انجام می‌شود. خود این عمل نیاز به یک جراح ماهر و دانش کافی از پیچیدگی‌های آناتومی دستگاه تناسلی زنان دارد، به همین دلیل انتخاب یک جراح پلاستیک باتجربه برای لابیاپلاستی بسیار مهم است. 

جراحی انتخابی در چنین مکان حساسی دلهره‌آور به نظر می‌رسد - اما لابیاپلاستی هیچ خطری بیشتر از سایر روش‌های جراحی ندارد و دوره بهبودی آن بسیار قابل کنترل است. عوارض جانبی این روش قابل انتظار است، اما ما آنها را در زیر شرح خواهیم داد تا بدانید چه انتظاری باید داشته باشید.

کبودی بعد از جراحی

کبودی‌های بعد از عمل جراحی بخشی کاملاً طبیعی از روند بهبودی هستند. کبودی یا کوفتگی زمانی رخ می‌دهد که خون ناشی از پارگی مویرگ‌ها در زیر پوست گیر می‌افتد و منجر به ایجاد لکه‌های بنفش، قرمز یا زرد می‌شود. کبودی بعد از عمل جراحی به این معنی نیست که جراح به شما آسیب رسانده است. این صرفاً یک عارضه جانبی آسیب جراحی به ناحیه آسیب دیده است، زیرا بافت‌ها و خونرسانی در طول عمل مختل می‌شوند.

کبودی بعد از لابیاپلاستی معمولاً بسیار جزئی است و به راحتی با کمپرس سرد درمان می‌شود. اگر کبودی دارید، احتمالاً در ابتدا قرمز به نظر می‌رسند و سپس به آرامی تیره‌تر می‌شوند و با بهبودی، حدود دو تا چهار هفته بعد، ناپدید می‌شوند. 

اگر کبودی ادامه پیدا کرد یا کبودی‌های شما بسیار بزرگتر و شدیدتر از حالت عادی بود، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. 

تورم

تورم احتمالاً یک عارضه جانبی چالش برانگیزتر پس از لابیاپلاستی خواهد بود، اما جای نگرانی نیست زیرا بخشی کاملاً طبیعی از روند بهبودی است. در تلاش برای بهبودی خود پس از جراحی یا آسیب، بدن ناحیه آسیب دیده را با گلبول‌های سفید و پروتئین‌ها پر می‌کند تا بافت‌ها را ترمیم کرده و با عفونت‌ها مبارزه کند، که باعث می‌شود ناحیه با مایع اضافی متورم به نظر برسد. 

تورم معمولاً بلافاصله پس از جراحی شروع می‌شود و حدود روز دوم پس از عمل به اوج خود می‌رسد. نیروی جاذبه در تورم نقش دارد، بنابراین بالا نگه داشتن لگن می‌تواند به کاهش آن کمک کند. کمپرس سرد در چند روز اول نیز به کاهش شدت و مدت تورم شما کمک می‌کند. 

درد و ناراحتی

جراح شما تمام تلاش خود را می‌کند تا در طول و بعد از عمل جراحی تا حد امکان شما را راحت نگه دارد، اما ناراحتی و کمی درد از عوارض جانبی رایج هستند. لابیاپلاستی تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود، بنابراین در طول عمل خواب خواهید بود و هیچ دردی احساس نخواهید کرد. با این حال، پس از جراحی، به احتمال زیاد در محل جراحی خود کمی ناراحتی را تجربه خواهید کرد. 

این امر عمدتاً به این دلیل است که در طول عمل جراحی، پوست و بافت‌ها بریده، دستکاری، جابجا و بخیه می‌شوند - این امر باعث ایجاد برخی آسیب‌ها می‌شود. برخی از بیماران همچنین به عنوان عارضه جانبی برخی از داروهای مورد استفاده در بیهوشی، احساس درد یا خستگی می‌کنند. 

با این حال، لابیاپلاستی در واقع یکی از راحت‌ترین فرآیندهای بهبودی محسوب می‌شود، به خصوص هنگامی که توسط دکتر گری آلتر با استفاده از تکنیک گوه مرکزی مخصوص او انجام شود، که منجر به ایجاد جای زخم‌های کوچک‌تر و نرم‌تر نسبت به روش‌های جایگزین می‌شود. درد معمولاً آنقدر کم است که اکثر بیماران می‌توانند با استفاده از داروهای بدون نسخه برای چند روز از آن خلاص شوند. در صورت نیاز، داروهای مسکن تجویزی نیز در دسترس است.

خارش محل برش

این یک حقیقت تأسف‌بار است: احتمالاً لب‌های واژن شما تا مدتی که بهبود می‌یابند، خارش خواهند داشت. خارش به دلیل واکنش‌های مکانیکی و شیمیایی است، زیرا سلول‌ها بافت‌ها را بازسازی می‌کنند و آسیب‌ها را ترمیم می‌کنند - این ناامیدکننده است، اما نشانه‌ای است که بدن شما کار خود را انجام می‌دهد.

