واژینوپلاستی یک روش جراحی بزرگ است که برای باریک کردن واژن استفاده می شود که نشانه های پزشکی مختلفی برای آن وجود دارد. ممکن است برای معکوس کردن سستی خفیف طبیعی که به میزان متفاوتی در زنانی که از طریق واژینال زایمان کرده‌اند، و همچنین در زنان مسن‌تر انجام شود. همچنین برای اصلاح نقایص مادرزادی واژن و بدشکلی های اکتسابی ناشی از سرطان، تومور یا ضربه استفاده می شود.
نشانه ها
سندرم های مادرزادی که نیاز به واژینوپلاستی دارند عبارتند از:
- آژنزی واژن، مانند سندرم روکیتانسکی
- آترزی واژن، مانند نوار عرضی واژن، پرده بکارت بدون سوراخ، یا آترزی یک سوم پایینی واژن
- شرایط بین جنسی مانند سندرم عدم حساسیت به آندروژن، هیپرپلازی مادرزادی آدرنال و دیسژنزی غدد جنسی
شرایط اکتسابی که ممکن است نیاز به انجام واژینوپلاستی داشته باشد عبارتند از:
- جراحی گسترده برای تومورهای لگنی یا آبسه که نیاز به اکسنتاسیون دارد
- انواع دیگر تروما
- افتادگی واژن یا سایر ضعف های کف لگن
- سستی واژن به دنبال زایمان یا ضربه، یا با افزایش سن
روش های اتخاذ شده برای اندیکاسیون های مختلف برای واژینوپلاستی را می توان به صورت زیر طبقه بندی کرد:
روش های آترزی واژن و آژنزی واژن
-
هنگامی که گودی واژن وجود دارد، از تکنیک های مختلفی برای ایجاد نئوواژین استفاده می شود.
- یکی از محبوب ترین روش ها روش Vechietti است که در آن کشش مداوم از دیواره شکم بر روی مهره سیلیکونی یا "زیتون" وارد شده به گودی واژن اعمال می شود. کشش اعمال شده برای کشیدن زیتون به سمت داخل و بالا با سرعت حدود 1 سانتی متر در روز کافی است. نخ هایی که از زیتون منتهی می شوند از طریق لاپاراسکوپی به دیواره قدامی شکم متصل می شوند و هر روز سفت می شوند.
- روش دیگر واژینوپلاستی با بالون است که در آن از اتساع بالونی برای ایجاد فضایی در فاسیای رکتووزیکال برای نئوواژین استفاده می شود.
- هنگامی که اصلاً بافت واژن وجود ندارد، ممکن است تکنیک‌های رادیکال‌تری مانند:
- واژینوپلاستی روده، که از بخشی از کولون یا ایلئوم عروقی برای جایگزینی واژن استفاده می کند. روده به عنوان یک واژن بزرگ و روان عمل می کند. با این حال، این یک روش بسیار تهاجمی، با خطرات فراوان است و ممکن است منجر به ترشح بیش از حد مخاط شود.
- واژینوپلاستی مک ایندو که شامل گسترش فضای پتانسیل رکتوموزیکال و قرار دادن یک پیوند پوستی با ضخامت تقسیم شده معمولاً از باسن است تا فضا را بپوشاند.
- واژینوپلاستی ویلیام تکنیکی است که در آن لابیا مینور به هم بخیه می شود تا یک جیب ایجاد شود که به نئوواژین تبدیل می شود. در نتیجه تغییرات متعددی انجام شده است، از جمله بافت لبی برای تشکیل کیسه عمیق تر، که امکان برقراری رابطه جنسی راحت تر را فراهم می کند.
- مخاط باکال نیز به‌عنوان پوشش واژن جدید استفاده می‌شود، زیرا خواص درمانی فوق‌العاده‌ای دارد که منجر به زمان بهبودی کوتاه و کمترین جای زخم می‌شود.
- فلپ دان از لابیا مینور یا بافت کلاهک کلیتورال برای ایجاد واژن استفاده می کند. هنگامی که از بافت لابیا مینور استفاده می شود، جراحی زیبایی لب برای بازسازی لابیا مینور، همراه با گشاد شدن دهانه رحم برای اطمینان از اینکه واژن به اندازه کافی بزرگ است، مورد نیاز است.
شرایط بین جنسیتی
با نیاز به ارائه خدمات به افراد تراجنسیتی، چندین تکنیک جدید تغییر جنسیت از جمله روش ویلسون که از تکنیک وارونگی آلت تناسلی سه مرحله ای برای ایجاد اندام تناسلی خارجی به ظاهر زن استفاده می کند، تکامل یافته است.
تکنیک واژینوپلاستی روده همچنین برای ایجاد واژن در هیپرپلازی مادرزادی آدرنال با اندام تناسلی مبهم یا در سندرم عدم حساسیت آندروژن استفاده می شود.
شلی واژن
بسیاری از زنان احساس می‌کنند که شل بودن واژن بازدارنده لذت جنسی است و درخواست سفت کردن واژن دارند. علاوه بر جراحی پرینه برای تقریب عضلات پرینه و باریک کردن داخل و دیواره واژن، تکنیک های مدرنی مانند سفت کردن با لیزر وجود دارد. این کار از پرتوهای لیزر دی اکسید کربن برای ایجاد آسیب کنترل شده و تحریک سنتز کلاژن استفاده می کند. در نتیجه، بازسازی بافت حمایتی جدید و سفت شدن مخاط واژن رخ می دهد.