ناگفته نماند، اما محل برش‌ها یا بخیه‌های خود را نخارانید. حتی اگر جراح شما از بخیه‌های جذبی استفاده کند، خاراندن محل جراحی می‌تواند باعث آسیب و عفونت شود و نتایج نهایی شما را تهدید کند. کمپرس سرد می‌تواند به کاهش برخی ناراحتی‌ها کمک کند و خارش معمولاً فقط حدود یک هفته طول می‌کشد.

چه زمانی پس از جراحی لابیاپلاستی نتایج را مشاهده خواهم کرد؟

لابیاپلاستی چیست؟

عمل لابیاپلاستی یا کاهش لابیاپلاستی مینور، برای کاهش اندازه لابیا مینور یا لب‌های داخلی دهانه واژن انجام می‌شود. این عمل جراحی گاهی اوقات با لابیا ماژورپلاستی اشتباه گرفته می‌شود، که در آن پوست و چربی اضافی لابیا ماژور (لب‌های بیرونی) یا چین‌های بیرونی دهانه واژن کاهش می‌یابد.

لابیاپلاستی همچنین با کوچک کردن کلیتوریس هود، که نوع دیگری از جوانسازی واژن است، متفاوت است.

وقتی زنی لابیاهای بزرگ یا نامتقارن (لابیای داخلی) دارد، بافت اضافی لابیا گاهی اوقات می‌تواند باعث ناراحتی، درد، ساییدگی و خودآگاهی شود.

برخی از زنان حتی با عفونت‌های دستگاه ادراری مواجه می‌شوند. با این حال، اگر لابیاهای شما بزرگ شده (هیپرتروفی لابیا) هستند و تحت عمل لابیاپلاستی قرار می‌گیرند، این مشکلات به سرعت قابل اصلاح هستند.

چه زمانی پس از جراحی لابیاپلاستی نتایج را مشاهده خواهم کرد؟

با لابیاپلاستی، لابیاهای کوچک کوتاه‌تر و از نظر اندازه کوچک‌تر می‌شوند و این نتایج بلافاصله آشکار خواهند شد. نکته منفی این است که تورم لابیاپلاستی ممکن است نتایج یا ظاهر دستگاه تناسلی شما را برای چند هفته پنهان کند.

با این حال، طی چهار تا شش هفته، اکثر بیماران قادر خواهند بود تغییرات قابل توجهی را به وضوح در لابیاهای کوچک زیبایی خود مشاهده کنند، و از بخش عمده‌ای از عمل جراحی پلاستیک خود بهبود یافته و می‌توانند به فعالیت‌های عادی خود بازگردند.

بهبودی پس از لابیاپلاستی

بلافاصله پس از جراحی لابیا، باید احساس نسبتاً خوبی داشته باشید زیرا محلول بی‌حسی که به صورت موضعی در اطراف لابیا استفاده می‌شود، هنوز هم مؤثر خواهد بود. با این حال، پس از از بین رفتن این اثر، ممکن است کمی ناراحتی و درد ایجاد شود.

بنابراین، اکثر جراحان پلاستیک توصیه می‌کنند که این زمان را با مصرف برخی داروهای مسکن پس از ترک مرکز جراحی و رفتن به خانه، همزمان کنید. به این ترتیب، در طول شب اول اقامت در خانه و پس از آن، ناراحتی جسمی نخواهید داشت.

اکثر بیماران فقط برای چند روز نیاز به استفاده از داروهای مسکن دارند تا احساس راحتی بیشتری داشته باشند.

سایر خطرات لابیاپلاستی یا علائم بهبودی لابیاپلاستی عبارتند از:

• کبودی
• تورم
• خارش
• تغییرات در حس (معمولاً موقتی)

شما دستورالعمل‌هایی در مورد نحوه مراقبت از خود در طول دوره نقاهت دریافت خواهید کرد. هر جراح پلاستیک دستورالعمل‌های متفاوتی ارائه می‌دهد، بنابراین حتماً فقط دستورالعمل‌های جراح خود را دنبال کنید.

حمام کردن

حمام کردن معمولاً بلافاصله پس از لابیاپلاستی اشکالی ندارد. با این حال، اکثر جراحان لابیاپلاستی به شما می‌گویند که از صابون مستقیماً روی ناحیه جراحی استفاده نکنید.

اگر دوش می‌گیرید، کافی است اجازه دهید آب ولرم به آرامی روی ناحیه درمان جاری شود. همچنین می‌توانید از یک بطری آب‌پاش برای پاشیدن آرام آب در اطراف ناحیه استفاده کنید. تمیز و بدون تحریک نگه داشتن دهانه واژن بسیار مهم است.

مطمئن شوید که ناحیه را نمالید یا نمالید. به همین ترتیب، بعد از حمام، خیلی آرام چین‌های پوست خود را خشک کنید.

ادرار و حرکات روده

استفاده از دستشویی بعد از جراحی لابیاپلاستی بسیار شبیه به استفاده از دستشویی بعد از زایمان طبیعی است. مهم است که همیشه ملایم و بسیار بهداشتی باشید.

بعد از عمل جراحی، به طور عادی ادرار کنید. حرکات روده نیز باید طبیعی باشد، اما مهم است که زور نزنید و برای برخی از خانم‌ها، این ممکن است منجر به یبوست شود. اگر با این مشکل مواجه شدید، حتماً سریعاً به آن رسیدگی کنید.

برخی از زنان با مصرف مکمل‌های فیبر، یبوست را به طور پیشگیرانه درمان می‌کنند. ما همچنین نوشیدن مقدار زیادی آب و داشتن یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از فیبر را توصیه می‌کنیم.

بازگشت به فعالیت‌های عادی

بعد از چهار تا شش هفته، اکثر بیماران می‌توانند به فعالیت‌های منظم خود، از جمله ورزش، استفاده از تامپون و رابطه جنسی، بازگردند. با این حال، پیروی از دستورالعمل‌های بدن بسیار مهم است.

برای مثال، اگر چهار هفته پیش لابیاپلاستی انجام داده‌اید و پزشکتان به شما اجازه رابطه جنسی داده است، اما احساس آمادگی نمی‌کنید، مطمئناً اشکالی ندارد که یک یا دو هفته بیشتر صبر کنید. هر چه بیشتر ناحیه تحت درمان خود را نوازش کنید، لابیای داخلی شما بهتر بهبود می‌یابد.

مهم‌تر از همه، باید مراقب باشید که از اصطکاک بیش از حد در ناحیه مورد نظر خودداری کنید زیرا این امر می‌تواند زخم را تحریک کند. حتی ممکن است برش‌ها را تحریک کرده و در واقع محل برش را باز کند. این می‌تواند منجر به عفونت شود که می‌تواند برای سلامتی شما خطرناک باشد و حتی ممکن است نتایج شما را به خطر بیندازد.

سوالات متداول در مورد نتایج و بهبودی لابیاپلاستی

چه زمانی نتایج لابیاپلاستی بدون جراحی را خواهم دید؟

بسته به تکنیک غیرجراحی مورد استفاده برای لابیاپلاستی، نتایج معمولاً طی چند هفته تا چند ماه مشاهده می‌شوند.

با جراح خود در مورد زمان مشاهده نتایج و تکنیک‌های جراحی که استفاده خواهند کرد، صحبت کنید.

آیا لابیاپلاستی بر لذت جنسی تأثیر می‌گذارد؟

بسیاری از بیماران پس از برداشتن بافت اضافی، نگران رابطه جنسی پس از لابیاپلاستی هستند.

با این حال، برای اکثر بیماران، عدم رضایت از صمیمیت جنسی یکی از دلایل اصلی برای انجام لابیاپلاستی در وهله اول است. بنابراین، آنها متوجه می‌شوند که زندگی جنسی آنها پس از جراحی بهبود می‌یابد.

تنها ایراد این روش، احتمال از دست دادن حس در لابیاها پس از جراحی است. با این حال، این حالت معمولاً بسیار نادر و/یا کوتاه مدت است و شما باید حس طبیعی لابیاها را از سر بگیرید.

چه زمانی می‌توانم پانسمان جراحی خود را بعد از عمل جراحی بردارم؟

زمان برداشتن پانسمان‌های جراحی پس از لابیاپلاستی بسته به دستورالعمل جراح شما متفاوت است. معمولاً این زمان چند روز تا یک هفته پس از جراحی است، اما همیشه دستورالعمل‌های جراح خود را دقیقاً دنبال کنید.

آیا لابیاپلاستی جای زخم باقی می‌گذارد؟

زنانی که لابیاپلاستی را در نظر دارند، می‌توانند با دانستن اینکه برش‌ها معمولاً کوچک هستند، خیالشان راحت باشد، زیرا به دلیل بافت نازک لابیا و خون‌رسانی خوب، جای زخم‌های لابیاپلاستی به خوبی پنهان می‌شوند و جای زخم‌های غیرمنتظره به حداقل می‌رسد.

چه نوع بیهوشی برای لابیاپلاستی استفاده می‌شود؟

لابیاپلاستی را می‌توان تحت بی‌حسی موضعی با آرام‌بخش یا بیهوشی عمومی انجام داد، که بستگی به وسعت عمل و ترجیح بیمار دارد.

از چه تکنیک‌هایی برای لابیاپلاستی می‌توان استفاده کرد؟

روش‌های لابیاپلاستی شامل بریدن بافت اضافی (لابیاپلاستی با روش تریم)، ​​تغییر شکل لابیا مینور (لابیاپلاستی با روش وج) یا ترکیبی از هر دو تکنیک برای دستیابی به نتایج زیبایی‌شناختی و عملکردی مطلوب است.